Asus GeForce GTX 1080 Strix OC 8GB productervaring door Foritain

Review: Asus ROG Strix GTX 1080 8GB GDDR5X

Inleiding
Specificaties
Uitpakken
Verlichting
Testsysteem
1920x1080p Benchmarks
2560x1440p Benchmarks
3840x2160p Benchmarks
Andere resoluties
Energieverbruik
Overclocken en temperaturen
Vergelijking met andere GTX 1080's
Conclusie

Productpagina @ Asus

Nadat wij dachten dat deze week niet beter kon gaan met één van de eerste GTX 1080 kaarten in ons bezit bleken we het toch mis te hebben, want nummer twee kwam nog sneller dan verwacht. Om teleurstellingen direct maar te voorkomen: SLI setups worden aangeraden in combinatie met de nieuwe high-bandwidth SLI bridge, en zonder die zal het SLI testen nog even op zich moeten wachten. Toch kon ons geluk niet op met het arriveren van de Asus ROG Strix GTX 1080. Uiteraard bouwen we hier grotendeels verder op de review van de MSI variant, dus het eerstvolgende hoofdstuk is ongewijzigd en de rode draad (ahem) door de review zal uiteraard de directe vergelijking zijn.

Twee van onze grote liefdes samen: de kids & high-end GPUs

Het aanbod van GTX 1080 varianten is op dit moment zeer beperkt, exacte prijsinformatie moet daarom dan ook nog ontbreken.

Alvorens we naar de specifieke Asus uitvoering gaan kijken eerst even een blik op de onderliggende Nvidia chip, de GP104. De eerste grafische chip gebakken op 16nm, en ervaring leert dat met elke stap kleiner de chips efficienter worden. Zo zien we dat vergeleken met de vorige generatie dat er bijna 40% meer transistors zitten op een oppervlak dat iets meer dan 20% kleiner is geworden. Vooruitgang!

De GP104bevat 2560 Cuda rekenkernen, waarvan de GTX 1080 ze allemaal heeft ingeschakeld, en de aanstaande GTX 1070 weliswaar gebaseerd op dezelfde chip is maar waar wel een stukje is uitgeschakeld. Naast dat de nieuwe generatie meer cores heeft draaien ze ook een stuk sneller, want we zien een basis snelheid van 1733 MHz, terwijl we GTX 970’s en GTX 980’s met een beetje geluk 1500MHz zagen aantikken na wat overclocken.

Naast de gebruikelijke ‘meer’ en ‘sneller’ bij elke nieuwe generatie, zien we ook wat nieuwe technieken worden geïntroduceerd. Om te beginnen maakt de GTX 1080 gebruik van het snellere GDDR5X geheugen. Dit snellere geheugen lijkt ons warm te moeten houden tot HBM gemeengoed wordt, wat voorlalsnog even op zich laat wachten. Ook dat is echter vooral technisch geklets wat voor de gebruiker slechts één gevolg heeft: hogere prestaties. Datzelfde gaat op voor bijvoorbeeld de verbeterde VR ervaring, waarbij optimalisaties zorgen voor performance-boosts ver voorbij wat je van de extra rekenkernen en kloksnelheden zou verwachten. Bij gebrek aan een VR oplossing hier in huis moet VR vooralsnog even buiten beschouwing worden gelaten in de review.

Wel praktisch van aard is de aanwezigheid van hardwarematige x265 / HEVC decoding, wat we op de GTX 950 en 960 tegen kwamen, maar op de vorige generatie high-end moesten missen. Ook Ultra HD (4K) beelden op 60FPS naar je moderne televisie sturen is geen enkel probleem. Vermoedelijk iets meer in de toekomst voor home cinema fanaten is de ondersteuning van HDR beelden welke aanwezig is in deze generatie.

