Toshiba Satellite L50-A-16HNL productervaring door Mick van Poelgeest

Bij voorbaat excuses voor de slechte foto's. De enige aanwezige camera was een al weer wat oudere compactcamera

Inleiding
In deze review zal de Toshiba Sattelite L50-A-16HNL worden bekeken. Deze laptop heb ik kort geleden aangeschaft voor mijn studie, werktuigbouwkunde. Zodoende wou ik een lekkere snelle laptop, die goed overweg kan met 3D-programma's als Sketchup en SolidWorks. Ook een even een leuk spelletje tussendoor zou geen probleem moeten zijn. Mijn oog viel dan ook snel op deze laptop die je als student voor €749,- bij Camusshop.nl kan kopen. Een niet-student legt er gemiddeld zo'n €789,- euro (volgens de HWI-prijsvergelijker) voor neer. De vraag is natuurlijk: is deze laptop dat geld waard?

Uiterlijk
Toshiba heeft het voor elkaar gekregen vrij stevige hardware (waarover later meer) in een vrij slanke kunststof behuizing te bouwen. De laptop meet op het dikste punt 2,6 cm en op het dunste punt 1,1 cm. Samen met het gewicht rond de 2,5 kilo is deze laptop goed mee te nemen (al win je het natuurlijk nooit van de mobiliteit van de 13-inch laptopjes).

De deksel bevat zoals gebruikelijk het scherm en is aan buitenkant gemaakt van glimmend, glad, zwart plastic met een krijtstreepje erin. Zolang je deze vingerafdrukmagneet mooi schoon houdt ziet het er zeer strak uit. Helaas zitten er na een dag alweer zoveel moeilijk verwijderbare vingerafdrukken op dat het er veel minder mooi uitziet. Geen extreem nadeel, maar toch een schoonheidsfoutje.

Vingerafdrukmagneet

Op het onderste deel van de laptop kom je een QWERTY-toetsenbord met nummeriek gedeelte tegen, een uit het midden geplaatst touchpad met een afwerking van glimmend zilver plastic (staat naar mijn mening zeer mooi), een vrij grote speakergrill met een DTS-sound logo ernaast en een powerbutton die wit oplicht. Ook zijn uiteraard de Intel-, nVidia- en ENERGY STAR-stickers niet vergeten.

Drietal leuke stickers

De onderkant bestaat uit 1 stuk geribbeld plastic wat met een aantal schroeven vastzit. Wel is er een klepje dat met maar 1 schroef vastzit, hieronder zitten namelijk de geheugenmodules. Er is dus helaas geen makkelijk vervangbare accu aanwezig.

De onderzijde

Qua aansluitingen zit het ook wel snor. Links vind je eenmaal USB 2.0, gigabit Ethernet en de aansluiting voor de power-adapter die een achterlijk groot en zwaar 'baksteentje' in het snoer heeft zitten. Ook kom je een DVD-brander tegen die erg leuk de bollende lijn van de behuizing volgt. Rechts vind je, vanaf de gebruiker gezien, de koptelefoon en microfoon aansluitingen, 2x USB 3.0, HDMI en VGA. Je kan dus makkelijk een extra scherm aan je laptop hangen, ook een wat ouder VGA-model. Altijd handig! Aan de voorkant zit nog een SD-kaart slot.

Aansluitingen links...

En rechts

Zoals eerder genoemd bestaat de behuizing in zijn geheel uit kunststof. Helaas is dit niet al te stevig kunstof. Zeker rond het touchpad is behuizing flink in te duwen. Ook het scharnier van het scherm is niet heel stevig, waardoor dit scherm snel gaat wiebelen. Vrij irritant als je bijvoorbeeld een keer wilt werken in de trein. De hele laptop voelt wat fragiel aan. Ik zou deze dus altijd goed ingepakt vervoeren (zelf vervoer ik de laptop in een sleeve die dan vervolgens in een gevoerde laptoptas gaat).

Over het algemeen ben ik zeer te spreken over de looks van het apparaat, de bouwkwaliteit is helaas wat minder.

Prima tikker!
Toshiba heeft deze laptop uitgerust met een QWERTY-toetsenbord met een NumPad. En dat is natuurlijk altijd handig als je veel met cijfers doet. Zoals gebruikelijk hebben de F-toetsen een tweede functie. Deze 'secundaire functies' zijn alleen wel direct beschikbaar, dat wil zeggen, om ze te gebruiken hoef je de Fn-toets niet te gebruiken. Die heb je wel nodig als je de F-toetsen ook als F-toetsen wil gebruiken. Slimme keuze, de doorsneegebruiker verandert vaker de helderheid en het volume dan dat ze F9 nodig hebben. Uiteraard is er ook een Windows-toets aanwezig.

