Raijintek Styx Window Silver productervaring door Foritain

Review: Raijintek Styx

- Inleiding
- Specificaties
- De buitenkant
- De binnenkant
- Inbouwen & Kabelmanagement
- Koeling & Geluidsproductie
- Conclusie

Productpagina @ Raijintek

Één van de behuizingen van de laatste 2.5 jaar die mij goed bij bleef was de Raijintek Metis, een klein en compact aluminium kastje waar je voor iets meer dan 50 euro toch een chique ITX buildje mee kon maken. Op Computex vorig jaar liep ik bij de Raijintek stand al tegen de Styx aan, de micro ATX variant, maar het duurde nog even voordat deze werkelijkheid zou worden. Inmiddels is het zo ver en staat de Raijintek Styx op tafel.

De Styx is verkrijgbaar in zes kleuren: zwart, zilver, blauw, rood, groen en goud, en is tevens leverbaar in gesloten versie of met een venster. De prijs lijkt met ca 85 euro niet noemenswaardig te verschillen tussen de modellen. Wij gaan naar de zilveren variant met venster kijken.

De features en specificaties van Raijintek:

De Styx is een micro ATX behuizing op basis van een stalen frame met volledig aluminium panelen aan de voorkant, zijkanten, en bovenkant. Met 3,8 kilo is het geen zwaargewicht zoals gewoon bij aluminium kastjes, al zijn de afmetingen ook niet overdreven groot. Met 360mm diepte, 335mm hoogte en 210mm breedte is het een prima modelletje voor op een bureau bijvoorbeeld. Twee USB 3.0 poorten sieren de bovenzijde.

Toch zien we aardig wat inbouwopties, van een standaard ATX voeding tot videokaarten van 280mm lang, en zelfs met ruimte voor een 240mm radiator. Ook 180mm voor de processorkoeler is erg ruim. Wat opslag betreft kan je maximaal drie 3.5” HDD’s aanvullen met twee SSD’s, of één 3.5” HDD aanvullen met 4 SSD’s, en daarbij is er ruimte voor een slim-line optical drive (slot loading). Wellicht geen DIY NAS maar voor de meeste toepassingen toch een flinke collectie.

De verpakking is eenvoudig maar prima stevig karton. Intern zit de behuizing, een wat so-so geschreven handleiding en alle schroefjes gezamenlijk in één zakje. Het kan ermee door.

De Styx zelf is een prettig zich om te aanschouwen, al steek ik mijn liefde voor aluminium behuizingen zelden onder stoelen of banken. Ondanks een redelijk no-nonsense vormgeving valt er genoeg te zien, van de aantrekkelijke ‘brushed’ uitstraling van het aluminium, het aantrekkelijk aan-/uit knopje voorop, en het zichtbare maar niet overdreven aanwezige Raijintek logo. Over de afwerking van de randjes is ook geen slecht woord te zeggen, het ziet er allemaal uitstekend uit. Hetzelfde gaat op voor de audio aansluitingen en USB poorten en het uitneembare stoffilter bovenop. Het aluminium is uiteraard niet zwaar, en als je de Styx oppakt voelt het ook niet heel indrukwekkend aan, maar daar zie je weinig van.

Aan de linkerkant zien we een vlak aluminium zijpaneel, aan de rechterkant zien we een verticale lijn voor een slim-line slot-loading optical drive en het venster. Opvallend aan het venster is de relatief kleine uitvoering, veel meer dan je processorkoeler of case-fan zal je niet zien, en het feit dat deze op de behuizing zit geschroefd. Niet vreemd want in een dunne laag aluminium zijn de opties beperkt, maar het is duidelijk dat de ‘window’ uitvoering niet meer is dan het gesloten paneel met een vierkant eruit gezaagd. Wat afwerking betreft wederom geen klagen.

Onderop zien we dat de ATX voeding verticaal wordt geplaatst en de lucht naar beneden weg drukt, en eventueel nog een plekje voor een extra ventilator. Vier eenvoudige rubberen voetjes zorgen voor wat vrje ruimte.

