AOC Q2577PWQ productervaring door Foritain

Review: AOC Professional Q2577PWQ

- Inleiding
- Specificaties
- Uitpakken
- In de Praktijk
- Prestaties
- Kijkhoeken
- Conclusie

Productpagina @ AOC

Na een aantal prijzige schermen richten we onze blik vandaag op de meer behapbare middenklasse en introduceren we tevens een nieuwe merknaam in de reviewlijst: AOC. De Q2577PWQ is een 25” scherm met een WQHD (2560x1440p) resolutie en een IPS paneel. AOC positioneert dit scherm binnen hun ‘Professional’ reeks maar zoals je gaandeweg zal lezen probeert AOC met dit scherm toch vooral een knappe en redelijk betaalbare all-rounder neer te zetten voor een groot publiek. Met zijn hoger dan gemiddelde resolutie, interessante tussenmaat, en de belofte van een IPS paneel dat ons doet vermoeden dat de beeldprestaties goed zouden moeten zijn zou de AOC Professional Q2577PWQ dus een interessant onderwerp voor een review moeten vormen. Ons zeer uitvoerig en uiteraard geheel correct uitgevoerde onderzoek geeft overigens aan dat één in absoluut niemand de exacte productnamen van monitorenfabrikanten kan volgen, ongeacht het merk.

Het bedrijf AOC gaat overigens al vele jaren mee, en maakt net als Philips (monitoren) tegenwoordig deel uit van TPV Technologie, één van de grootste, zo niet de grootste fabrikant van computerschermen. Hoewel de naam in Nederland slechts een bescheiden bekendheid geniet liggen de verhoudingen in andere Europese landen veelal anders, mogelijk als gevolg van de Nederlandse gevoelens richting de merknaam ‘Philips’.

De AOC Q2577PWQ kent een adviesprijs van 349 euro, een straatprijs van 299 euro, en een garantieperiode van 3 jaar.

De specificaties en features van het product sheet van AOC. De website zelf hanteert een bescheiden overzicht van meest belangrijke specificaties, voor details moet je in de pdf’s duiken.

Met zijn 25” paneel is de Q2577PWQ een tussenmaatje naast de meer gangbare 24” en 27” maatvoeringen, de fysieke afmetingen liggen dan ook niet ver van eerstgenoemde af. 57 centimeter breed maakt hem praktisch even breed als 24 inchers met een dikkere bezel. Met 6,5kg is het een redelijk middengewicht.

We zien de ‘Pro-line’ elementen in de specificaties reeds terug: hoogte verstelbaarheid (130mm speling), kantelbaar, draaibaar, en voorzien van een VESA mount. VESA mount wordt zoals gebruikelijk bij een hoogte verstelbaar scherm gebruikt door de verstelbare voet, dus een VESA-systeem achterop monteren in combinatie met de poot is niet mogelijk, ophangen aan een monitor arm uiteraard wel.

Ook wat aansluitingen betreft is het scherm redelijk luxe uitgevoerd: DisplayPort, HDMI, DVI en VGA zijn allen aanwezig.

Het paneel zelf wordt niet gespecificeerd maar is afkomstig uit de stallen van LG, naar mijn weten de enige paneelfabrikant die op dit moment deze specificaties produceert. Dit 25” 2560x1440p IPS paneel kent een 5ms gray-to-gray response en de bekende 178 graden kijkhoek. Maximale helderheid zou met ~350cd/m2 pittig moeten zijn. Het betreft een 60Hz paneel welke pwm-vrij/flicker-free is uitgevoerd.

Voor mij was het ook even geleden dat ik een AOC product voor mij had, dus de unboxing was weer een echt nieuwe ervaring. Verpakking is visueel keurig in orde, en ook ruim voldoende stevig. Zagen we bij de Samsung U28D590D een ultradunne en compacte doos, zien we heer een traditioneel ‘flinke’ verpakking die de indruk wekt dat hij wel tegen een transport-stootje kan. Keurig.

Accessoires kijken we zo naar, want één van de eerste dingen die opvalt bij het uitpakken is de voet. Deze ziet er namelijk heel erg goed uit. De afwerking mag dan wel plastic zijn, het ziet er beter uit dan menig ander voetje die ik heb gezien. Plastic afwerking terzijde, de stalen basis met rubberen voetjes zorgen dat hij meer dan stevig genoeg is. De cirkel in het midden draait, waardoor de gehele voet vrij eenvoudig op je bureau te draaien is.

