Xigmatek Aquila White Window productervaring door Foritain

Review: Xigmatek Aquila White Window

Inleiding
Specificaties
Uitpakken
Inbouwen
Kabelmanagement
Koeling
Geluidsproductie
Stoffilters
Alternatieven
Conclusie

Prijzen en levertijden
Productpagina

.
Inleiding

Een nieuwe build, een nieuwe case. Voor deze build zocht ik een behuizing die niet te hoog was, met een window komt, toch een degelijke collectie hardware kwijt kan, en ook nog eens ruimte had om later eventueel een optical toe te voegen. Mijn oog was eerst gevallen op de Xigmatek Nebula, echter leek met het oog op koelprestaties voor een i7 en losse GPU, en de optie voor een optical,zijn broertje de Aquila toch een beter idee.

Op de foto leek het in elk geval een mooie kast, maar gezien dit mijn eerste Xigmatek case was (Dat ik mij kon herinneren) was het natuurlijk wel even spannend. In elk geval voldeden de specificaties ruim aan de eisen die ik had gesteld, en was hij met zijn prijs van ca 78 euro ook nog eens niet te duur. Naast deze witte variant met een window is er ook een gesloten variant (~74 euro), en zijn er ook zwarte varianten (ca 74 euro voor zwart met window, en 69 euro voor de zwarte gesloten variant). De witte-window variant is dus ietsje duurder, maar als je dat nou toevallig mooier vindt valt het wel mee. Een meerprijs van 5,-- voor een window is niet veel.

Voor deze behuizing was ik vooral benieuwd naar de bouwkwaliteit die Xigmatek af weet te leveren, hoe het met de algemene features is gesteld zoals koeling, geluidsproductie, kabelmanagement, en stoffilters, en uiteraard hoe hij zijn mannetje staat ten opzichte van de concurrentie. Je kan tenslotte aardig wat leuke behuizingen kopen tegenwoordig voor dit bedrag.

Voor ik aan de echte review begin vind ik het nog van belang te vermelden dat ik bewust geen foto’s bewerk of iets dergelijks, het enige wat ik doe is soms wat bijsnijden en verkleinen naar review-maatjes. Dit juist om een realistisch beeld van de producten te geven, waar stock foto’s van veel producten nog wel eens van de realiteit kunnen verschillen.

.
Specificaties

De specificaties en features van de Xigmatek website:

Een flinke hoeveelheid informatie.

Om te beginnen hebben we het over een behuizing die zowel voor mITX als mATX moederborden is geschikt. De behuizing is met zijn afmetingen aardig compact, maar zeker niet heel klein in verhouding met andere ITX/mATX kasten. Een mATX bord kan er horizontaal in, en dat maakt de Aquila een relatief brede kast.

Wat betreft het inbouwen is het allemaal vrij gangbaar. Naast je mATX of mITX moederbord kan je een standaard ATX voeding kwijt, kan je 2 3x.5” HDDs kwijt, 2 2.5” drives, en een externe 5.25” optical drive of fancontroller. Deze worden allemaal tool-less geplaatst.

Met ruimte voor 4 expansie sloten kan je dus dikke (3-4 slots) grafische kaarten eenvoudig kwijt, eventueel zelfs een SLI/CF opstelling, al wil je daar normaliter liever wat meer ruimte voor hebben. Ook de maximum lengte van 330mm voor je grafische kaart is praktisch geen beperking. Voor de processorkoeler is maximaal 180mm beschikbaar, dus ook dat is amper een beperking.

Wat betreft de koeling krijg je standaard een 200mm ventilator aan de voorkant, en een 120mm ventilator aan de achterkant meegeleverd, deze zouden volgens de specificaties van een vrij degelijk lager-type moeten zijn voorzien. Aan de voorkant past eventueel ook een 120mm of 140mm model, aan de achterkant zou je eventueel ook een 140mm model kunnen plaatsen. Verder is er nog ruimte om aan de bovenkant van de behuizing 2 120mm of 2 140mm ventilatoren te hangen, wat ook betekent dat je hier een 240mm of 280mm radiator kwijt kunt voor een stevige waterkoeling.