Zijpanelen komen er met vier schroefjes eenvoudig vanaf, wat toegang geeft tot het binnenwerk. Bij de panelen valt op dat ze echt licht zijn, en het niet fijn vinden als je ze probeert te buigen (gewoon niet doen…).Een flink bracket die gebruikt wordt voor o.a. HDD montage maakt duidelijk waarom het venster relatief klein is gebleven; die willen we tenslotte niet zien. Strikt noodzakelijk is dat bracket niet, want zoals je straks ziet is er ook ruimte voor SSD’s aan de andere kant.

Zonder het bracket resteert een lege ruimte waar we eenvoudig in kunnen werken. We zien de 120mm stock fan, wederom een ruimte voor een HDD op de onderkant, en aan de voorkant de plek waar je een optische drive kwijt kan.

Aan de andere kant van binnen zien we ruimte voor cpu koeler backplates, enkele SSD montage plekken, en wat gaten voor kabelmanagement zonder rubberen grommets. De ruimte voor kabelmanagement achter het moederbord is echter minimaal, prima voor de kabels naar de SSD’s, maar een dikke 24-pin kabel wordt erg krap, zeker omdat het zijpaneel met een drukpunt in het midden wel degelijk te verbuigen is.

Inbouwen stelt ondanks de compacte afmetingen weinig voor. Een ATX voeding past eenvoudig voorin en met de doorluskabel sluit je deze van onderen aan. Hou er wel rekening mee dat als je een hele grote voeding koopt je ruimte voor je grafische kaart weg gaat snoepen, maar deze compacte Cooler Master V750 laat genoeg ruimte vrij. Hoewel je een micro ATX moederbord kwijt kan gebruiken wij hier een Mini ITX model, de MSI Z97 ITX Gaming AC, wat ruimte of inbouwgemak betreft maakt dat niet uit. De stock ventilator maakt plek voor een LED model van Corsair.

De keuze voor een AIO koeling, in dit geval de bloedmooie (‘bloedrooie’) Raijintek Triton helpt het inbouw gemakt wel vanwege de ruimte die je houdt rondom je processor. Een gigantische 180mm luchtkoeler past wel, maar dan moet je wel zorgen dat je vooral alle kabels aansluit. De Triton past uitstekend in deze Styx, en de breedte van de behuizing zorgt dat de slangen van een AIO eenvoudig om een grafische kaart heen kunnen. Wel zien we dat gebruik van een water gekoelde oplossing voorkomt dat we twee grafische kaarten kunnen gebruiken, al vraag ik mij af of je dat zou willen gezien de opzet van de airflow. Radiator montage is vanaf boven in elk geval een eitje, en toont wederom hoe tof de Styx en Triton eruit zien.

Grafisch kaartje erin, in dit geval heeft de MSI Twin Frozr IV koeler meer dan genoeg ruimte zowel richting de Triton als de V750 voeding, Triton inmiddels gevuld met rode kleurstof, kabels aangesloten, en we hebben een werkend systeem! Een (semi) modulaire voeding is wel aan te raden ondanks dat je nog aardig ‘kabeldump’ ruimte hebt boven de voeding. Van achteren houdt het simpelweg niet over wat ruimte betreft, en met het kleine venster zie je niets van de ruimte boven de voeding. Daarbij kan je met de relatief dunne panelen die met vier schroeven vastzitten ook kabels nauwelijks aandrukken, want dat zie je aan de buitenkant aan je case. Oftewel het afwerken van de kabels is niet helemaal chic, maar het gaat alsnog vlot (omdat er weinig anders te doen is dan drukken) en je ziet er toch niets van. Althans ik ben in dat opzicht makkelijk (uit het zicht hè..), maar voor OCD types is het wellicht efkes slikken.

Smaak blijft subjectief, maar persoonlijk waren wij hier heel erg te spreken over hoe de build in de Styx naar voren kwam. Hoewel we eerst nog even een LED-strip hadden toegevoegd hebben we die wel weer verwijderd, want een enkele LED ventilator en de LEDjes in de Triton zijn m.i. genoeg voor een leuk maar niet overdreven resultaat. Wel kan je de gaten voor de HDD montage onderop eventueel gebruiken om de Styx van onderen van verlichting te voorzien. Feit blijft wel dat je uiteindelijk met een klein venster blijft zitten, wat ook een kwestie van smaak zal zijn.

En de kleine was ook onder de indruk van de Styx en de Triton!