Voor de gamers is er ‘Fast Sync’. Lang verhaal kort: De al-oude V-sync instelling voorkomt ‘screen tearing’ maar zorgt in feite voor een marginale vertraging. Geen vertraging die de gemiddelde casual merkt, maar funest voor competitieve play. Fast sync lost dit laatste grotendeels op en maakt in theorie dus een einde aan screen tearing, wat zeker nog speelt op niet-extreem-snelle schermen. Probleem zit uiteraard in het testen ervan, dus vooralsnog laat ik dat onderdeel even ter beoordeling van de lezer.

Voor gamers met een meer artistieke of sociale insteek (lees: streamen of anderzijds delen van gameplay) is Ansel een aardig nieuwtje. Games die dit ondersteunen laten je wanneer gewenst een screenshot maken, maar geven je op dat moment volledige camera vrijheid om dit te doen. Het maakt je game niet sneller, maar met de populariteit van het delen van de ervaringen toch een slim bedacht nieuwtje.

Terug naar de ouderwetse werkelijkheid van het reviewen: De specificaties:

De Asus ROG Strix GTX 1080 is een ‘factory overclocked’ kaart, met een ca 160MHz hogere standaard snelheid (10% sneller dan stock) en in de boost modus een kleine 200MHz sneller dan stock en tevens een stukje sneller dan wat MSI opgeeft. De 8 Gigabyte aan GDDR5X is niet overclockt, waar de MSI juist een kleine (1%) boost toepast. Om de kaart van wat extra prik te voorzien is zowel een 8-pin als 6-pin PCI Power aansluiting vereist.

In tegenstelling tot het gros van de concurrenten (zoals het nu lijkt) wijkt Asus af van de standaard aansluitingen die Nvidia op de GTX 1080 verwacht. Geen 3 Displaypoorten aangevuld met één HDMI en één DVI, wat standaard is, maar één DP maakt ruimte voor één extra HDMI. Specificaties van de poortal, 1.4 voor DP en 2.0b voor HDMI zijn ongewijzigd. Het idee achter de tweede HDMI aansluiting is zodat je één voor je VR kan gebruiken, en één voor een HDMI scherm.

Fysiek is de kaart groter en breder dan de Founders Edition. 298mm lang is niet overdreven, maar wel ruim 3cm langer dan stock, en ca 2cm langer dan de MSI. De Asus is echter weer 6mm smaller, waardoor beide een voordeel of nadeel kunnen hebben in specifieke behuizingen.

Naast wat harde specs brengt Asus natuurlijk ook wat fancy bling naar de productpagina. Zo leggen ze de focus op hun RGB feature die we uiteraard gaan bekijken. Ook de ‘0dB’ fans zijn weer van de partij, waarbij bij lage temperaturen de koeler dus geheel stil komt te staan voor .. wel.. 0dB geluidsproductie. Opvallend is de toevoeging van twee 4-pin fan headers op de kaart zelf om extra case ventilatoren op aan te sluiten, welke zich dan aanpassen aan de behoefte van de GPU. Uiteraard zien we op die pagina ook het één en ander wat betreft de kwaliteit van de onderdelen, echter bij gebrek aan mogelijkheden dat te beoordelen laat ik dat aan de lezer zelf over.

De Asus verpakking is zoals menig andere GPU. Aardig om te zien, prima veilig, maar verwacht niet meer dan een collectie karton. Intern vinden we wat kabelbinders, een driver-cd, en een handleiding alvorens we bij de kaart zelf kunnen komen.

De Asus ROG Strix GTX 1080 mag zich gerust een beauty noemen. Grotendeels zwart en donkergrijs maakt hem redelijk ‘stealth’, en de hoekige vormgeving van het frame en de ventilatoren dragen daar ook aan bij.

De achterkant is voorzien van een knappe backplate. Stevig, aardige print er op, en een wit ROG logo welke later op zal lichten. De foto’s spreken hier voor zich vermoed ik.

In een klein rondje door de kaart zien we logischerwijs wat open delen zodat de warme lucht naar buiten kan. We zien de 6-pin en 8-pin aansluiting, en ROG en Strix opdrukken in zwart-op-zwart. Lastig om een foto tot zijn recht te laten komen, maar menig gebruiker zal een gebrek aan overdreven branding niet vervelend vinden.