Aan de voorkant (nou ja, zijkant van de voorkant zeg maar) vinden we 2 USB 3.0 poorten, een microfoon ingang, en een standaard audio uitgang.

.
Het uitpakken

Tijd om er mee aan de slag te gaan. Eerst even de verpakking. Deze ziet er best chic uit, en geeft in elk geval aan dat we niet met een budget behuizing te maken hebben.

Wanneer de Aquila uit de verpakking komt is de heldere witte kleur het eerste wat opvalt. Het spuitwerk ziet er erg goed uit, en er lijkt zeker niet op bespaard. De behuizing zelf voelt stevig, maar niet te zwaar, en maakt eigenlijk gewoon een hele goede eerste indruk.

Het zwarte rooster staat mooi in contrast met de witte elementen. Midden in het rooster aan de voorkant vinden we het eenvoudige, maar keurige Xigmatek logo.

Het binnenwerk van de Aquila staat een beetje achterover geheld. Hierdoor hebben de ‘handles’ een wat opvallende vorm, maar het resultaat valt hier in huis goed in de smaak. Bij de eerste rondjes rond de case was ik zeker positief verrast door deze kast, de uitstraling, en de afwerking.

Ook de achterkant ziet er erg goed uit. We zien nu dat het moederbord horizontaal in de behuizing ligt, wat wel fijn is wanneer je gebruik wil maken van zware processorkoelers. Ook zien we al een kleine teaser van de witte ventilator, en de gaatjes voor optionele (externe) waterkoeling.

Aan de bovenzijde zien we net als bij de voorkant een zwart rooster. Deze is eenvoudig te verwijderen zodat je bij de optionele 2x 120mm of 2x 140mm ventilatoren kan.

Aan de voorzijde van de bovenkant zien we de zilverkleurige aan/uit knop. Deze voelt gewoon prima aan, al zit hier geen verlichting in om aan te geven of hij aan of uit staat, die leds zitten bij de USB poorten.

En daar is de (het?) window dan (voorlopig nog even met plastic bescherming er op). Deze window voelt opvallend stevig aan, ziet er kwalitatief gewoon helemaal top uit, en is ook redelijk getint. Dit laatste valt overigens pas echt op wanneer de build af is, en er minder licht van achteren in kan komen. Maar de kwaliteit van de window zelf is wel een complimentje waard, dit laat bij sommige cases wel eens wat te wensen over.

Het frontpanel is vrij standaard. 2 USB 3.0 poorten naast de gebruikelijke microfoon en audio aansluitingen. Meer dan voldoende, maar een SD kaart lezertje was leuk geweest.

Mocht je het hebben gemist, je kan dus gewoon een 5.25” drive in deze kast plaatsen. Vermoedelijk zal hier later een optical drive in komen, maar een fancontroller of een bay-resevoir kan natuurlijk ook.

De zijpanelen zijn eenvoudig te verwijderen door middel van duimschroeven. Ze voelen gewoon prima stevig aan net als de andere stalen elementen in deze behuizing. Eenmaal in de behuizing zien we vrijwel direct hoe het bouwen zal verlopen. Het binnenwerk is een mooie combinatie van een wit gespoten frame met als contrast zwart gekleurde kabels en HDD brackets.

Aan de achterkant zien we de mooi vormgegeven 120mm outtake ventilator. Zoals vaker worden de kabels van de ventilator niet zwart gemaakt, toch een beetje jammer, al zien we ze ook door de window straks niet.

Onder het moederbord tray zien we het plekje waar straks de 2.5” drives zullen komen.

Ook het voorpaneel moet er natuurlijk even af voor de foto. Het was mij nog niet opgevallen, maar wanneer je er recht voor staat en in zoomt zie je een hint van oranje.. hm..

Het voorpaneel zelf trek je zo van de case af, na het bouwen uiteraard voorzichtig zijn, want de meeste kabels zitten aan dit paneel vast.