Het prima toetsenbord

Het toetsenbord typt over het algemeen prima! De aanslag is zoals te verwachten bij een laptop zeer licht en feedback is amper aanwezig. Gelukkig buigt de behuizing onder het toetsenbord amper door. De toetsen zijn van een mooi formaat en hebben flinke tussenruimtes. Je kan makkelijk uren typen op deze laptop, dat gaat allemaal prima.

Zo goed als het toetsenbord is...
... zo slecht is het beeldscherm. Toshiba heeft in deze laptop een 15,6 inch TN paneel gebruikt met een resolutie van 1366x768. En daar zien we liever tegenwoordig een Full-HD variant. Maar helaas gooit dit scherm op kleurweergave ook geen hoge ogen. Zwart is meer grijs wat vooral donkere films niet ten goede komt. Daarnaast komen lichte kleuren op dit scherm niet tot hun recht (geel wordt een soort oranje). TN staat natuurlijk al niet bekend om de geweldige kleurweergave, maar mijn TN-scherm wat op mijn bureau staat doet het toch vele malen beter.

TN staat ook niet bekend om de goede kijkhoeken. In de horizontale richting is het nog wel te doen (maar het is zeker niet goed) maar in de verticale richting komt de benaming 'slecht' toch wel meer in de richting. Met meerdere mensen op dit scherm kijken is echt niet leuk. Op scherm heeft Toshiba dus duidelijk bezuinigd.

Voor dagelijks gebruik voldoet dit scherm prima. Maar vooral films en andere grafische toepassingen komen niet tot hun recht.

Ik heb helaas geen meetapparatuur voor schermen, dus deze eigenschappen heb ik subjectief met eigen ogen bepaald.

Accu
Toshiba geeft helaas de capaciteit van de accu niet op. Maar over het algemeen is de accuduur prima. Van een laptop met een i7 én een dedicated grafische kaart kan je natuurlijk niet verwachten dat je ver komt op 1 acculading. Maar op de energiezuinige stand (waar onder andere de GPU praktisch wordt uitgeschakeld en de Intel HD Graphics het overneemt en de CPU zich terug klokt rond de 800 MHz) kan je gerust een paar uur werken. Ga je over op prestaties en gooi je de helderheid omhoog, dan heb je waarschijnlijk binnen 2 uur wel een stopcontact nodig. Voor de meeste dingen leent de energiezuinige stand zich echter prima, waardoor je over het algemeen je geen zorgen hoeft te maken.

Power Inside
Aan de binnenkant heeft Toshiba gelukkig minder bezuinigd. Onder de motorkap vinden we een Intel Core i7 4700MQ, een mobiele quadcore krachtpatser. Deze communiceert met 8 GB DDR3-1600 geheugen. Voor de aansturing van het beeldscherm heeft Toshiba gewinkeld bij nVidia en heeft daar een GT 740M uit de schappen gehaald. Het voorzetsel 'GT' geeft aan dat je er niet al te veel van mag verwachten. De mobiele game-chips krijgen van nVidia voorzetsel 'GTX' mee. Voor de opslag is er een 750 GB grote harde schijf ingebouwd, die 5400 toeren maakt. Het totaalplaatje ziet er tot nu toe goed uit.

Meten is weten
Feitjes en subjectieve waarnemingen zijn natuurlijk leuk, maar aan cijfers hebben we meestal toch meer. Daarom heeft deze laptop ook een grote hoeveelheid benchmarks doorlopen. Deze is vervolgens vergeleken met de huidige configuratie van mijn desktop-pc. Deze is uiteraard terug te vinden in mijn user-systemen. Hieronder nog even kort de belangrijkste specificaties.

CPU: Intel Core i7 3770
GPU: Asus ENGTX275/HTDI/896MD3 (nVidia GTX 275)
Geheugen: 16GB Corsair Vengeance DDR3-1600 CL9
SSD: Plextor M5 Pro 256 GB
Moederbord: P8H77-V LE

Benchmarks
Alle benchmarks zijn gedraaid in de 'hoge prestatie'-modus, met alle besparende maatregelen uit en Intel Turbo Boost aan. Alle benchmarks zijn 10x gedraaid om eventuele variabele meetfouten te compenseren.