Omdat de Asus ROG Strix GTX 1080 van een knappe LED feature is voorzien die wel wat foto’s vereist krijgt deze zijn eigen hoofdstuk. We beginnen met de kaart in de rode stand in een zwart/rode NZXT H440 New Edition. Hier zien we goed dat de kaart redelijk neutral is en zich eenvoudig laat combineren. Voor- en bovenop zien we ROG verlicht, en het flinke ROG logo kan je niet missen.

Wat op menig typische ATX toren lastig te zien zal zijn is de zijde met de ventilatoren zelf. Behuizingen met de grafische kaart in een andere positie zullen meer van de RGB LED feature aan de ventilator zijde kunnen profiteren, al misstaat het hier ook zeker niet. Groene LEDs past wellicht niet bij de rode case, maar om te laten zien dat het kan…

Het bekende ’16 mil kleuren!’ verhaal doet Asus graag aan mee, al is het in de praktijk lastig om meer dan een grove kleur te laten verschijnen al was het maar omdat de kleur selectie circel groot is en in grote stappen beweegt. Het maakt ook niet uit, de keuze is ruim genoeg dat combineren met praktisch elk ander component, LED-strip of wat dan ook geen enkel punt is. Geen miljoenen, maar tinten genoeg, of je nu wit, roze, geel of wat voor andere semi-zeldzame pc kleur wilt. Extra leuk is de combinatie met de RGB LED op het Asus ROG Maximus VIII Hero moederbord welke je op de foto ziet, al is het lastig om die combinatie goed in beeld te brengen met de pc op de grond.

Om grafische kaarten eerlijk te kunnen vergelijken heb je een vast platform nodig. Benchmarks worden gedraaid op een Intel Core i7-4770k @ 4.0 GHz op een Gigabyte Z87X-UD3H moederbord met daarop een Noctua NH-U12S koeler met een Noctua F12 Industrial ventilator. Geheugen is afkomstig van Corsair in de vorm van vier Vengeance 4GB modules op 1866MHz, en games worden vanaf een Samsung SSD gedraaid. Een Seasonic G-Series 550W Gold rated voeding voorziet het geheel van voldoende energie.

Een i7-4770k is vooralsnog krachtig genoeg om niet als beperkende factor op te treden in het vergelijken van grafische kaarten. Alle kaarten worden getest met de instellingen zoals ze uit de fabriek komen, fabrieks-overklok instellingen blijven dus in tact (en we zien tevens dat al deze kaarten een standaard overklok hebben). Verder overklokken en eventueel resultaten die daarbij van toepassing zijn worden in de individuele reviews onder de header “overklokken” besproken. Indien geen resolutie is gespecificeerd mag je uitgaan van 1080p. Alle benchmarks zijn om uitschieters te voorkomen drie maal uitgevoerd, waarbij het gemiddelde wordt weergegeven. Bij noemenswaardige afwijkingen tussen de drie onderlinge resultaten wordt de benchmark nogmaals meerdere malen uitgevoerd om zo zeker te zijn van een betrouwbaar resultaat.

Omdat het niet praktisch is in alle grafieken de gehele naam van elke kaart te gebruiken maak ik gebruik van afkortingen, in deze tabel zie je de exact gebruikte kaarten en de gebruikte drivers op het moment van testen.

Een belangrijke opmerking met betrekking tot de drivers. Driver updates geven soms wat prestatieverbeteringen, maar veelal in specifieke games. Een vergelijking maken met een oudere kaart op oudere drivers is dan ook niet altijd 100% eerlijk. De meeste games in deze vergelijking zijn echter al eventjes uit, dus de kans dat een nieuwe driver verder geoptimaliseerd is voor die game is dan minder groot. Het is echter sowieso onvermijdelijk: Soms zullen er nu eenmaal nieuwe kaarten uitkomen die nieuwere drivers vereisen om te functioneren.