Achter dit paneel zien we een forse 200mm ventilator. Deze is ook nog eens knal-oranje, al zie je daar door de behuizing zelf weinig van, het is zeker een onverwachte verrassing. Het is mij overigens niet duidelijk waarom deze oranje is, het is geen led-fan in elk geval, misschien is dit toevallig wat Xigmatek in huis heeft?

Naast de behuizing krijgen we natuurlijk voldoende schroeven voor alle inbouw opties (inclusief schroeven om een andere case-fan aan de voorkant in te bouwen), een aantal tie-wraps, een USB3.0->2.0 converter mocht je nog een oud moederbord hebben, of een nieuw moederbord zonder interne USB3.0 header, en een handleiding. Handleidingen varieren vaak van redelijk tot extreem uitgebreid, maar de Aquila handleiding is wel heel erg kort samengevat. Niet dat het bouwen zo complex is dat je hulp nodig hebt, maar toch.

.
Inbouwen

Het bouwen van de Aquila is eenvoudig, maar een beetje nadenken vooraf kan je wel wat tijd besparen. Het installeren van een flinke tower koeler is niet heel handig als het moederbord eenmaal in de behuizing zit, dus het is aan te raden om deze eerst op het moederbord te installeren, en daarna het moederbord met koeler in de behuizing te plaatsen.

Eenmaal in de behuizing zien we dat er flink ruimte is voor cpu koelers, 180mm is de maximale hoogte, maar de meeste gangbare torens zitten zo tussen de 150 en 160mm. Deze koeler zit met een aardige 165mm nog altijd ruim onder het dak van de Aquila.

Videokaartje plaatsen is natuurlijk een eitje. Ondanks de gedraaide plaatsing zit er nog een flinke ruimte tussen de videokaart en het zijpaneel, zodat ook een dikke grafische kaart niet in ademnood hoeft te komen.

Harde schijven gaan zonder tools in de brackets. De brackets zelf zijn heel stevig, sterker nog ze zijn echt opvallend stug. Het in de case schuiven vereiste enige overtuiging van mijn kant, en de pinnetjes zaten echt goed in de HDD zelf.

2.5” drives schroef je eerst rubbertjes op, om hem vervolgens onderin de kast te schuiven. De dempende rubbers voegen voor een SSD weinig toe, maar zijn wel aardig voor 2.5” HDDs.

De voeding schuiven we eenvoudig onderin de case. Een 140mm model heeft ruimte genoeg, een 160mm model moet ook nog wel lukken als de aansluitingen niet te stug zijn (dit kan bij sommige modulaire voedingen het geval zijn). Langere voedingen zullen enkel met een dremel lekker aan te sluiten zijn en zijn dus voor de niet-modders niet aan te raden. Net na de 190mm zit je tegen de HDD brackets aan, maar je moet natuurlijk wat ruimte voor de kabels niet vergeten.

Al met al een eenvoudige installatie. Enkel even zorgen dat je de cpu koeler vooraf op het moederbord zet.

.
Kabelmanagement

Met een windowed case is degelijk kabelmanagement natuurlijk wel belangrijk. Je wilt tenslotte geen bende in je mooie behuizing zien. Er lijkt bij de Aquila best over nagedacht te zijn, want de meeste kabels blijven eenvoudig uit het zicht en de airflow. Niet alleen kan je de meeste kabels in het onderste segment houden (naast/achter de voeding), maar de kabels die je moet aansluiten zijn ook eenvoudig naar de gewenste locatie te leiden. De cpu-power kabel moet wel even over het moederbord heen, maar daar zie je straks helemaal niets meer van.

Dat de cpu power het moederbord kruist is straks van buiten niet meer te zien.

Op dit moederbord zitten de frontpanel aansluitingen direct aan de window-zijde (al hebben veel moederborden dat). Die kabeltjes zijn toch echt cruciaal, en deze zijn dan ook niet weg te werken (Eventueel te sleeven?). De build zal nog een beetje aan gesleuteld worden, dus ook dat kabeltje zal nog wat netter weggewerkt moeten worden, bijvoorbeeld geheel onder de HDD bay verborgen, of strak langs het moederbord direct naar de andere zijkant. Het doet aan het geheel weinig af.

