Topreview! Corsair Gaming Void Pro RGB Wireless Dolby 7.1 White review door Foritain

Corsair Void Pro Wireless review

- Inleiding
- Uitpakken
- Software
- In de Praktijk
- Verlichting
- Conclusie

Inleiding

We moesten even graven, twee jaar om precies te zijn, naar onze review van de Corsair Void headsets. Inmiddels de nodige jaren en headset-ervaringen verder is de Void Pro bij ons beland en bleek al snel dat ze de moeite zijn om eens uitgebreider te bespreken. Voor alle duidelijkheid, de ‘Pro’ toevoeging klinkt wellicht als een hoger gepositioneerd model, maar is in feite synoniem voor ‘de nieuwere, verbeterde versie’, oftewel de opvolger van de originele modellen.

Wederom zal het Corsair aanbod uit een aantal verschillende units bestaan, waarbij wij de wit gekleurde draadloze variant aan de tand kunnen voelen.

Prijskaartje op moment van schrijven, ca 119 euro, wat voor een draadloze gaming headset redelijk aan de onderkant van de markt voor gaming headsets is.

Uitpakken

We hebben van Corsair de nodige super dikke producten gezien. Super dikke verpakkingen aan de andere kant? Mwah. En ook de Void Pro headset komt in een aardig maar weinig echt bijzonder doosje. Kleurt wel lekker vrolijk geel natuurlijk, dus we beginnen de ervaring in elk geval met een vrolijk lente gevoel ondanks dat het buiten 15 graden is en regent, woop.

In de doos, een USB kabel om te laden, en een redelijk flinke USB antenne. Zou bereik minder een issue moeten maken, en één ding is zeker: je raakt hem minder snel kwijt.

Goed, met 119 euro is het een betaalbare draadloze headsets, maar verwachten we toch wel de nodige kwaliteit. Fysiek, en visueel, stelt de nieuwe Void Pro gelukkig op weinig teleur. De headset kent veel plastic, maar de afwerking daarvan is stevig en mat wat toch een aardige feel geeft, en de aluminium stukken van de ophanging zorgen er toch voor dat het kwalitatief als een aardig product voelt. De discussie tussen staal en plastic is wel lastig, want meer staal is zeker geen garantie voor betere duurzaamheid, ondanks dat de opmerking “veel plastic” toch consequent als negatief wordt ervaren. Over een andere boeg: vergeleken met bijvoorbeeld de SteelSeries Arctis 7, Logitech G933 en Razer ManOWar (of zoiets) vind ik de Corsair gevoelsmatig toch niet onderdoen.

Fysieke knoppen op de schelp, wat glanzende elementen voor wat leven in de verder toch vrij matte afwerking, en zoals we eigenlijk van Corsair verwachten toch ook gewoon best een hippe gamer styling.

Voor zij die de vorige variant nog kennen is het wel redelijk “zoek de verschillen”, althans op de fotos. In de hand merkten we direct dat de hoofdband veel meer flex heeft, en dat hij lichter aan voelt ondanks dat hij dat niet is… err? Daarover zo meer. Visueel gezien alsnog een mooi setje denken wij.

Aan de zijkant van de vrij zachte, grote schelpen vinden we de fysieke volumeknop.

En natuurlijk een microfoon welke wel iets anders, iets flexibeler uitgevoerd is. Meegeleverd een stofhapper tegen mogelijk zwaar geheig van de gebruiker.

Software

Aan de basis van het gebruik staat de inmiddels wel bekende Cue software. Voor zij nog gewend aan de Corsair software van een paar jaar terug (die was goed, maar soms erg uitgebreid en iets om tegen op te kijken), de huidige implementatie werkt gewoon erg goed. Waarom het 500 MB moet zijn? Geen idee, maar we hoeven tenminste niet verplicht te registreren (Hi Razer).

Heel veel valt er ook weer niet aan te passen, het blijft een headset: profielen, verlichting, equaliser profielen, en wat kleine details zoals het aanpassen van de slaapstand.

In de praktijk

Ondanks dat de foto’s anders doen vermoeden was vanaf het eerste dragen al duidelijk dat Corsair de Void Pro heel anders heeft uitgevoerd dan het vorige model, en dan richten we ons vooral even op wat echt een mega verschil maakt: de pasvorm.