Alle games in deze review hebben een geïntegreerde benchmark. Dit zorgt voor een eerlijke vergelijking tussen de kaarten, de gebruikte instelling staat in de header van elke grafiek. Sommige games maken gebruik van hoge resolutie textures welke meer geheugen vereisen dan sommige kaarten hebben, in dat geval wordt enkel de texture kwaliteit een stapje terug gezet en een opmerking bij de grafiek geplaatst.

Laten we beginnen met toch wel de grote single GPU benchmark: 3D Mark FireStrike.

“BOOM! Nuff said. Bye bye GTX 980Ti en AMD Fury X.” waren mijn woorden bij de eerste keer dat ik de GTX 1080 er in zette. Echter nu is interessant om te zien dat de twee ‘groten’, althans voor de Nederlandse markt als we kijken naar de populairste kaarten uit de GTX 900 serie, praktisch naast elkaar staan. Na drie rondjes FireStrike zitten de verschillen in de decimalen. De Asus mag zich nipt bovenaan in de rafiek toevoegen, maar het lijkt spannend te gaan worden.

1080p Game resultaten op hoge/maximale settings, waarbij we gedag hebben gezegd tegen Bioshock Infinite (toffe game, maar die absurde FPS waardes hebben we nog maar weinig aan), en Far Cry Primal introduceren als nieuw zwaargewicht. Ook GTA V mag zich aan het lijstje toevoegen voor toekomstige reviews.

Dat de GTX 1080 de eerdere generaties ruim achter zich laat wisten we inmiddels. Over de hele linie (met uitzondering van één resultaat) doet de Asus het nipt, maar dan ook echt nipt beter dan de MSI. In de praktijk ga je dergelijke verschillen van 1-2 FPS natuurlijk niet merken, maar het lijkt wel aan te tonen dat de iets hogere core snelheid net wat meer aantikt dan de iets hogere geheugensnelheid van de MSI.

Lagere instellingen voor de aardigheid gedraaid, uiteraard niet echt heel relevant om 1080p medium benches te draaien op dit soort kaarten. Opvallend is dat de verschillen hier iets groter zijn, maar dat is te verklaren door het feit dat andere factoren hier een rol spelen. Het zegt in elk geval weinig voor de onderlinge vergelijking.

De benchmarks op 1440p op hoge settings:

Interessant aan de hogere resolutie is het feit dat de prestaties nog meer op de GPU zelf komen te liggen, bij ‘overkill’ instellingen zoals 1080p is in combinatie met een GTX 1080 zie je meer variatie vanwege bijvoorbeeld CPU load. Op dit punt, waarbij de praktische meerwaarde van een dergelijke kaart ook begint te tellen, zien we dan ook dat de verschillen nog kleiner worden. Soms wint de Asus, soms de MSI, meestal is het gelijkspel en praktisch gezien maakt het eigenlijk geen ene...

Op medium eigenlijk hetzelfde beeld. Maar wederom wordt wel duidelijk dat deze kaart gemaakt is om deze resolutie op Ultra weg te tikken, niet op medium.

Testresultaten op ‘4K’ of 2160p:

‘4K’ blijft duidelijk waar de uitdaging zich bevindt voor moderne grafische kaarten. De meeste games komen prima voor de dag op een GTX 1080, maar de aller hoogste instellingen in zware games krijgen hem alsnog op zijn knieën. Als je per sé voor deze resolutie wilt gaan kan je dus prima beeld tevoorschijn toveren met een kaart als dit, maar de pittige investering is zeker geen overbodige luxe te noemen. Onderling verschil op medium is uiteraard ook niet heel spannend. Enkel in de Far Cry Primal benchmark zien we noemenswaardige verschillen. Gezien de andere resultaten ben ik geneigd te stellen dat hier vermoedelijk iets anders een rol speelt, wellicht een optimalisatie van Ubisoft of een andere factor in het testsysteem, want het lijkt onwaarschijnlijk dat de Asus ‘opeens’ 10% sneller is in één benchmark.