Stap twee alvorens we een complete monitor hebben is de pilaar, ook deze is visueel aantrekkelijk en intern ruim stevig genoeg. Een kleine clip voor kabelmanagement ontbreekt uiteraard niet.

Contact met het scherm zelf maakt gebruik van een stalen bracket, vier schroeven, en de VESA gaten op het scherm. Dit zorgt voor een oersolide contact.

Het eindresultaat op tafel kan ik niet anders dan positief over zijn, want de AOC zorgt voor hele chique plaatjes. Een minimale bezel, een ‘geborsteld’ randje onderop, en een combinatie zwart met wat zilvergrijs geeft een mooie balans. Tevens zien we direct dat het scherm ruim verstelbaar is in de hoogte. Het hele paneel wordt overigens wel geheel ‘getaped’ aangeleverd, en het is direct duidelijk waarom: de gehele constructie houdt wel van vingerafdrukken en stof. Regelmatig poetsen dus voor een top uitstraling, maar zoals vaker met het bijkomende voordeel dat het wel materiaal is wat zich dan weer eenvoudig schoon –laat- maken. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld echt aluminium waar je altijd alert moet zijn. Wat stevigheid betreft krijgt de opbouw van mij het labeltje ‘redelijk’ of ‘voldoende’ mee, want in de hand merk je wel dat AOC op de constructie iets heeft geprobeerd te besparen. Er zit een beetje speling in de constructie tussen de bodemplaat en de poot, vermoedelijk vanwege een hoger plastic gehalte of juist iets dunner staal. Het scherm staat voldoende stevig op een degelijke tafel en wiebelt niet ‘zo maar’, echter is het verschil in bouwkwaliteit met o.a. recent gereviewde Eizo’s (die een meervoud kosten) wel erg duidelijk. Ook de directe concurrent, de Dell U2515H is iets steviger, al is het verschil tussen die twee aanzienlijk kleiner (kanttekening: ik heb de U2515H al even niet in handen gehad, dus ik baseer dit geheel op mijn indrukken van dat scherm enige tijd geleden) en vergeleken met andere schermen in de 250-300 euro prijsklasse die mij zijn gepasseerd ligt de bouw van de AOC redelijk in lijn met het gemiddelde. Voor een consumenten monitor prima acceptabel (en ook vergelijkbaar met bijvoorbeeld mijn oude Samsung 2443BW, die overigens ook redelijk ‘zakelijk’ was).

Achterop zien we ook geen onaardig beeld en een wat bescheiden AOC branding. Als uitstraling een overweging is kan ik mij goed voorstellen dat het beeld wat AOC neerzet goed scoort.

Onderop zien we de fysieke knoppen om het scherm mee te bedienen, en de ruime selectie aan aansluitmogelijkheden; ik kan geen reden bedenken dat je dit scherm niet op je systeem kwijt zou kunnen. De standaard stroomkabel die wordt gebruikt geldt ook als pluspunt in het geval dat je deze weet te beschadigen.`

Zoomen we in op de constructie zien we dat de verbinding tussen de stang en het scherm zelf opvallend stevig is. Dit zien we ook terug in het verstellen (kantelen, draaien, hoogte verstellen, roteren) van het scherm wat aardig wat druk vereist. In dat deel zit in elk geval geen enkele flex.

Voordat we het vergeten: Extra’s in de doos mogen er ook zijn. Software, schoonmaakdoekje (die kan je goed gebruiken), DisplayPort, DVI, VGA en 3.5mm kabel zijn ook aanwezig.

Alvorens we naar de drogere resultaten verder gaan krijgt een scherm eerst de kans een algemene indruk achter te laten. Een 25” 1440p scherm hebben we nog niet langere tijd in huis gehad, echter valt bij gebruik vrij vlot op dat de ervaring niet direct heel anders is dan bij een 27” scherm met die resolutie, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld een 28” Ultra HD paneel waarbij de letters standaard simpelweg te klein zijn. Vergeleken met een 22” of 24” 1080p scherm is het verschil in scherpte uiteraard heel groot, iets wat een 27” 1440p (ook een stuk scherper) paneel bijvoorbeeld ook een flink gevoel van luxe geeft in verhouding. Gezien de kans groot is dat dit scherm wordt overwogen door mensen die momenteel een kleiner en/of full HD scherm hebben is de keuze voor deze combinatie afmetingen en resolutie dan ook best slim gekozen van AOC; je krijgt de indruk van een veel luxer scherm vanwege die betere DPI, je hebt geen scaling issues zoals bij 4K, en tegelijkertijd toont een 25” scherm zich op een bureau wat eleganter dan een 27 of 28” paneel en feitelijk niet groter dan een meer traditioneel 24”scherm. Redelijk win-win dus.

