Gelid GC-Supreme 7g productervaring door Foritain

Review: Gelid GC-Supreme 7g

Inleiding
Specificaties
Uitpakken
Inbouwen
Testmethode
Prestaties
Conclusie

Prijzen en Levertijden
Productwebsite

.
Inleiding

Inmiddels enige tijd geleden liep ik op Hardware.info tegen een artikel aan dat HWI samen met Gelid op zoek was naar een aantal mensen om een nieuwe koelpasta te testen. Het betrof de GC-Supreme 7, en zij vroegen voor de selectie van wie de test mocht uitvoeren (nou ja, ze zochten 50 man...) om een leuke motivatie te mailen. Ik ben de laatste maanden druk bezig geweest met gebruiker-reviews, onder andere van een aantal processorkoelers, dus het leek mij leuk mee te doen en zodoende ging ik op zoek naar een leuk idee. Uiteindelijk heb ik een mail gestuurd dat ik graag de prestaties van deze pasta wou vergelijken bij een aantal verschillende producten, zowel water- als luchtkoeling, en zowel low- als high-end producten.

Zoals je wellicht had geraden kwam er enige tijd later een pakketje in de bus met de Gelid koelpasta, en kon ik aan de slag met deze review. Uiteraard heb ik in de tussentijd nog even kunnen nadenken over wat nou een leuke en waardevolle toevoeging zou zijn aan de ongetwijfeld vele reviews die zouden volgen, en ben ik uitgekomen bij een wat bredere vergelijkingstest. In deze review zet ik de nieuwe Gelid koelpasta niet enkel tegenover de standaard aanwezige koelpasta van een aantal koelers zoals de harde eis was, maar ook tegenover enkele andere producten om een beter beeld van de prestaties te krijgen. De koelpastas welke ik uiteindelijk heb meegenomen in de vergelijking (simpelweg geselecteerd op wat ik toevallig had liggen overigens):
- Uiteraard de Gelid GC-Supreme
- De stock pasta van Silverstone
- De stock pasta van de Cooler Master 412S
- De populaire Arctic MX-4, mijn huidige ‘standaard’ koelpasta.

Verder heb ik het geluk dat ik kon kiezen uit een flink aantal processorkoelers, en ben ik uitgekomen bij de volgende producten:
- De absolute high-end NZXT Kraken X60 280mm all-in-one waterkoeler, met een prijs van 130 euro+
- Gelid hun eigen Siberian luchtkoeler met een prijs van niet meer dan 6 hele euros.
- De net nieuwe mid-range luchtkoeler van het in Nederland onbekendere Raijintek, de Themis Evo, die voor ca 30 euro in de schappen ligt, en waarvan binnenkort ook een reviewtje zal volgen.

Deze 3 koelers komen standaard met hun eigen pasta, echter was er niet altijd voldoende aanwezig om deze stock pasta op de andere producten te testen (De Kraken heeft de pasta bijvoorbeeld standaard al op de koeler zitten). Ik neem de stock resultaten wel dus mee in de individuele grafieken, maar gebruik de stock pasta van de 3 koelers niet op de andere koelers.

Compleet verschillende producten dus in de selectie, wat hopelijk voor een interessante vergelijking gaat zorgen.

De GC-Supreme als product op zich is te verkrijgen vanaf 6,50 euro, wat voor 7 gram koelpasta een zeer lage prijs is. Vaak wordt de hoeveelheid niet vermeld, maar als je de verschillende producten van de bekende merken op de markt ziet zal je snel tot de conclusie komen dat de GC-Supreme gunstig geprijst is –en- met een flinke hoeveelheid komt. Dat voordeel zit alvast in de pocket!

Voor het testen van koelprestaties heb ik een setup gekocht van een ASRock FM2A88X Extreme 4+ met een AMD Athlon 760k. Een socket FM2 Quadcore met unlocked multiplier. Wellicht niet het grootste heethoofd denkbaar, maar deze set zal zeker representatieve (en relatieve) performance resultaten van verschillende cpu koelers geven die ook goed bruikbaar zijn voor andere setups. Uiteraard gebruik ik deze setup ook voor deze test.