Het belangrijkste is echter voor elkaar: De kabels zitten niet in de airflow, en wanneer je door je window kijkt ziet het er zelfs zonder dat de build echt helemaal afgewerkt is, of zonder aandacht aan te besteden aan kabels, al best keurig uit. Met een klein beetje liefde is het eenvoudig helemaal strak te maken.

.
Koeling

Standaard komt de Aquila met een 200mm intake ventilator, en een 120mm outtake. Deze zorgen samen voor een degelijke en voelbare (maar niet te extreme) airflow, waarmee veruit de meeste builds gewoon prima gekoeld zullen worden. De i7-4790 in combinatie met een Raijintek Themis Evo (op stille setting!) bleef na 12 uur prime onder de 70 graden, en dat is een prima resultaat. Ook overclocken met een high-end koeler moet dan zeker binnen bereik zijn, en uiteraard kan je voor de echte prestaties ook nog een flinke radiator plaatsen.

De grafische kaart, een MSI 750 Ti en dus niet echt een heethoofd, bleef bij 2 uur furmark (Default setting van de GPU overigens) steken op 60 graden C bij een omgevingstemperatuur van 23 C. Helaas heb ik deze kaart pas net dus heb ik beperkt vergelijkingsmateriaal, maar dit resultaat komt goed overeen met de resultaten van de review van die grafische kaart op TechPowerUp. De koeling van een enkele grafische kaart lijkt in elk geval geen issue.

Mocht je toch wat willen aanpassen: Beide stock ventilatoren zijn eventueel te vervangen; aan de voorkant kan je ook een 120 of 140mm model kwijt, en aan de achterkant kan je de 120mm fan upgraden naar een 140mm model, veel reden voor vervangen zie ik er niet, want de prestaties zijn op zich al goed, en ook de geluidsproductie zoals je straks zult lezen is met deze fansgeen issue. Enkel als je echt meer koeling wilt en een beperkte maximale geluidsproductie je totaal niets kan schelen zal dat interessant zijn.

Waarschijnlijker is het toevoegen van ventilatoren aan de bovenzijde van de behuizing. Je zou hier een extra intake kunnen plaatsen, of je zou kunnen overwegen de stock 120mm ventilator aan de achterzijde om te draaien, en dan de bovenzijde van de behuizing als grote uitlaat te laten functioneren.

Ook van boven kan je met het rooster er af even in je pc spieken

Liefhebbers van waterkoeling uiteraard ook niet vergeten. Voor de haastige medemens (oftewel liefhebbers van kant-en-klare waterkoelers) kan je zonder moeite boven in de behuizing een 240 of 280mm set kwijt. Aan de achterzijde kan je ook een 140mm radiator plaatsen, maar een combinatie van een 140mm radiator (met fans) achter in, en een 240/280mm model (met fans) boven in, zal elkaar al snel in de weg zitten. De voorzijde heeft ook nog enige ruimte tussen de HDD trays en de voorkant van de behuizing, dus als het rad dun genoeg is kan je deze daar prima kwijt. Je zal dan wel de stock 200mm ventilator moeten vervangen door een passend model bij de radiator. Een logische setup met een stevige CPU met 240/280mm radiator, en een luchtgekoelde GPU zal nooit een probleem zijn, maar mocht je je grafische kaart ook met water willen koelen is dat dus ook best een optie.

.
Geluidsproductie

De geventileerde constructie van de Aquila doet vrij weinig om interne geluiden te dempen. De panelen zelf zijn lekker stevig en het voorkomt dat er trillingen een rol gaan spelen, maar verder zijn de invloeden van de behuizing beperkt. De plaatsing van de 3.5” HDDs net achter de voorzijde zal een luide harde schijf praktisch weinig dempen. Om je build echt heel stil te houden zal je dus zeker moeten zorgen dat alle componenten op stilte worden uitgezocht. In deze build is stilte wel een vereiste, dus een combinatie van een stille processorkoeler, een stille grafische kaart, en enkel een grote SSD in plaats van een mechanische harde schijf zorgt dan voor een uitstekend resultaat.