Mocht je nog nooit een resolutie hoger dan 1080p hebben gebruikt zal je naast het gevoel van scherpte ook voordeel zien in de flink grotere (bijna 80%) netto werkruimte. Zet je een browser en een document naast elkaar dan heb je simpelweg veel meer content in je beeld. Vooral de beperkte verticale werkruimte van 1080p zal voor meer zakelijk gebruik, bijvoorbeeld documenten of spreadsheets, een beperking zijn, waarmee je een hogere resolutie als 1440p best een ‘Pro’ label mag opplakken. Het nadeel dat 1080p niet perfect schaalt op een 1440p is wel iets om rekening mee te houden, want vooral bij games zal je extra grafische kracht willen om in deze native resolutie games te spelen. Afspelen van 1080p content, bijvoorbeeld een film, geeft in mijn ervaring echter geen negatieve gevolgen en is meer dan prima te doen op een 1440p scherm.

De standaard afstelling zorgt ook dat bij het eerste aansluiten het beeld best goed overkomt. Met inmiddels wat scherm ervaring en een strak afgesteld paneel er direct naast valt op dat het scherm direct uit de verpakking wel erg helder is ingesteld. Ook ogen de kleuren standaard ietwat koud. Duik je zonder de handleiding te lezen in het menu in het scherm (positieve sidenode: deze instellingen zijn ook via de software, dus met muis en toetsenbord, te beheren!) dan valt op dat het OSD van AOC prettig in elkaar zit: intuïtief, dus weinig leercurve, overzichtelijk, en vooral ook voorzien van een ruim aantal voorgeprogrammeerde instellingen. Zet je het scherm in de standaard aanwezige sRGB modus dan oogt het beeld direct ietwat warmer, en meer in lijn met wat een gemiddelde gebruiker graag ziet: kleuren die er wat meer uit springen en de indruk geven dat je naar een zeer capabel paneel zit te kijken. Minder positief is het feit dat bij veel van die presets bepaalde andere instellingen weer vast worden gezet, waardoor je eigenlijk toch snel naar de ‘user’ modus gestuurd wordt. In dat geval kan je die sRGB instellingen dus als uitgangspunt pakken, maar vervolgens nog wel een beetje sleutelen aan de helderheid. Wat mij betreft dus een sterke aanrader om zeker even het menu in te duiken om je eigen favoriete instelling uit te zoeken, want je zal zien dat er flink wat flexibiliteit zit in het beeld die dit paneel voorschotelt.

Wat gaming gerelateerde zaken betreft ontbreekt mij de hardware dit te testen, en moet ik het bij de subjectieve ervaring houden. Met verschillende overdrive opties tot je beschikking en een 5ms opgegeven response tijd was de verwachting dat je wel een redelijk spelletje moet kunnen spelen. De ervaring bleek dat ook te bevestigen, want verschillende games kwamen eigenlijk goed tot hun recht met niet tot nauwelijks sprake van merkbare ghosting of overshoot. De standaard overdrive instelling doet zijn werk overigens goed gezien de duidelijk merkbare ghosting wanneer je deze functie uitschakelt, dus die instelling lekker ongemoeid laten. ‘Goed’ is uiteraard relatief en vergeleken met andere 60Hz panelen, want de concurrentie met betere 144Hz panelen wat snelle games betreft kan deze AOC logischerwijs niet aan. Of dit laatste enkel door de 60Hz specificatie komt, het specifieke paneel, of een andere vorm van input lag laat ik overigens in het midden, maar ik ontkom er niet aan om te zeggen dat hoewel een potje CS:GO wel te doen is, maar dat je bij dergelijk split-second gebruik wel net voldoende verliest om de indruk te krijgen dat de hardware je toch net van een betere score weerhoudt. Voor een 60Hz IPS paneel mag het echter best als positief bestempeld worden dat games zonder serieuze kritiek tot leven komen, en dat enkel de meest intensieve vorm van gaming net niet ideaal te combineren is.

Met behulp van de X-Rite iDisplay Pro heb ik dit scherm aan enkele tests onderworpen. Geen extreme lijsten met testresultaten, maar hopelijk een begrijpelijke samenvatting voor iedereen in een overzicht wat in korte tijd te begrijpen moet zijn en daarbij een duidelijk beeld te schetsen van de prestaties.

