D-Link DIR-868L productervaring door 3DDude

Inleiding/Inhoudsopgave:
Via de actie van Hardware.info was ik één van de vijf deelnemers die de D-Link DIR-868L mocht testen, voorwaarde was wel dat er een review geschreven moest worden.
Ik zal tijdens de review deze vergelijken met mijn vorige router de TP-Link WDR4300. Wil je de review van de TP-Link WDR4300 terug lezen? Kijk dan daar: http://nl.hardware.info/producterva...-wdr4300-door-3ddude

Het testen van de router zal op dezelfde manier gebeuren om een goede vergelijking tussen de routers te kunnen maken. Ook wordt er tijdens deze review ingegaan op de 802.11AC standaard, de voordelen, nadelen hiervan zijn.

Het 802.11AC WiFi gedeelte wordt getest met mijn HTC One, deze mobiele telefoon heeft ook AC WiFi tot zijn beschikking, maar slechts op 1 kanaal: Ook is het bereik op een normale laptop uiteraard beter dan op een telefoon.
Tijdens deze review zal ik proberen op een eenvoudige manier technische zaken uit te leggen.

 
Over de D-Link DIR-868L router
De D-link 868L is het nieuwste high-end model van D-Link. Deze router ondersteund de nieuwste draadloze netwerk standaard namelijk 802.11AC. Uiteraard worden de oudere 802.11N en 802.11G standaarden ook nog ondersteund.

Het Uiterlijk
De DIR-868L heeft een bijzondere form-factor van een koker, de meningen lopen dan ook uiteen, de een vind hem mooi, de ander boeit het niet en mijn broertje vond hem lijken op een ‘koffiezetapparaat’.
Om de grote te laten zien van deze router heb ik de DIR-868L en mijn oude TP-Link WDR4300 naast elkaar op de foto gezet.

Het nadeel van deze form-factor
De router is echt heel licht en dat is dan ook gelijk een probleem. Ik heb namelijk een of twee netwerkkabels die net aan – in de router kunnen. Omdat de netwerkkabels verticaal onder elkaar, in de router moeten worden geplaatst kan er door teveel spanning op de kabels de router scheef gaan staan.
Wat mij betreft een grote design faal. Ze hadden er best iets van gewicht in kunnen doen, zodat de router in ieder geval normaal blijft staan.

Technische specificaties:


Zoals te zien zit de aan knop aan de achterkant (helemaal onderaan). Ik dacht eerst dat het, dat power logo’tje aan de voorkant van de router was, maar dat is slechts het lampje dat de router aan staat.
Deze router heeft dus geen losse antennes, maar ze zitten in de behuizing zelf. Zelf vind ik het een gemiste kans om de usb3-poort niet aan de voorkant te plaatsen, want de voorkant is veel makkelijker te bereiken dan de achterkant om snel even iets USB-achtigs in te pluggen.
 
Configureren van de DIR-868L
Deze router is te configureren, zoals elke andere router via een webinterface.
Zoals gewoonlijk is het mogelijk om de setup te doorlopen en de internet instellingen en de draadloze netwerk instellingen te configureren.
Wat mij opvalt is dat de grafische interface niet veel veranderd is ten opzichte van de D-link DIR-655 die ik een paar jaar hiervoor had. Ok, de interface werkt, maar Dlink mag ook wel eens wat investeren in een nieuwe ‘look’ wat mij betreft.

Storage
Naast het instellen van het draadloze netwerk, is het ook mogelijk om een storage server en een media server van de router te maken. Het nadeel is dat je een SharePort utility nodig hebt. Dit stukje software zorgt ervoor dat je dan op de computer waarop je de SharePort utility geïnstalleerd hebt, de aangesloten harde schijf kunt benaderen.

Media server
Het is mogelijk om een extern medium op de usb poort aan te sluiten en dat te gebruiken als media server. Je hebt dan twee opties: DLNA server en Itunes server.
Hier is het ook mogelijk om USB3.0 aan te zetten, om in het geval van een externe USB3.0 hardeschijf een hogere doorvoersnelheid te halen. Maar let op! Het aanzetten van deze functionaliteit zorgt ervoor dat het bereik op het 2.4GHz slechter wordt. Waarom Dlink hiervoor heeft gekozen is onduidelijk.. ik wil gewoon USB3 en fatsoenlijk & optimaal bereik.