De stock ventilatoren spelen uiteraard ook een grote rol bij een stil systeem. Het gekozen moederbord heeft een redelijk beperkte instelmogelijkheid voor de ventilatoren, maar je kan wel kiezen tussen een stille stand en full speed. Via het moederbord kan de 200mm front ventilator worden ingesteld tussen de 350 en 700 RPM, fijn dat het kan, maar ook op 700RPM is de ventilator amper te horen en ik zag zelf weinig reden om hem trager in te stellen. Enkel wanneer het in huis verder helemaal stil is (dit komt veel te weinig voor overigens) valt het verschil tussen 350 en 700RPM op. De front ventilator is praktisch stil te noemen, maar nog wel te horen wanneer de omgeving echt fluisterstil is.

De 120mm ventilator aan de achterkant is ook via een moederbord eenvoudig aan te passen, deze schakelt dan tussen de 600 en 1200RPM. Bij 600 RPM is hij net als de ventilator aan de voorzijde praktisch stil, en in deze setting werken ze prettig samen en is de totale geluidsproductie gewoon keurig. Het volume van deze ventilator neemt echter wel wat meer toe naarmate je de RPM omhoog zet. Op 1200RPM is het geluid (of eigenlijk de resulterende airflow) nadrukkelijk aanwezig, al zal dit ook tijdens het gamen of een vergelijkbare ‘load’ niet als storend worden ervaren. Dit systeem zal echter vooral voor renderen worden gebruikt, en als je pc aan het werk zet en dan wat anders doet, mag hij natuurlijk niet te luid zijn. Gelukkig liepen de temperaturen tijdens het draaien van prime slechts 2 graden hoger op wanneer ik de ventilator aan de achterzijde op een stille setting hield ten opzichte van 1200RPM, dus ook daar praktisch geen issues.

.
Stoffilters

Wat betreft stoffilters krijgt de Aquila wel wat puntjes, maar ook wat opmerkingen. Om te beginnen zit er onder de voeding een uitneembaar filter. Het filter zelf lijkt weinig mis mee, maar je kan het filter niet eenvoudig langs achteren verwijderen. Deze moet namelijk richting de voorkant worden geschoven, terwijl hij aan de achterzijde zit. Oftewel je moet –hele- dunne armen hebben, of je moet de case even op zijn kant tillen om hem er uit te halen. Geen groot drama, maar wees voorzichtig met de mooie witte paintjob en leg hem niet zo maar even op z’n zij.

Het rooster wat normaliter onder de voeding intake fan zit

Het rooster aan de bovenkant is ook eenvoudig te verwijderen, en onder de zwarte mesh zit een fijne laag wat als een filter functioneert. Deze is dus wel eenvoudig te benaderen en schoon te houden.

Ook de voorkant functioneert als filter, waarbij stof direct aan de voorkant van de behuizing blijft hangen. Op zich niet vervelend, maar je zal dus bij je gebruikelijke stofzuig-ronde even de stofzuiger langs het voorpaneel willen halen om hem er als nieuw uit te laten zien. Net als bijvoorbeeld bij een CM N300 of een Corsair 300R, als je het niet doet zal je na een tijd al snel een ring van stof aan de buitenkant zien. Positief dat het de case niet in gaat, maar je moet het wel bijhouden om de uitstraling niet te verminderen. Een iets dieper geplaatst uitneembaar filter was fijn geweest, maar vanuit praktisch oogpunt lijkt deze (toch veel voorkomende) oplossing vooralsnog gewoon voldoende.

