Xiaomi Mi 4c productervaring door YsWDesign

Deze review in ook te lezen op mijn eigen site: TeQview.nl

In 2011 begon het Chinese Xiaomi met het maken van hun eigen smartphones, gebaseerd op Android, met daaroverheen hun sinds 2010 ontwikkelde MIUI-schil. De apparaten stonden vooral bekend om hun erg goede specificaties voor een lage prijs. In 2013 had ik mijn eerste Xiaomi telefoon gekocht, de Mi3. Een high end telefoon voor een prijs van 400 euro, inclusief verzendkosten. Dit was de derde telefoon in de reeks, tot nu toe hebben ze de volgende high end telefoons geproduceerd: Mi1, Mi2, Mi2a, Mi2s, Mi3, Mi4, Mi4c, Mi Note, Mi Note Pro. Daarnaast hebben ze ook nog enkele low tot mid range toestellen op hun naam staan. Sinds 2014 behoort Xiaomi tot één van de grootste smartphonefabrikanten ter wereld.

Deze review gaat over de Mi4C – het nieuwe vlaggenschip model van de Mi4 reeks. Het is de opvolger van de Mi4i, welke in tegen stelling tot de Mi4 een mid range toestel was. De telefoon is besteld op Ibuygou.com. In samenwerking met hun heb ik een coupon code gekregen, die door iedereen gebruikt kan worden voor de aanschaf van de Mi4c 32GB: pcexpertblog4c32. Deze code is geldig van 8 oktober tot 25 oktober.

Hardware
Schermdiagonaal: 5.0”
Resolutie: 1920 x 1080
Werkgeheugen: 3GB
Opslag: 32GB
OS: Android 5.1.1
MIUI versie: 7
CPU: Qualcomm Snapdragon 808
Cores: 6
Clocksnelheid: 1.8GHZ
Camera: 13MP Sony IMX258
Front camera: 5MP
Accu: 3080mAh

Verbindingen
GSM: B2, B3, B5, B8
WCDMA: B1, B2, B5, B8
4G TDD-LTE: B38, B39, B40, B41
4G FDD-LTE: B1, B3, B7
TD-SCDMA: B34(TD 2000, B39(TD 1900)
CDMA 2000: BC0, BC1
CDMA 1X: BC0, BC1
Wifi: 802.11 a/b/g/n/ac
Bluetooth: 4.1

De telefoon kwam in een simpele verpakking, een nette oranje doos, met daarop een glanzend mi logo. Aan de onderkant van de doos staat wat Chinese informatie over het toestel. Nadat de deksel eraf gehaald is zie je meteen de telefoon liggen, in een gleuf; waar hij makkelijk uit te halen is. Daaronder lag een houder met boekjes en een simejector en de USB C kabel. Ibuygou levert een EU-adapter mee, andere bedrijven doen dit mogelijk niet.

Heel kort gezegd: mooi toestel. Minder premium dan de Mi Note Pro, maar zeker mooi.

De Mi4c heeft een schermgrootte van 5.0”, wat in deze tijd een gebruikelijke afmeting is. Met een formaat van 138.1 x 96.6 is het apparaat een stuk kleiner dan de Mi3, die 144 x 73,6 x 8,5mm meet. Het toestel is dun, namelijk 7.6 mm, en lag daardoor erg lekker in de hand. De afgeronde hoeken prikken niet in mijn handen en scherpe stukken zijn ook niet aanwezig. De duim rust net zoals bij de Mi Note Pro en Mi3 op het powerknopje en ook de volumebuttons zijn makkelijk te bereiken, door je hand iets omhoog te schuiven.

Sinds de Mi Note Pro lijkt Xiaomi een nieuwe weg ingeslagen te zijn, voorheen kopieerde ze de vormgeving van andere smartphones, maar daar zijn ze nu van af gestapt. De Mi4c doet mij dan ook nergens aandenken en ik hoop dan ook dat ze deze trend doorzetten. Het design is dus wel redelijk uniek, maar ziet er toch wel wat inspiratieloos uit, zeker als je kijkt naar de Mi Note Pro.