Het eerste wat we gaan bekijken is het bereik van kleuren wat dit scherm weer kan geven, dit doen we door het gemeten kleurspectrum naast het sRGB spectrum te leggen. Met 97% van het sRGB binnen het bereik zeker geen slechte score, ook niet voor mensen die meer aspiraties hebben wat fotografie betreft. Maximale helderheid is met 367 cd/m2 erg fors te noemen, maar dit is uiteraard eenvoudig te beperken door de helderheid terug te schroeven. Zwartwaarde van 0,30 cd/m2 met het scherm op 100% helderheid ingesteld is overigens keurig, zo ook het resulterende contrast van 1210:1

Minder positief is de gammawaarde van 1,83 die we hierboven zien, aardig uit de buurt van de ‘ideale’ 2,20. De witwaarde van 6690K in de sRGB modus is op zich keurig. De standaard kleurafwijking is wat lastiger te beschrijven: we zien veelal acceptabele waardes, met een aantal uitschieters. Lastig te beschrijven omdat het weliswaar waarneembare afwijkingen zijn, echter die weinig afdoen aan de algehele ervaring. Desalniettemin: dat kan absoluut beter. De grijswaardes, de bovenste helft van die tabel, zijn wat dat betreft wat beter en meer in lijn met wat we heel graag zouden zien van een betaalbaar IPS scherm.

Hoewel de post-calibratie resultaten wisselend gewogen mogen worden zijn ze nog altijd interessant om mee te nemen, want als je beschikking hebt tot een colorimeter kan je wel degelijk een uitstekende afstelling behalen.

Uniformiteit van de helderheid komt uit op een 85%, wat een acceptabel resultaat is. Ware het niet voor de uiterste bovenhoeken dan zou deze op 91% blijven steken, waardoor de met het oog waargenomen uniformiteit eigenlijk weinig te wensen over laat. Dat laatste kan je ook stellen wat de afwijkingen van kleurtemperatuur betreft, die zijn namelijk minimaal. Het zonnetje is de afwijking in de helderheid (op 100% helder/wit), de T is de afwijking in kleurtemperatuur.

Backlight bleeding kan ik kort over zijn: Vrijwel niet aanwezig. Geen vanzelfsprekendheid, maar zeker een prettig pluspunt in welke prijsklasse dan ook.

Ook de kijkhoeken kan ik in feite even zo kort over zijn, want die zijn gewoon prima. De rijke kleuren wanneer we recht voor het scherm zitten zijn even zo aanwezig als we horizontaal of vertikaal bewegen.

Wel is het principe van IPS glow zichtbaar in deze Q2577PWQ. Hoewel de aanwezigheid van IPS glow wel praktisch vanzelfsprekend is, althans als het op ‘betaalbaar IPS’ aan komt, ontkom ik er niet aan het te tonen. Met het beeld geheel zwart (taskbar even in beeld om het een beetje in perspectief te zetten, en negeer de overdreven helderheid even in het donker om een ander punt te kunnen maken) zien we het effect ‘IPS Glow’ goed als we de camera opzij bewegen: een heldere ‘glow’ dus. Brengen we wat kleur in beeld zoals je hierboven zag merk je er natuurlijk niet veel van, pas als je onder noemenswaardige diagonale hoeken gaat kijken wordt het dan zichtbaar, iets wat je ook bij luxere panelen ziet.

In hoeverre is dat een minpunt? Het is duidelijk een kanttekening, waarbij je zelf moet beoordelen hoe vaak je nu onder een (grote) hoek naar je scherm zit te kijken. Daarbij zien we high-end IPS panelen dit fenomeen merkbaar minder vertonen. Maar goed, voor een dubbeltje op de eerste rang zitten bestaat simpelweg niet als het op monitoren aan komt.

De ervaring met de AOC Professional Q2577PWQ bevalt tot dusver eigenlijk erg goed. De combinatie van een 25” scherm met een 1440p paneel geeft het voordeel van een scherp beeld zonder het nadeel van scaling. Vergeleken met een meer traditioneel 22” of 24” 1080p scherm is de combinatie een mooie upgrade wat betreft de indruk van luxe als wat productiviteit betreft, want de netto werkruimte is aanzienlijk groter, terwijl het op je bureau niet direct een ‘groot’ scherm lijkt. Wat luxe betreft mogen we het design van het scherm ook niet vergeten, want met een dunne bezel, een aluminium onderrand, en een knappe voet zorgen voor een mooi totaalplaatje op een bureau. Glossy elementen vereisen wel een schoonmaakdoekje op z’n tijd, maar met een simpele veeg af en toe kom je al een heel eind.