Verder vind ik het wel van belang te vermelden dat ik bewust geen foto’s bewerk of iets dergelijks, het enige wat ik doe is soms wat bijsnijden en verkleinen naar review-maatjes. Dit juist om een realistisch beeld van de producten te geven, waar stock foto’s van veel producten nog wel eens van de realiteit kunnen verschillen. Om mijzelf niet allerlij dubbel werk te laten doen zal ik enkele foto’s van eerdere/andere reviews gebruiken om eventueele andere gebruikte producten in beeld te brengen.

.
Specificaties

De specificaties en features van de Gelid website:

Klinkt allemaal aardig en vrij gangbaar. Opvallend is zoals genoemd de hoeveelheid aanwezige pasta, 7 gram is gewoon flink ten opzichte van de rest van de markt. Sommige producten geven enkel de hoeveelheid in ml aan, al is het met een dichtheid natuurlijk prima te berekenen. Een dichtheid van ~2.5g/ml is gemiddeld, en dat resulteert in een inhoud van ca 2.75ml of cm3. Je mag er grofweg van uitgaan dat je per cm3 ca 10 applicaties hebt, oftewel een verpakking GC-Supreme zou je in de richting van 25-30 keer een processor moeten kunnen installeren. Daarmee lijkt het product natuurlijk wel gericht op klanten die meer dan eens in de paar jaar een keer een koeler vervangen.

Ik doe overigens graag mijn best om producten uitvoerig te testen, echter hoop ik op begrjp dat ik niet op korte termijn kan bepalen of een product inderdaad niet tot oxidatie leidt, of dat het daadwerkelijk niet giftig is. Het stinkt zeker niet, maar of het ook lekker smaakt mag je zelf uitzoeken. Een beetje pasta op mijn hand kwam gelukkig niet tot irritaties, dus die feature lijkt in elk geval wel correct.

.
Het uitpakken

Laat ik maar beginnen met al het speelgoed op tafel te zetten. In de achtergrond zien we de CM Cosmos SE die momenteel als test-case functioneert, en de basis vormt van de prestatie-tests in deze review. In de voorgrond zien we de 3 koelers: de NZXT Kraken X60, de Raijintek Themis Evo, en de Gelid Siberian. We zien verder de Gelid GC-Supreme tube in z’n originele verpakking, met vlak er voor de concurrentie.

De GC-Supreme komt in een blisterpack. Je ziet de tube pasta, een spateltje om de pasta te verdelen, en alle features zijn nogmaals op de verpakking af te lezen.

In de verpakking vinden we dus de spuit koelpasta en de spatel, verder geen instructies of andere zaken. Om een beter beeld te geven van het formaat van de GC-Supreme even een foto’tje naast z’n concurrentie, de stock SilverStone en Cooler Master pasta boven in, en de bekende 4 gram verpakking MX-4 in het midden.

Veel meer valt er natuurlijk niet uit te pakken, dus we gaan aan de slag!

.
Inbouwen

Nou ja, echt “inbouwen” is het natuurlijk niet te noemen met een koelpasta, maar je begrijpt vast waar in heen wil. Uiteraard is het van belang te beginnen met een schone processor. Ik maak gebruik van de goedkoopste oog-makeup-pads en een spotgoedkoop potje 96% alcohol van de Kruidvat. Dat laatste kost je niet meer dan een eurotje of 2, en de reden voor goedkope makeup-pads is dat die een veel hoger deel polyester bevatten dan dure merken. Wellicht minder fijn voor de ogen, maar het voorkomt wel dat je pluisjes katoen op je processor krijgt. Het grootste deel van de oude pasta verwijder je eerst met een droge pad of doekje, en vervolgens verwijder je met een beetje alcohol de restjes tot hij helemaal mooi schoon en stof- en vet-vrij is. Hetzelfde doe je uiteraard met het contactoppervlak van de processorkoeler.