 
Stroomverbruik
Ik meet het stroomverbruik van de router met een Voltcraft 3000 energiemeter.
Uiteraard heb ik ook de metingen van mijn vorige review nog. Ook zal ik de situatie met het aansluiten van een externe hdd doen, welke dan door de USB poort van de router van stroom wordt voorzien.

Foto: De voltcraft 3000, gemeten nadat de router een tijdje gewoon aan stond. Het stroomverbruik is wel hoger dan mijn voorgaande routers (zie tabel).
Laten we maar hopen dat, dat is omdat ze het verzendvermogen van de router hebben opgeschroefd? En dat het dus een beter bereik oplevert.

 
Uitleg draadloze standaarden & AC-WiFi

Hierboven staat een tabel met de standaarden op en rijtje voor draadloze netwerken en diens bijbehorende snelheid. Dit noem ik “theoretische maximale snelheid” omdat deze snelheid nooit daadwerkelijk wordt gehaald. Je moet hierbij denken aan een ADSL verbinding tot en met 20Mbit en dan blijk je 12Mbit te halen. Dit is puur vanwege het feit dat het draadloze signaal slechter wordt naarmate de afstand groter wordt. Gelukkig is de D-Link DIR 868L compatible met al deze standaarden en kunnen 802.11G en 802.11N apparaten ook worden aangesloten.

802.11AC – De nieuwe draadloze standaard

Zoals hierboven is af te lezen was de draadloze 802.11N-standaard nog op de frequenties 2.4GHz en 5GHz operationeel. Omdat de 2.4GHz band vol zit met allerlei verschillende apparatuur, is er niet echt veel ruimte meer vrij.
Zaken die op 2.4GHz werken zijn onder andere:
- Andere 802.11G en 802.11N routers
- Je magnetron (als die gebruikt wordt)
- Bluetooth apparatuur
- Auto alarm
- Draadloze telefoons, baby monitors
Een heleboel meer dingen…
Laten we stellen dat de 2.4GHz band behoorlijk ‘vol zit’. Vandaar dat er met deze nieuwe 802.11AC standaard ervoor gekozen is deze 5GHz only te maken. Want al die apparaten op de 2.4GHz kunnen storing veroorzaken (interferentie). En op 5GHz heb je daar géén last van, want die band zit nog niet zo vol.

 
802.11AC is dus alleen beschikbaar op 5GHz.
Een groot nadeel van 5GHz is dat het bereik daarvan slechter is dan op de 2.4GHz band.
Met de 802.11AC standaard heeft men geprobeerd hiervoor een oplossing voor dat ‘beperkte bereik’ te verzinnen. Deze oplossing zit in de 802.11AC standaard en heet “beam forming”.

Optimaal Bereik: Beam forming uitgelegd:
Een router stuurt het draadloze signaal in alle richtingen, in de normale situatie. Dit is ook zo als er clients verbonden zijn met deze router.
Wat beamforming doet is ervoor zorgen dat er een gericht signaal kan worden opgezet met een actieve client. Het draadloze signaal wordt dus geconcentreerd op waar jouw client zich bevindt. Via een locatie / positie bepalings techniek wordt ervoor gezorgd dat er gericht gezonden kan worden.

Note: Deze techniek kan in de draadloze router zitten maar ook in de laptop, tablet of mobiele telefoon.
Hierdoor krijgt men een betere troughput/bandwidth en signaalsterkte (RSSI)

Let op: Smart Beam van D-Link
Beamforming is officieel een onderdeel van de 802.11AC Wi-Fi standaard. D-Link heeft de zogenaamde Smart Beam functionaliteit in de router geïmplementeerd. De techniek is vergelijkbaar met beamforming van de AC-standaard maar dan voor de oudere 802.11N en 802.11G standaarden!

Extra test met betrekking tot het bereik
Ik was met mijn HTC One, bij een BBQ van de buren (3 verderop / schuin achter mij) en ik had nog net aan bereik.
Wat mij opviel was dat ik op het ene moment 'wel' bereik had, en het andere moment 'niet'. Op een gegeven moment kon ik ook geen verbinding meer opzetten (terwijl ik op dezelfde locatie stond).
Dus het bereik is wisselend.. (misschien kwam het door het slechte weer?). In eerste instantie lijkt dat beamforming dus te werken als je van de router af loopt naar een locatie! dan houd die dat 'even vast'. Gaat je telefoon in slaap modus en wil die opnieuw verbinding maken - gaat het niet - daarvoor ben je dan net te ver weg!