De telefoon is opgebouwd uit plastic, maar voelt desondanks stevig en vooral goed aan. De achterkant is helaas wel erg vingerafdruk gevoel en zou soms dus even schoongemaakt moeten worden. De voorkant ligt iets hoger dan de zijkanten van het toestel. Er is geen gebruikt van 2.5D glass en een screen protector of tempered glass beschermd dan ook de hele voorkant, in plaats van alleen maar het scherm. Dit ziet er een stuk beter uit, omdat de bescherming niet zo erg opvalt.

Aan het linkerkant van het toestel is de dual sim tray verwerkt, deze heeft heeft plek voor twee micro simkaarten. De USB C ingang zit aan de onderkant, welke erg handig is, want de USB-kabel is er nu op twee manier in te steken. De 3.5” headsetport zit op de bovenkant, naast de IR blaster. Er is geen cameraknop aanwezig, net zoals op de andere modellen. Mocht je toch gebruik willen maken van een cameraknop, kun je de MiKey kopen, of gebruik maken van de Edge Touch (Edge Controls); waar ik later nog verder op in ga. De powerknop en volumeknoppen zijn aan de rechterkant gepositioneerd.

De drie touch knoppen, recent apps, home en back buttons zijn onder het scherm geplaats, de functie van deze knoppen zijn via het OS aan te passen. Het glanzende mi logo zit boven het scherm, naast het notificatielicht, de microfoon, lichtsensor en front camera. Het licht van de notificatiesensor heeft de mogelijkheid om meerdere kleuren te tonen.

De speaker is op een niet zo’n fijne plek geplaats, namelijk de achterkant en deze wordt dan ook een beetje gedempt als je hem op tafel neerlegt. Boven de speaker zit nogmaals het logo en daarboven zit de camera, met dual flitser.

De telefoon heeft een opstarttijd van rond de 29 seconden en dat is ongeveer 1 seconden langer dan de Mi Note Pro. Tijdens het opstarten is het mi logo in beeld en onderaan het scherm zijn drie kleine laad cirkels te zien.

Het toestel voor de eerste keer instellen is makkelijk. Eerst moet je even je pincode intypen, waarna je een soort van setup window te zien krijgt, waar je de taal (traditioneel/ versimpeld Chinees of Engels) en wifi kunt instellen. Ook kun je je hier inloggen bij de Xiaomi services en aangeven of je de Mi Cloud wilt gebruiken.

Na het voltooien van de wizard kom je op de MIUI-desktop terecht. Hier valt op dat er geen app drawer aanwezig is, net zoals in iOS. Alle apps worden op de desktop geplaats. Dit kan chaotisch worden en het is ook zonde dat er geen opties zijn om het wat overzichtelijker te maken, zoals categoriseren, etc. De enige manier om dit te doen zijn folders gebruiken of een alternatieve launcher installeren.

De iconen zijn flat en simpel en passen qua grootte goed bij het 5” scherm. Dat is ook wel nodig, want sinds MIUI V6 zijn aanpassingen zoals de icoon grootte en de rasters size, etc, niet meer mogelijk. Wel is het mogelijk om de iconen aan te passen, door middel van een thema. Er zijn er honderden te vinden in de Theme store en zelfs het mixen van bepaalde thema’s is mogelijk. Vind je bijvoorbeeld de iconen van het ene thema mooi, maar het lock screen van een ander thema leuker, dan kun je deze samenvoegen en zo een stijl krijgen die precies bij je past. MIUI is hier vrij uniek in, andere toestellen hebben ook wel een app store, maar de customisatie mogelijkheden zijn nooit zo uitgebreid.

De statusbar van MIUI is heel anders dan die van het officiële Android, zo heeft hij een geblurde, transparante achtergrond, waardoor hetgeen wat er achterligt zichtbaar is. Ik vind het er leuk uitzien, maar had liever Googles versie gehad. Die vind ik gewoon mooier.

In de statusbar is ook plek gemaakt voor de Quick Settings. Hier kom je terecht als je de statusbar naar beneden veegt en er geen notaficties zijn, anders zie je die eerst. De geactiveerde buttons zijn voorzien van een witte cirkel, zodat makkelijk te zien is dat ze echt aanstaan. De niet actieve buttons zijn grijs. Onder de buttons zit de helderheidsregelaar en daaronder de knop om naar de instellingen te gaan.

Het instellingenmenu is niet echt bijzonder. Het is een lange lijst met verschillende categorieën, waaronder weer andere categorieën geplaatst zijn en daaronder staan de instellingen. Een zoekfunctie is afwezig, waardoor het vinden van de juiste optie soms wat lastig is.