Voordat je de nieuwe koelpasta gaat gebruiken is het verstandig even te wachten tot dat alle alcohol echt is verdampt, een paar minuutjes kan geen kwaad. Mocht er toevallig wat stof op je processor zijn gevallen terwijl je wacht is het natuurlijk verstandig dit met een schone droge doek te verwijderen. Een rijstkorreltje koelpasta in het midden van de processor is in bijna alle gevallen voldoende. Voor bijna alle moderne processoren voldoet die methode welliswaar, maar het is raadzaam dat wanneer je een erg oude of uitzonderlijke processor hebt even te googlen of voor jouw processor wellicht een andere instructie van koelpasta aanbrengen wordt geadviseerd; het kan soms een paar graden schelen.

AMD processoren hebben een iets groter oppervlak dan Intel processoren en in mijn ervaring levert het geen negatieve resultaten op om een iets ruimer korreltje aan te houden. Voor deze review was ik echter ook zeer benieuwd naar de smeerbaarheid van de pasta, gezien je bij het uitsmeren iets verliest aan de spatel, zie je dat ik een (klein) beetje meer pasta gebruik dan gebruikelijk.

Het uitsmeren doe ik wanneer het nodig is met een (oude) creditcard, maar ik moet toegeven dat het met de meegeleverde spatel van Gelid toch echt prettiger is, hij is flexibel genoeg om mooi te smeren, maar plakt ook niet onnodig aan de pasta; een prima toevoeging dus. De smeerbaarheid van de pasta is overigens erg goed; het smeert soepel en prettig uit. Je wilt natuurlijk dat slechts een heeeel dun laagje achter blijft, maar dat er geen gaten vallen, en dat doet deze pasta uitstekend. Ondanks dat de rijstkorrel-methode ongetwijfeld populairder zal blijven, geeft de eenvoudige wijze waarop deze Gelid GC-Supreme zich laat verdelen natuurlijk ook voor die methode praktische voordelen; het laat het verspreiden van de koelpasta door middel van de druk van het koelblok ook soepeler verlopen dan wanneer je het meer geforceerd moet verdelen.

Even testen hoe het uitsmeren voelt...

En toen zag je niets meer..

Af en toe lees ik wel eens berichten dat sommige koelpastas lastig te smeren zijn, maar in de praktijk merk ik daar zelden iets van (1-2 uitzonderingen daargelaten), wel is het belangrijk de alcohol goed te laten verdampen, anders werkt het inderdaad niet lekker. Een kleine vergelijking met de 4 pastas uit deze test bevestigde ook mijn vermoeden dat de verschillen eigenlijk minimaal zijn. De kleine verschillen die er zijn zijn wel in het voordeel van de Gelid GC-Supreme. Hij verdeelt net iets makkelijker en zonder dat er gaatjes vallen, en blijft ook makkelijker aan de processor zitten waar een andere pasta vaak net even iets meer aan de spatel wil blijven hangen. Ook bij gebruik van de rijstkorrel methode merk je dat de pasta net even soepeler verspreid dan de Arctic en de Cooler Master pasta, de SilverStone pasta voelde net als de Gelid ook wat vloeibaarder aan.

Op een vrij glad oppervlak voel je niet heel veel verschil, maar smeert de Gelid toch net lekkerder dan de CM Stock en MX-4

De streepjes veeg je overigens eenvoudig weg, zonder dat er gaten vallen

Al met al een prettige pasta in het gebruik.