 
RSSI – Signaalsterkte
We willen weten hoe sterk het signaal is dat onze draadloze router uitzend. Hiervoor wordt over het algemeen RSSI gebruikt. RSSI staat voor Received Signal Strength Indicator.
Deze waarde geeft aan hoe sterk het draadloze signaal op dat moment is. Deze waarde geeft de sterkte aan door het verlies te meten. Hierbij betekent de waarde: 0 geen signaalverlies, en hoe verder je van de 0 af komt hoe slechter het signaal is. Dus de waarde -100 (wat een extreem slecht signaal is), is verder verwijderd dan de waarde -50 (wat een zeer sterk signaal is).
Ik kom op mijn macbook pro achter deze waardes door de alt/option knop ingedrukt te houden en dan bovenaan het WiFi icoontje aan te klikken.

Smart Beam - Signaalsterkte die varieert

Wat opvalt met de signaalsterkte is dat hij behoorlijk vlot wisselt op mijn macbook pro.
Dat zal vast de smart-beam functionaliteit zijn, waarbij na het vinden van mijn positie er een sterker signaal mijn kant op wordt gestuurd. De signaalsterkte blijft echter schommelen.
Het is zelfs zo grot dat ik een verschil van 10 dBm heb gemeten, hetzelfde geld voor de MCS waarde dadelijk – de maximale bandbreedte waarmee ik met het draadloze netwerk ben verbonden – varieert dus, stabiele performance lijkt mij wenselijker dan dit schommelen.
De verschillen zijn groter op 2.4GHz dan op 5GHz.
 
MCS – modulation Coding Scheme: Bandwidth
In het kort verteld de Modulation Coding Scheme op welke snelheid je bent verbonden met jouw client op het draadloze netwerk. Deze Modulation Coding Scheme laat zien door middel van een Index nummer op welke snelheid je verboden bent met het draadloze netwerk. Hieronder staat een tabel met de MCS waardes: hier kun je per index-nummer ook de maximale bandbreedte opzoeken. Zo heb ik in de keuken beneden een lager nummer, wat betekent dat ik op een lagere bandbreedte
verbonden ben met mijn draadloze netwerk! Ga ik echt heel dichtbij zitten is mijn MCS index waarde 23 wat betekent dat ik een bandbreedte van 450Mbit/s heb! Dat betekent dat met 5Meter afstand ik nog een MCS index waarde van 20 heb en dat is gelijk aan 270Mbit/s.

Op Mac OS X kan je doormiddel van de alt/option knop naar je draadloos icoontje gaan en dan krijg je de MCS en RSSI waardes te zien.

Wil je zelf opzoeken welke waarde nou wat is?
http://mcsindex.com/

Het belangrijkste is natuurlijk dat deze router de nieuwe AC wifi standaard ondersteund, door deze standaard is het mogelijk om een hogere doorvoersnelheid te halen op het draadloze 5GHz netwerk.
Note: Helaas heb ik nog niet gevonden of het mogelijk is om de airport-kaart uit mijn macbook pro uit 2011 te upgraden naar een AC-WiFi variant.
Note2: 5GHz heeft blijkbaar alleen effect als je echt heel dichtbij zit bij deze router. Op mijn kamer (ongeveer 5 meter afstand) is het 5GHz signaal behoorlijk afgezwakt en blijft er weinig bandbreedte over. 

Iperf
Om de daadwerkelijke doorvoersnelheid (Troughput dus) te kunnen testen maken we gebruik van iPerf, dit is een populaire netwerk performance test tool. Deze is te gebruiken onder verschillende operating systemen zoals Windows, Linux en Mac OS X.
Wil je meer informatie over iPerf voor Microsoft Windows kijk dan op: http://code.google.com/p/iperf-cygwin/
Ik test met mijn pc als server, en mijn laptop is de client die verbinding maakt met de server. Vervolgens wordt er getest hoeveel de daadwerkelijke doorvoersnelheid op het draadloze netwerk is. Nou is mijn pc verbonden met Gigabit LAN naar de router dus dat is voor de theoretische maximale WiFi snelheid geen beperking.
Iperf starten we van de commandline en op de pc stel ik in: iperf -s
Hierdoor staat mijn computer in server mode en wacht hij op de eerst volgende verbinding van een client.
Uitleg iPerf command:
Op mijn Macbook Pro gebruik iperf –c wat staat voor client. Hierna geef ik het IP-Adres van mijn computer die de server is.
Ik heb hetzelfde command gebruikt wat ik in een eerdere review heb gebruikt voor een Dlink DIR655 en een TP-Link WDR4300. Hierdoor kunnen we de performance tests dadelijk goed vergelijken.
Iperf commands:
-c, --client run in client mode, connecting to
-P, --parallel # number of parallel client threads to run
-n, --num #[KM] number of bytes to transmit (instead of -t)
Tijdens de test heb ik –P gebruikt om 8 verbindingen tegelijk op te zetten naar de server.
Door –n te gebruiken met daarachter het getal 1073741824, weet ik dat er per verbinding 1GB verzonden wordt voor elke keer dat ik deze test draai.
In totaal wordt er voor een test dus 8 maal 1GB verzonden.
Met deze test upload ik dus data van de client naar de server (dus macbook upload via wifi naar server toe). Wil ik een reverse doen dus een download van de server naar de client kan ik dat doen door van de macbook de iperf-server te maken met iperf -s of ik kan iperf -c host -r van reverse doen zodat ik ook de download kan testen. De download is dit keer niet meegenomen.
De eerste test is uitgevoerd op 5.1 meter afstand, dit heb ik nagemeten met een rolbandautomaat. De tweede test is een verdieping lager gedaan met ongeveer dezelfde afstand.