Als we zien dat een GTX1080 games op de hoogste instellingen op 1440p goed weg speelt, en op 1080p flink overkill lijkt, is het vanzelfsprekend dat mensen met een schermresolutie van lager dan 1920x1080p beter eerder naar een ander scherm kunnen kijken alvorens een kaart als dit te overwegen. Voor mensen met andere afwijkende resoluties bekijken we eerst even het totaal aantal pixels per resolutie:

Hoewel prestaties niet 1:1 schalen met het aantal pixels is het wel één van de grootste factoren in het prestatieplaatje. Het bovenstaande overzicht geeft ook goed aan waarom gamen op een 4K scherm zo’n belasting is op je grafische kaart (+300% pixels), en dat de stap van een ‘traditioneel’ 1080p naar een 1440p resolutie (+78%) of naar een 1080p 21:9 scherm (+33%) nog niet eens zo extreem is. De latste categorie kan een redelijke inschatting maken door het gemiddelde te overwegen van de prestaties op 1080p en 1440p, waardoor zij kunnen concluderen dat een GTX 1080 ook meer dan krachtig genoeg is voor de aller hoogste instellingen, en vermoedelijk voor games van de komende paar generaties. Nogmaals, het schaalt niet helemaal 1:1, maar het geeft een redelijk beeld.

Voor eigenaren van 3440x1440p schermen is de handigste (zeer grove) vuistregel om in eerste instantie uit te gaan van de resultaten op 2560x1440p, en daar iets van een derde van af te tikken om een redelijk beeld te vormen. Dan kom je uit op de conclusie dat een GTX 1080 veel games op die resolutie op de hoogste instellingen speelt, al zal je bij de aller zwaarste games wat kleine grafische instellingen moeten laten varen.

Ook het verbruik van een GPU is een belangrijk punt. Ik heb het verbruik gemeten bij het stopcontact, oftewel het verbruik van het gehele bovenstaande testsysteem, met een Voltcraft Energy Logger 4000. Daarnaast wordt gebruik gemaakt van een backlit USB toetsenbord, een USB muis, en een USB Headset. Die verbruiken uiteraard ook een klein beetje, en op deze manier hoop ik het verbruik van een gangbaar systeem te tonen. Hoewel deze meting niet exact bepaald wat de kaart verbruikt, krijgen wij zo wel een inzicht in het daadwerkelijke verbruik van een systeem, een redelijke vergelijking van het verbruik van de verschillende kaarten, en een indicatie van wat een geschikte voeding voor een systeem in combinatie met deze GPU kan zijn (althans op gebied van vermogen).

Het verbruik op drie momenten is opgenomen in deze grafiek:
- Het gemiddelde verbruik van de computer gedurende 5 minuten in idle (Dus niet de slaapstand, vergelijkbaar met een beetje mailen of in word/excel werken).
- Het gemiddelde verbruik gedurende de gehele Thief benchmark op Very High op 1080p (Gamen).
- Het piek-verbruik gedurende de hele benchmark sessie. Dit laatste onderdeel is vanaf de GTX 1080 review veranderd, waardoor dit resultaat bij eerder geteste grafische kaarten ontbreekt.

De resultaten:

Al die prestaties krijg je natuurlijk niet helemaal voor niets, want de GTX 1080 weet nog wel wat energie te verbruiken. Echter is het minder dan de GTX 980 Ti, de AMD Fury X, en de AMD R9 290 serie die hij wat prestaties betreft ruim achter zich laat. Daarbij is het verbuik in idle zeer laag waardoor ik al met al enkel positief kan zijn als een algemene beoordeling. Onderlinge verschillen met de MSI zijn eigenlijk ook het verder te verwaarlozen. Je zou kunnen redeneren dat een extra fan, of de fan headers een rol spelen, maar even veilig zou de gok zijn dat de resultaten binnen de meetmarges zitten, zeker wat de game benchmark betreft. Over de hele testperiode was geen sprake van noemenswaardige onderlinge afwijkingen.