.
Testmethode

Het volgende stukje heb ik standaard staan in al mijn processorkoeler reviews, ik laat deze header dan ook in tact om een duidelijk beeld te geven van hoe ik tot mijn resultaten kom van koelprestaties. Om echter een overdosis aan resultaten te voorkomen heb ik het totaal aantal tests wat verminderd. Bij de Kraken X60 en de Themis Evo test ik idle en load bij de overclock op 4.5Ghz, bij de Siberian (een zeer goedkope budget koeler die bij overclocks al erg heet wordt) test ik de resultaten bij idle en load op de stock snelheid van 3.8Ghz. De resultaten van o.a. 4.1Ghz voegen in het geheel dermate weinig toe dat ik ze om het overzicht te behouden achterwege laat.

Om de prestaties te bepalen moet je eerst een methode bepalen. Hierbij probeer ik te kiezen voor wat ik denk dat in de praktijk bij ‘normale’ gebruikers veel aan de orde zal komen. Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij de temperaturen te meten op de volgende settings:
- Temperatuur bij idle, met de koeling op minimale snelheid
- Temperatuur bij load, met cpu op stock snelheid, en de koeling op maximaal vermogen
- Temperatuur bij load, met cpu op lichte overklok, en de koeling op maximaal vermogen
- Temperatuur bij load, met cpu op gangbare overclock, en de koeling op maximaal vermogen
- Temperatuur bij load, met cpu op gangbare overclock, en de koeling op de setting met de voor mij maximaal acceptabele geluidsproductie, zonder gebruik van headset of speakers.

Ondanks dat er uiteraard meer denkbare instellingen te meten zijn, wil ik het ook niet onnodig onoverzichtelijk maken, en vermoed ik dat met de bovenstaande getallen toekomstige gebruikers ruim voldoende informatie hebben om de meest voor de hand liggende vragen te beantwoorden. (“Zijn de algehele prestaties in orde”, “Koelt dit ding goed als ik maar een beetje overclock”, “Kan hij niet alleen goed koelen, maar ook nog binnen praktisch bruikbare geluidsproducties deze prestaties leveren”). Daarnaast zijn de antwoorden op eventuele andere vragen ( oa. “Heb ik nog ruimte over voor extremere overclocks?”) ook eenvoudig af te leiden.

Uiteraard is de laatste genoemde meetsetting in de praktijk erg belangrijk, maar ook zeer subjectief, want wat is nu een acceptabele geluidsproductie. Echter heb ik (nog) geen dB meter in huis, maar kan ik wel aangeven dat ik geen voorstander ben van luidruchtige pcs (ik stoor mij vrij snel) en mijn gehoor prima in orde is. De maximaal acceptable geluidsproductie betekend dat ik op ca 1 meter afstand van de setup, met een open case, comfortabel iets anders kan doen (lezen, schrijven, wat dan ook), zonder dat het geluid storend is (maar het mag uiteraard wel hoorbaar zijn.). Bij een dichte of gedempte case mag je dus rekening houden met en verder voordeel voor de geluidsproductie in deze test.

Verdere punten:
- De kamertemperatuur is in deze tests een constante 23 C
- Gezien ik niet altijd dezelfde case kan gebruiken maak ik gebruik van een open constructie
- Geen verdere ventilatoren of koeling, enkel de onderdelen die de fabrikanten in de doos mee leveren worden gebruikt
- Ik gebruik de meegeleverde koelpasta, mocht je dat er niet bij krijgen gebruik ik Arctic MX-4.
- Voor load test gebruik ik Prime95 met de setting In-place large FFTs (maximum heat). Een belasting die in de praktijk bij gaming of videowerk praktisch nooit zal voorkomen, dus neem dat in overweging bij je eventuele aanschaf.
- Ik noteer de temperatuur nadat deze minimaal 30 minuten onveranderd blijft.
- Bij het passeren van 70 C faalt de koeler een test, en vervallen de resultaten op die instelling. Ik het dan niet aanraden om die betreffende koeler in het dagelijkse leven te gebruiken met die bepaalde instelling, gezien andere factoren zoals een warme zomer dag, of de opbouw van stof in de case, dan wel tot kritieke temperaturen kunnen leiden.