 
Iperf
Zoals hiervoor uitgelegd zetten we een 8 verbindingen op. En wordt er totaal 8GB verzonden.

Bij de 5Ghz test haal ik de hoogste troughput, namelijk ongeveer 8*17.8Mbit/s wat het totaal brengt op 142Mbit/s voor het versturen van 8GByte aan data. Alle andere tests geven lagere waardes omdat de 5GHz band de hoogst haalbare doorvoersnelheid heeft. Zie hieronder de resultaten:
De resultaten zijn op dezelfde afstanden als voorheen gemeten zoals bij de vorige review van de TP-Link WDR4300. Ter info: De keuken is een verdieping lager als de router, Office (is eigenlijk mijn kamer). De afstand naar 'office' is ongeveer 5 Meter. Naar de keuken is dat hemelsbreed een meter of 5 a 6 ook, het verschil is dat het signaal dus door een verdieping moet.

Het testen van de Smart Beam functionaliteit:
Nu is het lastig de smartbeam functionaliteit waar ik het eerder over had te testen. Dus ik draai iPerf om daadwerkelijke doorvoer te meten en heb in het commando opgegeven om elke seconde een resultaat te laten zien. Dit doe ik 100 keer, dus 100 seconden totaal.
Hierdoor kan ik zien of smartbeam echt werkt en als er gebruik wordt gemaakt van het netwerk – of de performance consistent is!
De performance schommelt nogal tijdens deze test: over het algemeen was de snelheid tussen de 90 en de 100Mbit/s via draadloos op 5GHz.
De laagste gemeten waarde was 87Mbit/s
De hoogste gemeten waarde was 102Mbit/s
Het verschil was in het uiterste geval dus 15Mbit/s (dat is 1.9MB/s)

Conclusie:

Als eerst zet is serieuze vraagtekens bij de smartbeam functionaliteit van D-Link, de signaalwaardes die ik kan meten vanaf mijn macbook pro schommelen heel erg, net als de MCS waardes die de snelheid aangeven waarmee ik op het draadloze netwerk verbinding heb.
Kwa prestaties op 802.11N wordt het een beetje een wisselend verhaal, op het ene moment presteert die beter dan mijn vorige router de WDR4300 en op het andere moment slechter.
Als het goed is heb ik hierboven die smartbeam techniek uitgelegd: In het kort hij doet een 'scan van de omgeving', is er een apparaat dat verbinding maakt zet de router een gerichte verbinding daar naartoe op. Dit brengt mij ook weer bij het stroomverbruik:

Stroomverbruik
Ik ben bang dat smartbeam ook gelijk de reden is dat de DIR-868L, 7.7 watt verbruikt: Even tegenover de vorige routers TP-Link verbruikt 4.3 watt en de oude DIR-655 van D-Link verbruikte ongeveer 6 watt. Allemaal minder dus dan deze DIR-868L – sterker nog, het scheelt bijna de helft met mijn vorige router.

Ik ben gematigd positief over de router, hij is snel in de meeste gevallen. Maar voor deze prijs? Nee, dan kan ik hem helaas niet aanbevelen!

To-Do list:
- Uiteraard zal ik testen of – het bereik slechter is, met deze USB3.0 functionaliteit aan met de media server.
- HTC One AC-WiFi Performance test
- bronnen toevoegen voor zover nog niet gedaan.