Sommige details daarin zijn klein, zoals nipt wat meer ruimte voor je oren. Echter de druk die de band uitoefend om je hoofd is bizar anders. De originele Void zat gewoon aardig op je hoofd, aardig om je oren, maar voelde aan het einde van de dag toch wel als een zware headset. Ondanks dat het totale gewicht niet lager voelt de nieuwe Void Pro echter gewoon 100 gram (ik noem maar wat) lichter op het hoofd, met nauwelijks clamping force om de oren maar zonder dat je meteen bovenop je hoofd de headset voelt hangen. Vooral in de lange zit maakte het het verschil in comfort, waarbij de nieuwe variant gewoon een stuk beter voelt.

Echter wel met kanttekening, want de clamping force is dermate laag dat wanneer je je hoofd schud, of heel erg voorover leunt, dat je voelt dat de headset wel wil gaan bewegen. Dat wende snel, en het feit dat hij lichter voelt compenseert dat in mijn optiek prima, maar is wel iets waar je even stil bij wilt staan. Wil je een headset die ‘aan’ zit, dan was de oude beter.

Echter, en dat is toch een dikke ‘echter’, ik zie de nieuwe Void Pro op elk ander front en voor elk ander doel als een verbetering. Algeheel comfort is dus wat hoger, maar ook de standaard geluidskwaliteit is dermate goed dat een gemiddelde gamer met headset uit de ca 100 euro klasse zich hiermee uitstekend gaat vermaken, maar dan zonder draad. De bass is iets punchier dan het vorige model, voetstappen en dergelijke blijven prima helder en ook goed te positioneren, maar of het echt een betere driver is of betere tuning durf ik niet te zeggen. Naast elkaar klinkt het iets fijner, onafhankelijk van elkaar denk ik dat we ze niet in een andere klasse zouden zetten, of dat het verschil tot één in het voordeel van de Pro variant zou blijven.

Film valt in de categorie gaming, met een stevig geluid voor de wat meer intensievere films. Muziek blijft hangen op prioriteit drie met een aardige, maar niet extreem denderende weergave van complexere nummers, al zeggen we dat met de kanttekening dat dit een gaming headset is en dat elke gaming headset muziek op prioriteit drie of lager heeft staan. Een non-issue, en als je muziek belangrijker vindt dan gaming kijk je nu al in de verkeerde productcategorie.

Om de vergelijking vast te houden, en dan laten we de ManOWar even buiten beschouwing wegens het feit dat die unit weg is, denken vrouwlief en ik dat hij geluidtechnisch zeer gewaagd is aan zowel de G933 als de Arctis 7. Veel directer gaan we niet zijn gezien de G933 een vaste klant is en we dus ook aan het geluid gewent zijn, maar het zit dicht genoeg bij elkaar dat om een favoriet te bepalen je een paar keer moet wisselen, en dat zegt denk ik genoeg over een headset die toch een paar tientjes goedkoper is. Gezien beide prima af te stellen zijn met software wordt het natuurlijk nog complexer, maar we weten voldoende. De Dolby toevoeging is op zich wel aardig, maar net als andere virtuele surround implementaties is het altijd een beetje aftasten wanneer je het beter vindt klinken.

In hoeverre draadloos een voordeel is is natuurlijk subjectief, maar een paar jaar reviews achter ons zien we de praktische voordelen toch wel duidelijk:
- Vrij kunnen bewegen door de kamer
- Rondjes kunnen draaien op je stoel terwijl je ‘weeeeee’ roept zonder dat je de kabel om je nek windt
- Kabelmanagement minder gedoe
- Geen kapotte headsets meer door over de kabel te rollen (kabelbreuk)
- Geen kapotte headsets meer door over de kabel te struikelen en de headset tegen de vloer te laten knallen terwijl je er vervolgens op valt en dat de headset in twintig stukken ligt en je vervolgens een avond zwaar geïrriteerd bent dat je headset stuk is. Plus dat je op dat moment een deel van de meerprijs kwijt bent aan een goede fles wijn om de gemoederen te bedaren.

Vergeleken met de minpunten:
- Iets duurder in aanschaf
- Af en toe aan de kabel moeten laden (die te vervangen is en/of los trekt bij geweld)

Valt dat toch best mee. En vergis je niet, laden zal je. Corsair hun 16 uur claim is fair, met de headset een paar weken actief lijkt dat redelijk te kloppen, maar met RGB actie kakt het toch wel een paar uur extra in. En ja, realistisch ziet je dan gewoon af en toe te gamen alsof je een bedrade headset hebt, maar de optie tot vrijheid blijft, en het idee dat de kabel te vervangen is is echt niet te negeren. In dit geval lijkt de 20 euro meerprijs toch geen struikelblok.