De test setup:
- ASRock FM2A88X Extreme 4+
- AMD Athlon X4 760k Black Edition
- Corsair Vengeance LP 1600Mhz RAM

De precieze settings van de overclocks
- 3.8Ghz 1.3875v 0.000v offset. De stock setting van mijn chip.
- 4.1Ghz 1.3875v 0.000v offset. Een kleine 8% OC, niet veel, maar voor elke beginner zonder veel risico uit te voeren met praktisch elke koeler.
- 4.5Ghz 1.4375v 0.036v offset. Een kleine 20% OC. M.i. een gangbare OC en in dagelijks gebruik een bruikbare instelling. Een relatief hoog voltage was nodig om mijn CPU stabiel te krijgen bij “slechts” 4.5Ghz, maar ruim onder de max van 1.55v.

Het bovenstaande is de methode welke ik op alle cpu koelers zal toepassen. Eventuele opmerkingen buiten deze setting geef ik uiteraard duidelijk aan in de review.

.
Ook maar even de koelers in actie tonen, ze doen tenslotte mee aan de test, dus mogen ze ook even op de foto:

De NZXT Kraken X60

De Raijintek Themis Evo

De Gelid Siberian

.
Prestaties

Vaak begin je aan een review met een sterk vermoeden hoe de resultaten zullen uitpakken. Mijn vermoeden bij koelpastas is altijd geweest dat de verschillen minimaal zijn, vandaar ook dat fabrikanten in veel gevallen grafieken gebruiken die aardig vertekenen om de minimale verschillen marketing-technisch interessant te maken (door bijvoorbeeld een verschil van 1 graad weer te geven als een gat van 1 centimeter).

Om te beginnen de resultaten van de Kraken. Gezien de temperaturen al zeer laag liggen lag het voor de hand dat de verschillen niet zo groot zouden zijn. De idle temperaturen zijn niet zo spannend, en ook de load temperaturen ontlopen elkaar amper, enkel de CM pasta lijkt niet mee te kunnen met de prestaties van de Kraken.

Bij de Themis Evo scheelt het wederom weinig, maar doet de Gelid pasta het toch goed.

Bij de Siberian neemt het verschil iets toe, en zie je dat het verschil tussen de best en slechtst presterende pasta 4 graden is, wat wel een noemenswaardig verschil is. Minimale verschillen tussen alle producten zo lijkt het, maar in grote lijnen komt de Gelid GC-Supreme er toch net even beter uit dan z’n concurrenten. Ik vond het opvallend dat het ook niet zo is dat één specifieke pasta over de hele linie beter of slechter presteert, zo zie je dat de GC-Supreme de SilverStone pasta bij de Kraken en Themis verslaat, maar bij de Siberian (waarbij alle temperaturen al hoger zijn) ze exact gelijk blijven.

In grote lijnen presteert de GC-Supreme dus goed, maar de verschjillen zijn dermate klein dat het risico bestaat dat een schone installatie, of een willekeurige andere miniscule factor, voldoende kan zijn om ergens een graad te winnen of verliezen. Too close to call? Of gewoon voldoende bewijs? De beslissing maken valt niet mee. In elk geval is het verschil met de stock pastas voldoende te noemen, en ondanks dat het verschil met de MX-4 gering is is de prijs van de GC-Supreme aanzienlijk lager, en heeft die ook nog het spateltje in z'n pocket.

Om toch een beetje extra zeker te zijn besloot ik na deze testresultaten er nog maar een schepje bovenop te doen, en de pasta van een Noctua NH-U12S op een i7-4770k te vervangen. Deze stock Noctua pasta zit inmiddels enkele (~6) maanden op de processor, dus was ik benieuwd of langduriger gebruik misschien een grotere (negatieve) factor zou zijn in de prestaties. Eerst maar even de koeler helemaal stofvrij maken, de temperaturen meten, en vervolgens een lekker schone pasta-installatie doen!