De recente apps zijn op te roepen door de linker knop, onder het scherm, aan te raken. De standaardweergave zijn icoontjes, maar dit is ook te wijzigen naar thumbnails; dit doe je door te pinchen. Apps zijn te locken door ze naar beneden te swipen en ze zijn uit het geheugen te verwijderen door naar boven te swipen.

De bruikbare opslagruimte op de 32GB versie is in totaal 25,05GB. Op de 16GB versie zal dit ongeveer rond de 11 á 12GB zijn.

Het afsluiten van de telefoon duurt ongeveer 8 minuten, waarbij een draaiende cirkel in beeld komt.

Door de goede grafische eigenschappen van de Qualcomm Snapdragon 808 zijn alle spellen goed te spelen. In de twee games die ik getest heb, Nova 3 en GTA San Andreas, zat totaal geen lag in en alles liep soepel.


De mi4c heeft enkele nieuwe functies gekregen, namelijk: Edge Touch, Double touch to wake en een Mi Remote

Edge Touch
Deze functie heeft twee opties die je aan of uit kunt zetten, wanneer deze aanstaan kun je door een simpele tik op de zijkant van het toestel een webpagina of app teruggaan, of een foto maken. Het is aan het begin even zoeken naar de juiste plek waar je moet dubbel tikken, maar daarna werkt het fijn en is het handig in gebruik. Wel kan het voorkomen dat je het soms per ongeluk activeert, waardoor je opeens in een andere app zit dan je wilt.

Double touch to wake:
Dit is een veelgevraagde functie voor zo ongeveer alle andere Xiaomi smartphones en vel mensen zullen er dan ook blij mee zijn dat het eindelijk geïntegreerd is. Deze optie heeft ook niet echt uitleg nodig, de naam zegt genoeg: dubbelklikken op het scherm om hem aan te zetten. Het werkt perfect, maar ik maak er verder geen gebruik van.

Mi Remote:
Dit is een afstandsbediening app, welke werkt door middel van een IR blaster. Bij het starten van de app heb je een Chinees scherm, waar je doorheen moet swipen. De app zelf is Engels. De app kun je aan erg veel dingen verbinden, bijvoorbeeld de TV, Mi TV, Mi Box, maar ook een DVD speler, IPTV en nog veel meer. Wanneer je TV selecteert kom je in een keuze scherm met een aantal merken. Niet alle bekende merken staan erbij, maar onderaan de lijst staat een button genaamd ‘mode’, als je hierop klikt kom je terecht in een lange lijst met heel veel merken; waaronder voor het grote deel Chinese.

Wanneer je op zo’n merk klikt, moet je de afstandsbediening met de app pairen. Dit werkt best simpel, je moet op pair klikken en dan de instructies volgen, zoals bijvoorbeeld het volume harden en zachter zetten. Sommige merken hebben meer opties dan andere, Panasonic heeft er bijvoorbeeld 51, terwijl Pioneer 19 opties heeft.

Na het pairen werkt de app goed en de tv reageert goed op input van de mobiel. Ik blijf alleen wel liever gewoon de afstandsbediening van de tv zelf gebruiken,

Er staat redelijk wat bloatware op de telefoon, gelukkig zijn deze apps op de normale manier te verwijderen en zijn dingen zoals rooten niet nodig. Een aantal van deze applicaties zijn: Reader, WPS Office, Ctrip, Weibo, QQ, Tmall, Amap en nog een paar met Chinese namen. Verder zijn er natuurlijk ook handige apps meegeleverd, zoals de security app, Market en notes. Hieronder ga ik wat dieper op deze apps in.

Security
De security app is een plek waar je terecht kunt voor veiligheidsinstellingen, zoals het toestaan of afwijzen van bepaalde permissies (zodat een app bijvoorbeeld geen contacten meer kan raadplegen of je locatie willen zien). Ook kun je in deze app terecht voor het schoonmaken van je telefoon, virussen, maar ook onnodige bestanden, root aanzetten, apps automatisch laten starten, je datagebruik bekijken en telefoonnummers of sms’jes blokkeren.