Voeding advies is redelijk eenvoudig: een degelijke 450-550W voeding zal ruimschoots voldoen voor een systeem op basis van één GTX 1080. Voor een extra GTX 1080 mag je daar gemakshalve 200W bij optellen en dan zit je nog (ruimschoots) veilig. Als je zeer fanatiek bent met overclocken kan het verder geen kwaad een kleine stap omhoog te doen wat het vermogen van de voeding betreft, maar zelfs een bescheiden overclock op je GPU en CPU zal voor een ca 500W voeding geen uitdaging vormen.

Overclocken is op dit moment nog altijd een beetje aftasten, vooral door de manier waarop Nvidia deze grafische chip laat boosten, maar ook vanwege limitaties in de bios. Hoewel je het voltage op ‘+100%’ kan zetten, komt de kaart in de praktijk niet verder dan 1,093V, overigens exact gelijk aan de hoogste meting van de MSI. In hoeverre we hier spreken van limitaties van de chip of bewuste regulering vanuit Nvidia is lastig te zeggen, maar het praktische gevolg is dat overclocken een ietwat vage en vooral beperkt nuttige bezigheid is. Guru3D heeft een aardig artikel geschreven over het overclocken van de Pascal generatie, met wat positievere resultaten bij een GTX 1070 sample, maar in het geval van mijn twee GTX 1080’s mocht ook dat weinig baten.

Kijken we naar de core snelheid zien we de Asus met standaard instellingen het grootste deel van de tijd rond de 2025 MHz hangen (met uitschieters naar 2050) , een stukje meer dan de 1961MHz van MSI (met uitschieters naar 2000MHz). Vermoedelijk dat daar het kleine gemiddelde prestatievoordeel toch uit komt. Positief in die getallen is uiteraard het feit dat ook deze Asus ROG Strix GTX 1080 zichzelf automatisch een stuk hoger klokt dan de specificaties op papier, en dat zonder invloed van software, OC modus, of andere zaken. GPU-Z weet die informatie echter nog niet nauwkeurig vast te leggen:

Minder positief is het nieuws voor de handmatige overclocker stelde we al bij de MSI, die niet veel verder kwam dan 2100MHz (Core) / 5557Mhz (Geheugen). Deze Asus sample kwam ondanks de hogere standaard snelheid met handmatige aanpassingen nog minder ver. 2075MHz als boostsnelheid doorliep een reeks aan benchmarks zonder problemen. De volgende stap op, 2088MHz leidde direct tot crashes. Waar je vroeger nog wel eens lang moest benchen om stabiliteit te concluderen lijkt de grens tussen stabiel en crash hier een hardere lijn dan ooit tevoren. Gezien het geheugen allemaal uit de fabriek van Micron komt is het onwaarschijnlijk dat daar noemenswaardige verschillen tussen zitten. De Asus kwam met ~5300MHz nog uit de voeten, maar liep daarna al snel vast. Ook wat dat betreft deed de MSI het met ~5500MHz nog wat hoger, maar eerlijkheid gebied dat je vast moet houden aan de waarschijnlijkheid dat je geluk moet hebben in de loterij, en dat je enkel bij cherry-picked kaarten (die later uit zullen komen tegen een meerprijs) noemenswaardige verschillen zal gaan zien.

Overclocken met de nieuwe curve, even wennen...

In de standaard (pre-Asus-software) instelling lopen de temperaturen op tot een zeer bescheiden 67 C max, met 65-66C gemiddeld in games. Nauwelijks lauw te noemen wat grafische kaarten betreft, al valt wel op dat Asus hun fanprofiel wat aggressiever heeft ingesteld waardoor de kaart iets meer aanwezig is in de standaard instelling. Leuk voor een matig gekoelde kast, maar in een degelijke build zal je vermoedelijk willen kiezen om de Asus software (of alternatief) te installeren om een ander profiel in te stellen of een hogere target temperatuur. Er is namelijk geen goede reden om, in een degelijke behuizing althans, niet voor de prestaties van de (standaard) OC mode te gaan met het geluidsprofiel van de silent mode. Die paar honderd RPM meer zorgt voor temperatuur toenames van een paar graden, waardoor je ook met de Asus op 70 C een praktisch onhoorbare build kan hebben tijdens het gamen. Laten we niet vergeten dat zowel de 900 als 1000 serie GTX kaarten al zuiniger, en veelal veel stiller zijn dan de kaarten uit het verleden, maar wat mij betreft mag er dus gerust gekozen worden voor wat meer focus op de lage geluidsproductie. Uitgaande van de Founders Edition, die eenvoudig de 80 C voorbij gaat (of mag gaan van Nvidia), en het feit dat de harde temperatuur limiet 92 C is, is het praktische voordeel van 65 C boven 70 C nihil, maar zelfs een paar decibel is te ervaren.