Ditmaal besloten om de pc ca 20 uur te laten draaien met de nieuwe pasta alvorens te meten, de oude pasta zat er tenslotte al maanden. Vervolgens kwam ik tot de volgende resultaten:

1 graad bij idle, maar toch 2 graden verschil bij load. Nog altijd niet dusdanig groot dat je opeens meer kan gaan overclocken of dat het de levensduur van een processor zal beinvloeden, maar een winstje is het wel. Een echte overtuigende conclusie kan ik er helaas niet uit trekken, daar moet je toch echt veel meer onderzoek naar doen, maar het lijkt in elk geval dat verse koelpasta op z’n tijd toch een klein voordeel kan geven.

.
Conclusie

Stiekem weten de meesten denk ik wel dat de praktische verschillen tussen koelpastas beperkt zijn, het leuke onderzoek van Hardware Secrets waarin ook tandpasta en lippenstift werd meegenomen zal een aantal van jullie ook nog wel bij staan. Dat een fabrikant hard z’n best moet doen om aan te tonen dat hun product net een beetje beter is dan een concurrent is ook wel begrijpelijk, en het voelt soms alsof de marketing afdelingen wel heel creatief bezig zijn geweest, maar dat houdt niet in dat een nieuwe koelpasta niet interessant kan zijn.

Ik heb kleine verschillen kunnen meten, klein genoeg om te zeggen dat het praktische effect weinig relevant is, maar overtuigend genoeg om toch met enige zekerheid te kunnen zeggen dat de GC-Supreme op zich gewoon prima presteert. Mijn vraag vooraf was of het effect van deze pasta nog anders zou uitpakken bij een low-, mid-, of high-end koeler, maar het antwoord daar op ligt in lijn met de rest van de conclusie. De verschillen worden iets beter zichtbaar naarmate de maximale temperaturen toenemen, wat je voornamelijk bij goedkopere koelers zal zien, maar zijn nog altijd minimaal. Mijn resultaten zullen vermoedelijk niemand overtuigen om nu naar de winkel te rennen en nieuwe koelpasta te kopen, daar zijn de verschillen gewoon echt te klein voor, en zelfs de zeer bescheiden prijs van de GC-Supreme maakt het niet de moeite om een recente processorkoeler opnieuw te installeren.

De situatie veranderd iets wanneer je een oude koeler inmiddels lange tijd hebt staan, in dat geval kan je er vermoedelijk wel enkele echte graden mee winnen. Ook als je met regelmaat voor je hobby je koeler wisselt, of als je vaak nieuwe systemen installeert, zal je altijd een tube koelpasta op voorraad willen hebben. In die situaties is de GC-Supreme niet alleen een prima presterende pasta, maar is hij ook nog eens erg goedkoop en krijg je een flinke hoeveelheid pasta voor je geld. De fijne samenstelling maakt dat hij praktisch prettig te gebruiken is; of je hem nu met de spatel wil verdelen of doormiddel van druk van de processor wil plaatsen, de GC-Supreme is merkbaar prettig in gebruik.

Prima prestaties, prettig in gebruik, een handige spatel, een mooie hoeveelheid en een hele scherpe prijs maken de GC-Supreme uiteindelijk gewoon een aanrader wanneer je een tube koelpasta achter de hand wil hebben, of voor welke andere reden dan ook een tube koelpasta nodig hebt.

Dan rest enkel nog mijn dank aan Hardware.Info en Gelid voor het organiseren van deze test, het mag een bevestiging van vermoedens zijn, het blijft leuk om het in de praktijk te testen!

.
Vind je deze review leuk dan zou ik een leuke reactie natuurlijk erg waarderen, en uiteraard is kritisch commentaar ook zeer welkom. Kijk anders ook eens bij mijn andere reviews; ik vind het leuk ze te maken, maar natuurlijk ook om ze te delen!

Terug naar boven