Cleaner: als je op de optie cleaner klikt, kom je terecht in een simpel schermpje waar meteen gezocht wordt naar onnodige bestanden. Deze kun je verwijderen door onderaan het scherm te klikken op Clean up. Wil je meer kunnen verwijderen heb je ook nog de optie deep clean, hier kun je bijvoorbeeld soortgelijke foto’s verwijderen, maar ook zoeken naar apps groter dan 10MB.

Data usage: klik je op data usage dan kom je in het venster waar je kunt zien hoeveel data je deze maand al gebruikt hebt. Verder kun je apps de toegang tot wifi en 3G/4G ontzeggen, bekijken welke apps het meeste data gebruiken en de data saver aanzetten. Als je gebruikt maakt van de data saver wordt al het mobiele internetverkeer (wifi dus niet) omgeleid naar een proxy, waardoor het verbruik een paar KB/s minder wordt.

Blocklist: de blocklist is eigenlijk een heel simpele optie. Hier kun je sms’jes en telefoonnummers blokkeren, zodat je geen ongewenste berichten meer in je ‘inbox’ binnenkrijgt. De geblokkeerde sms’jes zijn nog hier nog wel gewoon te lezen.

Battery usage: hier staat hoeveel procent je nog over hebt en ook hoelang je daar ongeveer mee vooruit kunt. Ook kun je hier profielen instellen waardoor de batterij langer meegaat, de battery saver aanzetten, waarbij hij op zo’n ander profiel springt als hij onder een door jou ingesteld percentage komt. Verder kun je de profielen ook op een bepaald tijdstip aanlaten gaan en het toestel afsluiten.

Virusscanner: dit spreekt eigenlijk wel voor zich. Hier kun je kijken of je telefoon virussen heeft. Hij scant apps ook voordat je ze installeert, zodat je meer kant hebt dat je virusvrij is.

Permissions: als je op autostart klikt kun je kiezen of je apps wilt laten opstarten wanneer de telefoon opstart. Klik je op permissions dan kun je per app aangeven welke permissies zij wel en welke permissies zij niet mogen gebruiken. Dit is gelijk aan wat Xprivacy en LBE Privacy Guard doen. Bij de root optie kun je met een vinkje root aan of uitzetten.

Market
Veel apps in deze store zijn Chinees en wij westerlingen hebben er in principe ook niet veel aan. Wel is hij handig om bijvoorbeeld WhatsApp en Swiftkey alvast te installeren. Zo ben ik bereikbaar en heb ik een goed toetsenbord. Hierna installeer ik de Play Store en wordt de Market eigenlijk niet meer gebruikt.

Notes
De notes app is redelijk simpel, je kunt er natuurlijk simpele teksten typen, maar het is ook mogelijk foto’s aan de tekst toe te voegen en vinkjes te plaatsen, voor bijvoorbeeld een to-do lijstje. Het is ook mogelijk om een reminder te zetten, zodat je een notificatie krijgt als je dat wilt.

Het geluid klinkt redelijk goed, het is helder, maar met veel bass klinkt het te blikkerig. Ook kan het geluid niet heel erg hard, maar in rustige omgevingen is het wel goed te horen, bij de wat drukkere raad ik aan om iets van oortjes te gebruiken. Het toestel ondersteunt hifi geluid en ook Dirac wordt ondersteunt, maar alleen wanneer je gebruik maakt van een koptelefoon of oortjes. Een equalizer is ook aanwezig voor het nodige tunen.

De camera interface is vrij standaard, aan de onderkant een grootte grijze cirkel, met aan de linkerkant daarvan de laatst geschoten foto en aan de rechterkant de knop om video’s op te nemen. Daarboven zitten de buttons om de flitser en HDR aanzetten en een knopje om te wisselen van front camera naar back camera, visa versa.

Swipe je naar links dan kom je bij de camera modes uit, dit zijn er redelijk wat: HHT, Manual, Panorama, Tilt-shift, Gradient, Timer, Fish Eye, Beautify en Audio. Alles spreekt eigenlijk wel voor zich. Onder die al die modes zit de knop om naar de instellingen te gaan, daar kun je dingen instellen als locatie opslaan, camera geluid, watermarkt, de kwaliteit verhogen of verlagen, de saturatie aanpassen, etc.