Ook het gebruikte IPS paneel draagt bij aan die prettige algemene ervaring, met IPS-traditioneel uitstekende kijkhoeken wat kleurweergave betreft en uiteraard de capaciteit ook veel kleuren weer te geven. Kanttekening bij die kijkhoeken is dan wel de merkbare IPS glow die bij flinke horizontale hoeken, iets wat ook typerend genoemd mag worden bij ‘betaalbaar IPS’ en eigenlijk pas opvalt bij een zwart of zeer donkergekleurd beeld. Een zorg is het niet als je als enige gebruiker met het scherm werkt en bijvoorbeeld even onderuit in je stoel zakt of opzij schuift; menig TN paneel die dan al een bedroevend beeld geeft en vergeleken met dat is dit een enorme upgrade. Uit meer typische kijkhoeken mag de kanttekening dus eigenlijk geen naam hebben. Belangrijker vind ik het feit dat er van backlight bleeding feitelijk geen sprake is, iets waar je op hoopt maar geen vanzelfsprekendheid is in welke prijsklasse dan ook. Het gebrek aan noemenswaardige backlight bleed helpt de Q2577PWQ zowel in een lichte als verduisterde ruimte een prettig beeld te geven.

De standaard instelling oogt aardig maar is niet 100% als je een gekalibreerd sRGB scherm gewend bent. Met wat kleine aanpassingen via het prettig te bedienen menu (waar je met flink wat presets aan de slag kan) zet je een zichtbaar nog wat knapper beeld neer, en zonder dat je dus meteen naar ‘dure’ kalibratie hardware hoeft te grijpen. Kijk ik naar een aantal resultaten van anderen dan zie ik dat daar wel wat verschillen in zitten, wat duidt op een relatief ‘losjes’ approach wat fabrieksinstellingen betreft. In de sRGB modus zien we nog wel iets grotere kleurafwijkingen dan je zou willen voor een serieuzer niveau fotografie, echter met kalibratie zien we dat het onderliggende paneel gewoon uitstekend capabel is en tegelijk moet ik meteen een beetje relativeren: ik kan niet zeggen dat die gemeten afwijkingen nu echt af doen aan de algemene ervaring. Daarbij: een echte foto-pro zal voor perfecte prestaties toch willen kalibreren, of vermoedelijk zelfs een scherm van 300 euro niet eens overwegen, maar neem dit gegeven wel in je aanschaf overweging mee. De uniformiteit van het paneel is verder gewoon in orde, het contrast is keurig te noemen, en zelfs de game ervaring is eigenlijk gewoon prima. (Betaalbare) IPS panelen zullen puur gamers niet overtuigen en ze vormen niet de basis voor een CS:GO Pro setup, maar voor all-round gebruiker die ook wel een spelletje speelt een meer dan prima ervaring waarbij de voordelen van dit paneel de nadelen van betaalbare TN panelen veelal zullen vernietigen. Alles duidt er op dat AOC een echte ‘jack of all trades’ neer wil zetten waarmee je bij tal van gebruiksdoeleinden toch goed uit de voeten kunt, en dat is best goed gelukt.

Kijken we dan nog even naar de concurrentie zien we dat de AOC Q2577PWQ één van de goedkoopste (25”) 1440p schermen is op de markt, en een tientje of drie tot vier goedkoper dan de Dell U2515H die gebruikmaakt van praktisch dezelfde LG panelen en daarmee de meest directe concurrent is. Laatstgenoemde staat ietsjes steviger, en de kleur afstelling vanuit de fabriek is normaliter iets strakker, al zal het zonder side-by-side vergelijking niet eenvoudig zijn dergelijke onderlinge verschillen in de beeldweergave te onderscheiden. Het prijsverschil is echter duidelijk aanwezig, het design van AOC zal vermoedelijk net wat eleganter worden ervaren, en ook in het voordeel van AOC is het feit dat zij hebben gekozen om speakers toe te voegen, iets waarvoor je bij de Dell aan een passende soundbar van wederom een paar tientjes extra moet geloven. Ingebouwde speakers klinken zoals gebruikelijk simpelweg matig, maar voor gebruikers voor wie enkel een beetje geluid voldoet is het toch een cruciale feature. Alles in overweging genomen is de AOC Professional Q2577PWQ een aantrekkelijk scherm zowel op je bureau als wat de weergave betreft, en met een knappe combinatie specs en features een vriendelijk prijskaartje een interessant scherm voor mensen op zoek naar een mooie upgrade van hun bestaande 22-24” Full HD schermen.

Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

Terug naar boven