.
Prijs en alternatieve opties

De laatste jaren zijn er wel wat kubus-achtige behuizingen bijgekomen. Op zich niet zo gek, want de hoogte van giga cases blijft vaak onbenut, de extra breedte maakt kabelmanagment vaak een eitje, en ook processorkoelers van formaat passen veelal eenvoudig. Dat en je behuizing valt natuurlijk meer op door zijn afwijkende afmetingen.

Er zijn best wat van die voorbeelden op de markt zoals de Cooler Master HAF XB (En in mindere mate de Elite 120/130), de Bitfenix Prodigy/Phenom/Colossus Mini, de Fractal Node 304 en 804, De Corsair 250D en de 504, de Aerocool DS Cube, en dan tel ik voor het gemak de wat meer ‘echte ITX’ behuizingen maar even niet mee. De meest logische vergelijking zal echter toch wel met de BitFenix Prodigy zijn (en daarbij ook in iets mindere mate z'n broertje: de Phenom). Een wit of zwarte behuizing, met handles, en met de focus op een mesh voorkant om de behuizing lekker geventileerd te houden. Je zou wel heel onoplettend moeten zijn op de behuizingen markt om de vergelijking niet te maken. De afmetingen ontlopen elkaar niet veel, de prijzen zitten ook in dezelfde klasse, en ook de indeling toont enige gelijkenissen.

Maar een populair model bekijken (En ik denk toch wel te kunnen stellen dat de Prodigy een beetje ‘de’ lan / mod kubus case is geweest de laatste jaren) bij het ontwerp van iets nieuws vind ik geen schande, echte innovatie in pc behuizingen is niet eenvoudig, en veelal komen 'innovatieve' ideeen in de praktijk lang niet zo lekker uit als gehoopt. Gezien de Aquila een flink nieuwer model is dan de Prodigy mag je in elk geval wel verwachten dat Xigmatek leert van de voor de hand liggende concurrent. De reden waarom ik vrij diep in ga op 1 alternatief is omdat ze een aantal belangrijke punten erg goed hebben aangepakt.

Om te beginnen heeft Xigmatek gekozen om een window fabrieks-af mogelijk te maken, en dat deze niet los besteld hoeft te worden. De meerprijs van een window variant komt daarmee op ca 5 euro, en dat is zeker gezien de kwaliteit van de window weinig. Ik denk een verstandige keuze, want zeker voor een mobiele lan-box is de kans groter dat je je mooie hardware wil laten zien. Verder is gekozen voor een horizontale plaatsing ook wanneer je een mATX bord koopt (De Mini-ITX BitFenix behuizingen hebben dit, maar de mATX behuizingen hebben een vertikaal geplaatst moederbord), dit maakt de behuizing welliswaar iets breder, maar de 3 grote voordelen wegen daar ruim tegen op: Kabels zijn eenvoudiger en mooier te verwerken, een Grafische kaart in een niet- SLI of Crossfire opstelling zit niet direct tegen de zijkant van je case aan (dat geeft ze voldoende ruimte om te ademen), en als je veel met je behuizing op pad gaat met een build met een zwarte tower koeler ‘hangt’ deze niet aan je moederbord, en is zo de kans op problemen daar mee kleiner. Dit hangen is normaliter niet zo’n probleem, maar bij regelmatig transport is het een mooi plusje.

Ook wat betreft de koeling is de keuze voor 2x 140mm in plaats van enkel 2x 120mm aan de bovenzijde een leuke aanpassing. Niet dat een 240mm radiator te weinig is voor een i7-4770k of FX8350, maar de optie om toch nog iets groter te gaan is natuurlijk aardig.

Toch lever je ook wat in. De kwaliteit van de panelen van de Aquila valt niet veel aan op te merken, maar de Prodigy/Phenom heeft wel opvallend zware kwaliteit panelen er in zitten. Ook wanneer je meer dan 2 3.5" drives wil plaatsen kom je in de Aquila al snel in de knoop (Je zou de optical bay kunnen gebruiken voor een extra drive), al is dat laatste lang niet in alle builds een punt. En ook de kleurstellingen zijn wat beperkter, het is wit-met-zwart, of zwart, terwijl de Prodigy er in allerlij kleuren en kleur-details is. Hoe dan ook, als je het bij elkaar optelt, kan je toch zeggen dat de Aquila flink tegen de benen schopt van de huidige lan-box koning, en dat is positief voor ons kopers.