Wat niet direct duidelijk is is wat nu een ideale manier is om de airflow in te stellen. De standaard stock ventilator drukt naar achteren, de voeding drukt naar voren en beneden, en de grafische kaart blaast een beetje om zich heen. Een dikke luchtkoeler werkt dan direct tegen de voeding in, al zal de kast een natuurlijke ‘pull’ naar beneden krijgen vanuit de bovenkant. Eventueel een extra ventilator aan de bovenzijde zal dan helpen, zeker ook omdat de bovenzijde de enige gefilterde opening is. Hoewel het aantrekkelijk lijkt om de stock ventilator om te draaien als intake is de kans groot dat die stof gaat happen van achter je computer, zeker als deze onder een bureau staat. (Al kan je losse filters kopen).

Wij besloten het standaard filter te benutten, de Triton ventilatoren naar beneden te laten trekken, en zowel de voeding als 120mm ventilator als outtake neer te zetten. Nu lijkt dat wellicht wat onhandig om de lucht van je processorkoeler eerst langs je systeem te laten gaan, en iedereen snapt dat warme lucht liever omhoog wil, maar in de praktijk, en zeker bij game-systemen, is dat gunstiger dan dat je een behuizing aan drie kanten probeert uit te laten ademen. Daarnaast is de natuurlijke kracht ‘omhoog’ in een verder redelijk gesloten en ‘gestuurde’ opzet niet zo relevant als de druk van je ventilatoren.

Raijintek zet met de Styx aantrekkelijke plaatjes neer, zo veel is duidelijk. Traditioneel is Raijintek ook een bedrijf die niet de hoofdprijs vraagt voor hun producten, en ook hier lijkt de vraagprijs van iets boven de 80 euro niet onredelijk. De 60% meerprijs ten opzichte van de kleinere ITX variant, de Metis voelt nog wel fors, maar als we kijken wat we daar nu voor terug krijgen lijkt de Styx, mits je de ruimte hebt, een beter alternatief. De koelmogelijkheden zijn duidelijk verbeterd, er is meer ruimte voor al je componenten, en een game systeem met dikke GPU en waterkoeling is geen enkel punt. Daarbij is de kans groot dat je met een micro ATX moederbord in plaats van een ITX model die 30 euro al terug hebt.

Inbouwen is prima te doen, al moet je de kabels wel gewoon intern wegproppen in plaats van ‘mooi’ wegwerken, maar door dat kleine venstertje (wat je dan weer mooi moet vinden) zie je er toch niets van. Inhoudelijk valt er vrij weinig op de Styx aan te merken, maar het is wel duidelijk een behuizing met één focuspunt: de uitstraling van het aluminium. Puur op inhoudelijke features zijn er tal van alternatieven, maar als je een voorliefde voor geborsteld aluminium hebt is de keuze aanzienlijk beperkter. Dat gaat zeker op als je ook niet te veel uit wilt geven en toch ruimte wilt hebben voor een pittige grafische kaart, een collectie SSD’s of HDD’s en/of een 240mm waterkoeling. Kwalitatief lijkt het ook absoluut een aantrekkelijke kast om te aanschouwen en hij voelt met je vingers er over heen chic aan, maar het is allemaal niet extreem stevig of uitzonderlijk geproduceerd. De indrukken zijn uitstekend en of een dikkere kwaliteit een meerprijs zou goedpraten laat ik in het midden. De positionering van de Styx op de markt als een betaalbare aluminium oplossing waarbij je eigenlijk weinig tot niets merkt van de iets dunnere uitvoering is m.i. dan ook meer dan prima.

Ik zou wel graag zien dat Raijintek hun stock koelers nog wat kan verbeteren, of wellicht de Styx van een tweede zou voorzien wat de airflow wel ten goede zou komen (De Aeneas kreeg er bijvoorbeeld gewoon vier bij). Tevens is er nog wat ruimte voor verbetering in de gebruikservaring: De handleiding is wat knullig en het komt het gevoel van luxe ten goede wanneer schroefjes zitten voorgesorteerd, en niet allemaal in één zak tezamen zitten. Kleine dingentjes die ik even aan wil halen, maar uiteindelijk niets af doen aan de Raijintek Styx als aantrekkelijke alleskunner voor een even zo aantrekkelijke prijs. Dat je vervolgens ook nog uit zes kleuren kan kiezen en varianten zonder venster maakt het feestje mooi compleet.

Enkele hogere res foto’s voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

Terug naar boven