Opvallend is wel de geluidsproductie op 100%, die is gerust extreem te noemen en voelt alsof je pc elk moment kan opstijgen. Uiteraard is er geen praktische reden om dat in te stellen, hooguit dat een extremere overclocker bizar koelpotentieel als voordeel zal ervaren, maar vooralsnog lijken de koelprestaties op sub <50% fanprofiel dusdanig krachtig dat ook dat een onwaarschijnlijke realiteit lijkt.

Op dit moment is de Asus ROG Strix GTX 1080 de tweede GTX 1080 hier in huis, hopelijk spoedig meer. De grote vraag voor zij die de MSI review hebben gelezen zal zijn welke van de twee beter is. Praktisch elke directe vergelijking is ‘too close to call’. De Asus zet gemiddeld genomen vanuit de fabriek miniminimarginaal hogere prestaties neer, maar die enkele FPS verschil zal je in de praktijk lastig ervaren. De MSI klokt even minimarginaal verder dan de Asus, maar hier rest de vraag in hoeverre dat sample specifiek is. De Asus is standaard een paar graden koeler, de MSI standaard wel weer wat stiller, maar met vergelijkbare prestaties als je de Asus de temperaturen laat oplopen tot het punt van zijn concurrent. Voor de liefhebber van stilte prettig geweest dat dit fabrieks-af was gebeurd en met de koelprestaties had dat prima gekund. Asus wijkt ook af van de 3x DP 1x HDMI 1x DVI opstelling die standaard is met één DP minder en één HDMI, wat voor VR users (één HDMI voor je headset, één voor je monitor?) wellicht een voordeel is, maar als je drie DP schermen hebt wellicht een nadeel. De MSI is iets korter, de Asus iets smaller, maar beide passen in het gros van de game pc cases, dus ook dat is onbeslist. Wat de Asus heeft en de concurrentie niet: twee ventilator headers direct op de grafische kaart, iets wat wellicht handig uit komt en op zich best een aardige feature is.

Het grote gevecht lijkt echter aan te komen op gebied van uitstraling en de prijs. Uitstraling is subjectief, maar hoewel beide kaarten m.i. heel dik zijn om te zien heeft de Asus wel één duidelijk voordeel: de kaart zelf bevat geen gekleurde elementen, maar enkel de RGB LED, terwijl de MSI overwegend rood is en ook andere concurrenten vaak iets van een kleurtje gebruiken. Zodra je een niet-rode build wilt maken is de keuze vermoedelijk snel beslist in het voordeel van Asus welke zich daadwerkelijk even eenvoudig laat passen in een wit, groen, blauw of welke andere kleur build dan ook. In een zwart/rode build zullen de meningen ongetwijfeld uiteenlopen. Het lijkt dan uiteindelijk toch zaak voor de fabrikanten om te zorgen dat hun prijsstellingen concurrerend zijn. Ik schat de kans groot dat mensen met een merkvoorkeur hun keuze toch al hebben gemaakt, maar voor de rest lijkt het toch vooral neer te komen op het prijspunt en de uitstraling. Wellicht niet wat de fabrikanten voor ogen hebben, maar voor de consument enkel positief dat er meerdere goede keuzes zijn.