Afhankelijk van de versie die je kiest zal je dus tussen de 70 en 80 euro kwijt zijn, en voor dat geld mag je gewoon wat moois verwachten. Wat dat betreft kan ik over deze Aquila gelukkig dan ook positief zijn, want je krijgt waar voor je geld. Als ik de features en de kwaliteit van de materialen en afwerking vergelijk met andere behuizingen in zijn prijsklasse kan hij gewoon prima mee, en ik denk dat de huidige prijzen dan ook fair zijn. Soms denk ik wel eens dat een behuizing iets goedkoper had gemogen, of iets meer had moeten bieden, maar dat valt bij de Aquila wel mee. Veel andere directe alternatieven wat betreft de looks en uitstraling zijn er niet, dus dat maakt de Aquila uiteindelijk een mooie toevoeging op de markt.

.
Conclusie

Mijn eerste ervaring met Xigmatek was meteen een lekkere binnenkomer voor dat merk. Op de lange termijn weet je vaak (maar ook niet altijd) wat je van een merk mag verwachten, maar met een nieuw merk is het natuurlijk aftasten. Zeker als het product een behuizing is (dat is al een overvolle markt), en in een prijsklasse speelt waar echt heel veel te kiezen valt, zal hij toch een aardige indruk moeten maken. Maar gelukkig stelde hij niet teleur.

Kleine schoonheidsfoutjes bederven de lol niet of nauwelijks, en het resultaat zeker niet. Het is vooral een opvallende behuizing van degelijke kwaliteit, met een keurige afwerking, en een goede koeling / koelmogelijkheden. Ook de window voelt uitstekend stevig aan en ziet er ook erg goed uit, maar hij had van mij iets minder getint mogen zijn, want zonder gebruik van led-ventilatoren of dat er verlichting op je behuizing staat zie je misschien wat minder dan je had gehoopt.

Dat de ruime ventilatie consequenties heeft voor de demping komt niet als een verrassing, dus als je het heel stil wil houden zorg dan voor stille componenten (en zet de achterste fan via je moederbord even wat trager dan de volle 1200RPM). Zaken als koeling vs stilte zijn altijd een beetje geven en nemen (als je stilte wilt is veel mesh een nadeel, als je koeling wilt is demping een nadeeltje, etc), dus dat is niet zozeer kritiek als dat het een overweging is die je per build mee zal moeten nemen. Gelukkig zijn de stock ventilatoren in staat prima stil te blijven, dus je hoeft daar niets aan aan te passen.

De uitvoering is op alle fronten eigenlijk gewoon prima: Hij is degelijk, past gangbare (en dus relatief goedkope) onderdelen als mATX moederborden en ATX voedingen, past praktisch alle grafische kaarten en processorkoelers (inclusief 180mm grote tower- en 280mm waterkoelers), komt standaard met 2 stille maar voldoende krachtige ventilatoren, komt met stoffilters en heeft een goede implementatie van een tool-less installatie. Daarbij komt een redelijke prijs en een mooie uitstraling, en dan is het resultaat dat de Xigmatek Aquila een behuizing is die het aanraden zeker waard is.

.
Uiteraard de vergrotingen niet vergeten (Er lijkt iets niet helemaal goed te gaan met de thumbnail afmeting waardoor deze plaatjes ook als 600pixels worden weergegeven, moet dit morgen even zien te fixen. Ze zijn echter gewoon te klikken voor een vergroting. Excuses daarvoor):

.
Vind je deze review leuk dan zou ik een leuke reactie natuurlijk erg waarderen, en uiteraard is kritisch commentaar ook zeer welkom. Kijk anders ook eens bij mijn andere reviews; ik vind het leuk ze te maken, maar natuurlijk ook om ze te delen!

Terug naar boven