Sony Xperia Z Black productervaring door cyleo

The best of Sony in a smartphone.

Met deze zin probeert Sony aan te geven wat je met de Xperia Z kan verwachten. Sony leunt hiermee sterk op bewezen sterke punten van het bedrijf. De telefoon wordt ook aangeprezen vol met Sony termen als een Exmor R sensor met een Cybershot camera, de Bravia Engine, de PlayStation Suite (niet in Nederland) en de Walkman speler. Het is duidelijk dat de Xperia Z voor Sony het roer moet omgooien en vecht voor een derde plek in de smartphonemarkt. Maar is dat gelukt?

Inleiding
Op de CES van dit voorjaar kondigde Sony de Xperia Z aan. De Z is hiermee het nieuwe vlaggenschip van Sony onder de Xperia vlag en volgt de Xperia T op. Waar Sony bij eerdere smartphones nog wel eens achterliep qua hardware moest dat bij de Z veranderen en dat is gelukt. Ten tijde van schrijven en tijdens de lancering in Europa was dit de krachtigste telefoon.

De aankondiging van de Z deed mij erg twijfelen over welke smartphone ik nu moest nemen. Ik was van plan om naar de Nexus 4 over te stappen vanwege de goede hardware voor een gunstige prijs en om constant de nieuwste versie van Android te draaien. Aan de andere kant was de Xperia Z wel een schoonheid om te zien en beviel de Sony skin van mijn vorige telefoon (de Xperia S) mij prima. Na lang wikken en wegen toch voor de Xperia Z in combinatie met een abbonoment gekozen vanwege de goede Sony software, de waterdichtheid, het uitbreidbare geheugen en de 4G van de Z.

Uitpakken

De Xperia Z wordt geleverd in een klein doosje waar de telefoon qua hoogte net in past. Omdat ik de telefoon gepreordered had kreeg ik er ook nog een koptelefoon bij. Naast de telefoon vind je in de verpakking een snellader (1.5A @5V), een USB->MicroUSB-kabel (1M), oordopjes van het type MDR-EX300 en wat boekjes.

De toestel maakt een erg solide indruk na het oppakken. Het geheel voelt echt enorm high-end en degelijk. Hij is bijna nog mooier dan op de foto en nodigt uit om van alle hoeken bekeken te worden. Na het uitpakken komt dan het moment dat je het scherm kan aanzetten. Zelfs afkomend van een Xperia S (tot dan toe de hoogste ppi in een smarthpone) was ik onder de indruk van de scherpte van de Z. Het is moeilijk om daadwerkelijk te zeggen wat het verschil maakt (daar ik bij de S ook al écht geen pixels meer kon zien) maar het lijkt nu nog wat ronder. Alsof iemand even de AA volledig heeft aangezet. Ook spatten de kleuren veel meer van het scherm dan het op de S deed. Na een stelle installatieprocedure waar je de Z kan syncen met verschillende diensten (Facebook, SEN, Twitter en natuurlijk Google) begon de telefoon mijn data van Google's servers af te trekken en al snel was ik weer verbonden met alle WiFi hotspots die ik ooit heb toegevoegd, stonden al mijn contacten weer paraat en enkele seconden later begonnen ook al mijn apps langzaam te verschijnen in mijn app drawer. Het leven in de wolken is zo slecht nog niet.

Design

Sony heeft met de Z een prachtdesign afgeleverd. Het toestel lijkt echt aan alle kanten te kloppen. Gelukkig blijft dit gevoel hangen bij het oppakken, de gewichtsverdeling is erg goed en het toestel voelt alsof het tegen een stoot kan. De voorkant bevat alleen het puur noodzakelijk en is door het gebruik van on-screen buttons vrij van clutter (bij gebrek aan een beter nederlands woord). Het enige wat de reflecterende voorkant onderbreekt zijn de speaker, microfoon en het Sony logo. Sony noemt dit design Omnibalance, wat zoveel betekent dat het ontwerp is gericht op balans en symmetrie in alle richtingen. De Xperia Z heeft ronde hoeken en een glad, glas oppervlak. Het glas is gehard en vergelijkbaar met Gorilla Glas 2 of DragonTrail glas. Dit wordt bijeengehouden door een skeletframe van glasvezelpolyamide. Dit frame steekt net wat uit boven het glas, wat hem bij een val zou moeten beschermen (wat ik niet heb getest ;) ). De rand is in het begin even wennen, het is niet irritant maar ook niet comfortabel. Na een poosje voel je het niet meer, maar het is wel duidelijk een compromis. Ditzelfde geld voor het glas, Sony heeft hier namelijk een shatterproof shield overheen aangebracht. Een veilige toevoeging die ervoor zorgt dat het glas niet overal ligt na een crash, maar die wel erg snel krast terwijl het glas er onder prima tegen de sleutels kan. Al met al zorgt het glas en het skelet er voor dat het toestel erg delijk en erg high-end aanvoelt. Dit gevoel gaat door tot in de kleinste details, zo gebruikt de Xperia Z een linear oscillating vibrator. Dit houd in dat de je de vibratiemotor van de Xperia Z niet hoord, maar dat deze wel erg hard trilt. Het verschil wordt hier uitgelegd.