Nvidia heeft met de GTX 1080 –de- high-end chip van dit moment in handen. De prijs van welke GTX 1080 dan ook zal niet laag uitvallen, maar op gebied van prestaties is het simpelweg je-van-het. Met de eerste GTX 1070 reviews uit de startblokken, en de AMD RX480 in het vizier, zullen er ongetwijfeld geluiden opkomen dat de meerprijs voor die laatste beetje prestaties nogal (erg) fors is, maar dat is deze generatie niet anders dan welke vorige dan ook. De GTX 1080 per definitie is dan ook niet voor iedereen, hij bestaat niet voor mensen die hun pc bouwen op basis van een pure prijs-prestatieverhouding. Dit is voor zij die de top per sé willen hebben en zij die niet op een paar honderd euro kijken voor hun game pc. Voor het gros van de gamers die deze kaart niet kunnen of willen betalen, wees ook niet ongelukkig met wat je al hebt of wel kan kopen, want ik ben hier zeker niet om de illusie te creëren dat je enkel met alles op hoge resoluties en met maximale instellingen van je games kan genieten. Maar voor zij die een echt dikke bak kunnen of willen betalen is een grafische kaart als dit natuurlijk wel echt even oorzaak van menig momentje van enige ochtend stijfheid (omdat je weer te lang op bent gebleven om te gamen natuurlijk ;) ). Iedereen beleeft plezier aan andere dingen, en van alle ‘vices’ in dit leven is af en toe een dikke game pc zo extreem nog niet. Ik moet ook toegeven, we zijn af en toe bevoorrecht met leuke hardware, maar dit zijn wel –de- dagen waar de glimlach echt niet verdwijnt.

Maar goed, terug naar de beoordeling. Van de GTX 1080 zelf hebben we gezien dat de prestaties hoger liggen dan de voorgangers, dat hij zuiniger is (zelfs een 450W voeding voldoet eigenlijk al), en wat extra features biedt die voor een aantal mensen positief uitpakken zoals VR boosts voor VR liefhebbers, Ansel voor content makers, en Fast Sync als een prettig alternatief voor V-Sync. Wat de specifieke uitvoering van Asus in de vorm van de ROG Swift GTX 1080 betreft ben ik ook overwegend positief, al was het maar vanwege de extreem brute uitstraling met knappe backplate, tof uitgewerkte RGB LED verlichting van beide kanten van de kaart, de ventilatoren die bij niet-gaming stil staan, en het feit dat hij uit de doos zichzelf al stevig overclockt; ruim voorbij stock, en zelfs ruim voorbij wat Asus voor deze kaart specificeert. Hij zet zichzelf tegen het maximale van de kaart aan zelfs, waardoor we echter wel direct tegen de beperking aan lopen dat het verder handmatig overclocken van deze kaart vrijwel onmogelijk is totdat de custom biossen of andere ‘hacks’ beschikbaar komen. De koeling is niet onverwacht heel dik in orde met gemiddelde game temperaturen op een haast bizar lage 65C, al vraag ik mij af of ze die enorme koelprestaties niet beter iets losser hadden kunnen stellen om de geluidsproductie onder load nog wat verder te drukken; hoewel niet overdreven aanwezig is het met een eenvoudige click in de software zo af te stellen dat hij nauwelijks warmer wordt, maar wel merkbaar stiller, zeker in een ruimte waar de andere systemen eveneens richting het onhoorbare afgesteld zijn.

Aan het eind van deze rit is de Asus ROG Strix GTX 1080 absoluut een dijk van een GTX 1080, met een ontzettend brute uitstraling, en een verdomd hoge ‘must have’ (of is het ‘want to have’) factor. Voor ons tijd om dit beest in het systeem van mijn lieftallige dame te zetten die de laatste dagen keihard met foto’s en benchmarks is bezig geweest om deze review mogelijk te maken. Kleurtje op ‘Cyan’ zodat het past bij de rest van de wit/cyan build en het gelijkgekleurde setje randapparatuur, en ik gok een hele lange AFK om alle recente games op de aller hoogste settings weg te tikken, laten we niet vergeten dat een GTX 1080 daar stiekem toch een beetje om draait.

Nog enkele vergrotingen, klikken voor vol formaat:

Terug naar boven