Swipe je naar rechts dan kom je bij de filters te recht. Deze zijn niet echt nuttig, maar misschien leuk om eens mee te spelen en op Instagram te zetten. De filters zijn: Mono, Vivid, Yesteryear, Sketch, Blur, Mosaic, Dawn, Japanse, Autumn, Indigo, Normal en Mirror. Wat deze allemaal inhouden ga ik niet uitleggen, dat is leuker om zelf uit te vinden.

De frontcamera heeft een resolutie van 5MP en is goed genoeg voor het maken van selfies, er is wel wat ruis aanwezig. In tegen stelling tot de Mi Note Pro wordt er geen gebruik gemaakt van de ultra pixel variant.

De 13MP camera zit op de achterkant van het toestel en is een Sony IMX258 en deze maakt in vergelijking met de Mi Note Pro en Mi3 erg goede foto’s. Waar bij die toestellen het focussen traag is en de foto’s vaak onscherp zijn, is dit bij de Mi4c niet het geval. De foto’s zien er goed scherp uit en ruis is niet aanwezig. Met weinig licht zijn de afbeeldingen wel van mindere kwaliteit en is er veel ruis te zien, wanneer de flitser zijn werkt doet is de ruis weer bijna afwezig en is de foto mooi scherp.

[small]de linkerfoto is zonder flits, de rechter met flitst.[/small]

Wifi:
De wifiverbinding is sterk, verbindt snel en kan de 2,4 en 5 GHZ-frequentie aan. Tijdens het gebruik van het netwerk is het nooit weggevallen en ik had ook geen last van niet ladende websites. Een nuttige toevoeging aan de instelpagina is het knopje die een QR-code voor het netwerk maakt, hierdoor hoeft iemand die toegang tot het netwerk wilt krijgen alleen de code te scannen om er gebruik van te kunnen maken.

`

3G/4G(LTE):
Xiaomi heeft het toestel ondersteuning gegeven voor 3G en 4G. De 3G verbinding werkt zoals op elk toestel, probleemloos en snel. 4G ligt net wat anders. Dit komt doordat alleen band 3 en band 7 aanwezig zijn, dit zijn banden die in Europa minder gebruikt worden als in Azië, wij gebruiken namelijk band 20. Toch is 4G soms wel te gebruiken, bijvoorbeeld als je op de wat drukkere treinstations rondloopt, in de één van de grotere steden op een druk festival bent of in de buurt van een 4G antenne bent, die net op band 3 of 7 uitzend. Het 4G netwerkt werkt wel lekker snel en stabiel, wanneer je er verbinding mee kunt maken.

Gps:
Veel goedkope Chinese telefoons hebben een Mediatek processor in plaats van een Qualcomm. De Mi4c is een redelijk goedkoop toestel, maar toch met een Qualcomm processor en dit komt goed uit voor de gps. Dat werkt namelijk erg goed. Na drie kwartier rijden met navigatie ben ik thuisgekomen zonder afwijkingen of andere problemen. De navigatie wist precies waar ik reed.

Bluetooth:
Ook de bluetooth verbindingen is goed. Hij verbond snel met mijn radio en handsfree bellen ging ook perfect. Ik had geen last van stoterige of uitvallende gesprekken. Het bluetooth geluid is via de telefoon harder en zachter te zetten, de autoradio reageert hier direct op.

KPN is mijn provider en bellen gaat prima. De stemmen zijn helder en achtergrondgeluid wordt goed weg gefilterd. Wel is het geluid soms aan de lage kant, wat vooral irritant is wanneer iemand van zichzelf al zacht praat, of wanneer je bijvoorbeeld wilt bellen tijdens een treinreis of andere drukken plekken. De persoon blijft in principe wel te horen, maar daar moet je dan wel echt moeite voor doen. Zelf gebruik ik dan ook altijd oortjes om hier geen hinder aan te ondervinden.

De handsfree functie van de telefoon is makkelijk te bereiken tijdens het bellen en ook dan is het gesprek voor iedereen goed verstaanbaar. De gesprekken zijn ook op te nemen via de ingebouwde recorder.

Als je een contact wilt bellen moet je gebruik maken van de Phone app, hier kun je een nummer intypen of in de contactenlijst zoeken naar een persoon. Het is niet mogelijk om op de naam van de contactpersoon te zoeken. Het is ook mogelijk om een gekopieerd nummer te plakken. Dit is niet op de handigste manier gedaan, je moet eerst op het menuknopje rechtsboven klikken en dan op paste, waarna je het nummer kunt bellen.