Cinebench 11.5
Uiteraard is de bekende Cinebench-benchmark gedraaid. Helaas haalt deze processor niet de beoogde score (op Hardware.info haalt deze gemiddeld 6,93 punten). Maar in de Toshiba komt hij maar tot 5,63 punten! Dat is meer op het niveau van de vorige generatie mobiele Intels, namelijk de i7 3612QM. Met CPU-Z blijkt al meteen waaruit. Met de Turbo Boost zou deze processor 1 core naar 3,4 Ghz moeten klokken, 2 cores naar 3,3 Ghz en 4 cores naar 3,2 Ghz. Één core-belasting gaat prima, de multiplier vliegt naar 34x. Maar met 4 cores kan de laptop duidelijk de warmte niet kwijt, want de multiplier blijft staan op 27x, resulterend in 2,7 Ghz. Jammer, het kost 1,3 punten in Cinebench. Hierdoor wordt hij een stuk langzamer dan mijn i7 3770 in de desktop. Maar 5,63 is nog steeds een fijne score voor een laptop!

Super Pi 2M
Aangezien de single-core Turbo Boost wél doet wat er belooft wordt, is het verschil tussen de mobiele en desktop CPU veel kleiner.

3DMark Vantage
Tijd om de nVidia GT 740M aan het werk te zetten. Eerst 3DMark Vantage!
Hier blijkt dat de GT 740M links en rechts wordt ingehaald door de 3 jaar oude GTX 275. Jammer, maar natuurlijk ook wel begrijpelijk. De GTX 275 was natuurlijk een high-end kaart en heeft natuurlijk de beschikking over 2x PEG6. De GT 740M moet natuurlijk zuinig zijn en is een budget-chip.

3DMark
De nieuwe 3DMark is ondertussen ook al lang ingeburgerd. Hier ongeveer hetzelfde beeld als bij Vantage, de GTX 275 blaast de GT 740M uit het water.

Maar bij Fire Strike wint de 740M! Al is het maar dat de GTX 275 geen DirectX 11.x ondersteunt, maar goed: winst is winst.

Maar de vraag is natuurlijk, valt er een beetje te gamen op deze laptop? Uiteraard hoef je geen ultra-instellingen te verwachten, daarvoor is de GT 740M ook helemaal niet bedoelt.
Als benchmark is de ingebouwde benchnmark-tool van Bioshock Infinite gebruikt. Deze werd op zowel de desktop als de laptop met een resolutie van 1366x768 gedraaid, aangezien dat de maximale resolutie van de laptop is.
Zoals hieronder te zien gaat de GTX 275 de GT 740 hier weer vrolijk voorbij. Maar het belangrijkste: op de laptop is prima een spelletje te spelen, al moet je de instellingen niet hoger dan 'Low' willen zetten.

Atto Disk Benchmark
Ook de opslag moet natuurlijk worden getest. Al lijkt het van te voren al een verloren strijd: een high-end SSD tegen een 5400 rpm harde schijf. Maar het geeft alsnog een indicatie die je van de harde schijf mag verwachten. In Atto en PCMark 7 is ook een Velociraptor getest (zij het een tijdje geleden voor deze review). Het enige verschil tussen het desktop-systeem met SSD en die met de Velociraptor zijn ze zelf, de rest is hetzelfde.

Bij Atto Disk Benchmark is het verschil tussen de SSD en harde schijven goed te zien. Wel leuk om te zien is dat de 5400 rpm nog aardig mee kan komen met de op 10.000 toeren draaiende Velociraptor.

CrystalDisk Benchmark
CrystalDisk is helaas nooit op de Velociraptor gedraaid. Ook hier is het verschil uiteraard astronomisch.

PCMark 7
De all-in-one benchmark die resultaten geeft op basis van op echte programma gebaseerde traces.
De Toshiba scoort hier 3160 punten, vanwege de slechtere processor, maar vooral vanwege de langzame harde schijf.

Bij de storage onderdelen is ook duidelijk te zien waarom.

Conclusie
Toshiba heeft voor mij een mooi product neergezet met deze Satellite L50-A-16HNL. In de HWI-prijsvergelijker is het de goedkoopste laptop met een i7 4700MQ én een GT 740M of iets vergelijkbaars. Daarvoor heeft Toshiba wel moeten bezuinigen op stevigheid van de behuizing en de kwaliteit van het scherm (en godzijdank niet op de aansluitingen). Maar als je je laptop goed ingepakt vervoert en je bent geen extreme film-liefhebber, dan is deze laptop een prima keuze als je op zoek bent naar een laptop waar je ook echt wat mee kan. Processor kracht is prima, de GT 740M zorgt ervoor dat een spelletje ook tot de mogelijkheden behoort en de accu gaat voor een snelle relatief lang mee. Een mooi product voor mensen die snelheid belangrijker vinden dan design en beelschermkwaliteit. Zeker een aanrader!