De opnamekwaliteit van de nieuwe Void Pro is eigenlijk gewoon eveneens een dikke prima. Geen ruis, goed volumebereik, geen uitzonderlijke opnamekwaliteit voor beyond-gaming eisen maar gewoon goed. Prima en prettig voor de meeste (gamer, skype, discord, etc) doeleinden, en daarmee eigenlijk voor de massa, maar verwacht uiteraard niet de kwaliteit die de mees veeleisende gebruiker gaat willen inzetten zoals de serieuzere streamers of YouTubers.

Verlichting

Ok, een eigen hoofdstuk is wellicht wat overdreven, zeker gezien de RGB implementatie beperkt moet blijven voor het draadloze element en zelfs met de verlichting het verschil in accuduur significant genoeg is dat menig gebruiker hem uit zou schakelen. Maar, het is 2017 dus #RGBAllTheThings

Conclusie

De oorspronkelijke Void was een headset die mij persoonlijk wel lag, maar dat zeg ik als iemand die een grote, zware headset geen bezwaar vind of sterker nog, dat eigenlijk ook wel kan waarderen. Het woord ‘zwaar’ werd echter vaker genoemd in de feedback van gebruikers, en dat was dan ook best te begrijpen (en ook genoemd in de review in de tijd) Op het eerste gezicht, en op papier, lijkt de Void Pro van dat concept nauwelijks af te wijken. Ook wat prijs betreft verandert er weinig, en zou je geneigd zijn te denken dat het een kleine refresh is.

En toegegeven, op veel fronten voelt het ook zo. Het geluid komt ietsjes beter, net iets neutraler getuned (maar nog altijd een lichte V zoals we voor gamers verwachten), de mic is ietsjes beter met een lager ruisniveau wanneer je het volume opkrikt, ook de fysieke vormgeving verandert echt niet meer dan wat klein details die je side-by-side moet merken.

De hele dikke ‘maar’ aan dat verhaal is dat de constructie dermate anders is dat de nieuwe Void nauwelijks nog druk rond de oren uitoefent, en het toch significante gewicht dermate goed weet te verdelen dat de algemene ervaring van ons tweeën hier, plus nog een andere Void RGB gebruiker die we er bij hebben op kunnen trommelen, die is van een totaal andere feel. Meer flexibiliteit in de band komt er op neer komt dat de nieuwe Void Pro als een veel lichtere headset voelt met een hoger niveau van comfort bij uren aaneengesloten gebruik zonder kanttekeningen over het gewicht. Als je echt een headset wilt die goed aan zit rond de oren dan vind ik de druk wel echt te licht, wat wel de consequentie is van de nieuwe pasvorm, maar ik zie het zonder twijfel als een voordeel voor de meeste gebruikers en maak je ook geen zorgen als je denkt dat er geluid gaat lekken welke kant op dan ook, dat is beperkt tot zover te beperken valt met stoffen earpads.

Het feit dat het geluid dusdanig capabel is dat je dit aan iedereen die niet op het spectrum van audiofiele gevoeligheid zit kan geven en de reactie “klinkt goed!” terug kan verwachten, plus een toch best dikke uitstraling en even goed prima bouw, brengt ons toch een heel eind in de goede richting met deze Corsair. En om eerlijk te zijn, zelfs met betere audio headsets tot de beschikking, vind ik het ook echt totaal geen punt om over te klagen met de nodige muziek uurtjes met de Void achter ons. In elk geval op geen moment het gevoel gehad of gedacht dat ik hem op basis van muziekweergave wilde terugwisselen; het blijft ‘gaming’, met een wat ondergedetaileerd mid, maar we vinden het dik voldoende.

Best positief dus over deze nieuwe Void Pro, heel erg eigenlijk. Tof ding om te zien (ook niet onbelangrijk tegenwoordig), voelt stevig, zit wat losjes maar daarmee wel lekker voor de lange zit, en met die gevoelens de nodige uren gemaakt zonder iets te klagen te vinden. Kersje op de taart is het prijspunt, want 119 euro is voor een draadloze kit als dit echt geen gek bedrag. Een overtuigende 8,5 wat mij betreft geheel op zichzelf, maar met het prijspunt meegenomen denk ik dat de meer prijs-bewuste koper die liever niet meteen 20-30 euro hoger wil gaan zitten daar zeker een half puntje bij mag tellen.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

Terug naar boven