Sms'en gaat via de meegeleverde sms app en werkt niet anders dan je gewend bent. Je kunt een contact selecteren om te sms'en of een telefoon nummer intypen.

Weinig westerse telefoons ondersteunen de dual sim mogelijkheid, die veel Aziatische merken wel inbouwen. Voor veel mensen zal deze functie dan ook erg welkom zijn.

Beide simkaarten zijn stand-by, dus je bent altijd bereikbaar op beide nummers. Wel is het zo dat als de ene simkaart gebruikt maakt van 3G/4G, dat de andere dan op 2G functioneert. In het instellingenmenu kun je aangeven welke simkaart data mag gebruiken.

Als je belt of sms’t naar een contact kun je aangeven met welke simkaart dit moet gebeuren. Helaas heb ik het niet kunnen testen, aangezien ik maar één simkaart heb.

Zoals op elke telefoon zijn er ook in MIUI een aantal standaard ringtones aanwezig, maar MIUI zou zichzelf niet zijn als er geen hele download sectie achter zit, waar nog veel meer Chinese ringtones te verkrijgen zijn. Via deze “store” kun je ook je eigen muziek of opnames als ringtone instellen.

MIUI wordt geleverd met een eigen browser, waar ik persoonlijk niet echt fan van ben. Dat komt vooral door de slechte integratie met de rest van het OS en de, in mijn ogen, niet erg handige indeling. Uiteraard zou dit voor iemand anders weer een hele goede browser kunnen zijn.

Dat de interface niet past bij de rest van het OS ligt vooral aan het feit de buttons, voor het menu en dergelijke, onderaan het scherm gepositioneerd zijn. Dit is in alle andere apps aan de bovenkant, waar in de browser de adresbalk geplaatst is. Het is in principe niet echt een probleem, omdat de meeste browsers het op deze manier gedaan hebben, maar het viel me wel meteen op. Er is ook geen optie om de adresbalk en de buttons van positie te veranderen.

Qua opties is de browser redelijk uitgebreid. Er is een adblocker ingebouwd, die de meeste advertenties laat verdwijnen. Daarnaast is er een data saver aanwezig, die de data comprimeert zodat je een paar MB/s kunt besparen, kun je privacy instellingen aanpassen, zoals de toegang tot je locatie, maar bijvoorbeeld ook het opslaan van je wachtwoorden. Ook kun je sites blokkeren en force zoom aanzetten, waardoor je op elke webpagina kunt inzoomen. Verder zijn eigenlijke alle standaardfuncties ook aanwezig, die ik daarom ook niet ga opnoemen.

Met HTML 5 kan de browser aardig overweg en scoort met 487 punten beter dan de Firefox browser dat doet, met 473 punten.

Het scherm heeft een resolutie van 1920 x 1080 pixels en alles ziet er mooi en scherp uit. Er is geen sprake van backlight bleeding. Het scherm zelf is van het IPS type, en heeft daarom goede kijkhoeken. Zwart is helaas niet helemaal zwart, maar meer donkergrijs, iets waar alleen Amoled geen last van heeft.

Ook aan kleurenblinden is gedacht, er zijn namelijk drie opties ingebouwd die de kleuren aanpassen. Hierdoor zou alles beter afgestemd moeten zijn op wat de gebruiker wel kan zien. De drie mogelijkheden zijn: Tritanomaly, Protanomaly en Deuteranomaly. Deze aanpassing is te vinden onder additional settings -> accessibility -> color correction.

De helderheid is aan te passen via de Quick Settings, dit kan handmatig gebeuren, maar ook automatisch. Ook de lagere standen is alles redelijk goed te doen, alhoewel de laagste echt donker is; handig voor als je in bed nog even iets wilt lezen.

De telefoon heeft een accucapaciteit van 3080mAh, wat in samenwerking met de schermgrootte een lekkere accuduur zou moeten geven.

Sinds MIUI V7 heeft Xiaomi enkele aanpassingen gedaan zodat de accuduur verder zou moeten toenemen. Dit kan ik op de Mi4c niet testen, omdat deze standaard op V7 draait en V6 niet beschikbaar is. Op de Mi Note Pro was echter wel duidelijk te zien dat het echt verbeterd is.

Tijdens het testen heb ik het toestel een aantal dagen zwaar gebruikt, waardoor hij wat sneller aan de oplader moest, maar na ongeveer twee á drie dagen heb ik hem gebruikt zoals ik de Mi Note Pro ook gebruik: muziek luisteren, YouTuben, lezen, spelletjes spelen, WhatsAppen en browsen; afwisselend van 3G naar wifi. Hiermee hield hij het van ’s morgens half 7 uit tot ongeveer half 12 ’s avonds, zonder verder aan de oplader te hebben gehangen.

[small]De accuduur kan iets lager uitvallen dan normaal, want alle benchmark, foto's en screenshots voor deze review, zijn op deze acculading uitgevoerd.[/small]

De telefoon ondersteunt Quick Charge 2.0 en hij laadt dan ook erg snel op. Ik vind dat snelladen erg fijn, want moet je plots ergens heen dan leg je je telefoon aan de lader en binnen 15 minuten heb je wel weer genoeg sap om een paar uur door te komen.

Op deze telefoon zijn geen Googlediensten geïnstalleerd, dit komt doordat Google en China niet zo’n goede vrienden van elkaar zijn. Gelukkig is het op een Xiaomi telefoon erg makkelijk om deze alsnog te installeren. Voorheen stond er een installatieprogramma in de App Store, maar deze is er inmiddels al een tijdje uitgehaald. Om de services te kunnen gebruiken moet je een nu .apk installeren, genaamd Google Installer. Hiermee kun je alle services gemakkelijk op het toestel zetten.


Bij Xiaomi ben je verzekerd van software updates. Ze worden namelijk wekelijks uitgebracht en bevatten bugfixes, maar ook nieuwe features. Met Android updates is dit helaas een heel ander verhaal, hier zijn ze erg traag mee. Veel oudere toestellen zitten dan ook nog steeds op Android 4.4.4 of lager en of ze ooit nog een update gaan krijgen blijft de vraag. De enige telefoons die op Lollipop draaien zijn de Mi Note Pro en de Mi4c. Of en wanneer de update naar Marshmallow naar die toestellen komt is nog niet bekend. Mocht je die update echter snel willen hebben, dan is Xiaomi niet de beste keuze.

Alle benchmarks zijn meerdere keren gedraaid, voor een eerlijk resultaat.

Antutu

Geekbench

3DMark Ice Storm Unlimited

PCMark for Android: work benchmark

GFXBench 3.1

De prijs bij aanschaf was rond de €300 (inclusief verzenden), wat voor een Chinees toestel met deze specificaties een zeer goede prijs is.

Ik heb al drie Xiaomi toestellen gehad en van allemaal was de kwaliteit zeer goed. Ook bij de Mi4c is dit terug te zien. Ondanks dat hij van plastic gemaakt is, ligt hij goed in de hand en voelt hij toch best premium aan. Ook qua snelheid is het dik in orde, er is geen lag aanwezig en crashes ben ik niet tegengekomen.

Het toestel draait bij release op Android 5.1.1, wat nu natuurlijk niet helemaal de nieuwste meer is. De update naar Android marshmallow, daar is nog niets bekend over en het zou zomaar kunnen dat dit nog een hele tijd gaat duren. Gelukkig is MIUI zo diep geïntegreerd dat er van de onderliggende Androidbasis niets meer te zien is en sommige functies zelfs al eerder ingebouwd waren.

De camera is een stuk beter dan die van de Mi Note Pro en de Mi3, maar voor professionele foto’s raad ik toch aan om een normale camera mee te nemen, of bijvoorbeeld de Samsung Galaxy Note 4, die maakt echt schitterende foto’s, waar de camera van de Mi4c zich nog niet mee kan meten.

Er is ondersteuning ingebouwd voor 4G, maar helaas hebben wij hier niet zo veel aan. Dit is vooraf bekend geweest en is dan ook niet zo’n groot minpunt aan het toestel. Had de ondersteuning beter geweest zou ik wel eerder geneigd zijn te zeggen dat je bijna niet om deze telefoon heen kunt, mocht je iets zoeken in deze prijsklasse.

De telefoon raad ik ook nu zeker aan, maar wees je ervan bewust dat niet alles out of the box werkt en je dus meer moeite moet doen om bepaalde dingen lekker werkend te krijgen.

en.miui.com/forum
Mi.com
Xiaomi.eu (voor multi language rom wanneer deze uitkomt)