Het omgaan met een 5” scherm went erg snel. Al binnen een paar minuten was ik vooral blij met het grote scherm en maakte ik mij al geen zorgen meer om de grootte van het toestel zelf. De grootte is door Sony knap handelbaar gemaakt door het toestel erg dun te maken en de bezels aan de zijkanten van het scherm klein te houden. Hierdoor glijdt het toestel ook nog gemakkelijk een broekzak in, al zul je in sommige broeken wel af en toe wat truukjes moeten uithalen om hem er zittend uit te krijgen.

Het is wel een klein wonder dat het Sony gelukt is om deze telefoon een ip57 rating mee te geven. Deze rating houd in dat de Xperia Z stofbescherming heeft (Aanrakingsveilig doordat de behuizing geheel dicht is. Geen volledige bescherming tegen stofmaar wel voldoende om de goede werking niet te hinderen.) en waterdicht is (Geen water indringing indien ondergedompeld (30 min op 1 m)). Uiteraard heb ik dit even getest door de telefoon vol onder de kraan te houden en hoewel het touchscreen wat rare dingen ging doen bleef de telefoon er perfect onder. Persoonlijk vind ik de waterdichtheid een erg fijne toevoeging, het maakt schoonmaken een eitje en het is erg fijn om gewoon je telefoon te kunnen gebruiken in de regen zonder bang te zijn dat deze kapot gaat. ‘s Lands bekendste voetballer had al door dat ieder voordeel ook een nadeel heeft, en dat geldt ook hier: Makkelijk je oordopjes inpluggen is er niet meer bij. Waterdichtheid wordt bereikt door alle poorten achter covers te verbergen. Hier hoef je niet perse veel last van te hebben door bijvoorbeeld een bluetooth headset te gebruiken om muziek te luisteren en het dock te gebruiken om op te laden. De Xperia Z beschikt namelijk over twee plugs aan de zijkant waarmee opgeladen kan worden in een optioneel dock zonder een poortje te openen.

Gebruik
Dan begin je het toestel daadwerkelijk te gebruiken en valt het grootste verschil op met andere toestellen: de snelheid. De Z vliegt werkelijk. De snelheid waarmee de Z apps opent en door dingen heen scrollt is bizar. Aanrakingen worden meteen geregistreert en de 'Androidlag' waar veel mensen het over hadden is compleet weg. Dit komt waarschijnlijk door een combinate van JellyBean met onder de motorkap een Qualcomm s4 QuadCore processor die met 1.5 GHz rondjes draait. Het geheel wordt bijgestaan door 2 GB aan RAM, wat voor de multitasker echt een verademing is. Van Temple Run 2 terugschakelen naar Chrome met 7 tabs open is geen probleem en gebeurd instantaan. Even dat whatsappje beantwoorden na deze handeling? Prima, deze staat direct voor je klaar. En als je dan weer via de on-screen multitask knop teruggaat naar Temple Run 2 kun je direct verder waar je gebleven bent. Echt ongezien voor een mobiele telefoon. Degene die deze gebruikservaring graag in nummertjes uitgedrukt wil zien verwijs ik graag door naar de review van testresultaten.

De GPU van de Xperia Z is ook echt een beest. De combinatie van de GPU en het 1080p scherm nodigt uit om games en films te gaan zoeken om erop te kijken. Het meest zware spel wat ik op dit moment kon vinden was real racing 3. Het spel ziet er extreem goed uit voor een handheld en speelt vloeiend op de Xperia Z. hier een video van iemand op youtube die Real Racing 3 aan het spelen is.

Deze snelle navigatie door de telefoon is mede te danken aan de lichte skin die Sony over Android heeft heengelegd. In plaats van voluit Android aan te pakken zoals Samsung en HTC heeft Sony ervoor gekozen om Android ligt aan te passen en vooral functionaliteit toe te voegen. De launcher is licht en lijkt veel op de 4.1 launcher zonder de Google zoekbalk. Er zijn wat handige Sony widgets beschikbaar zoals een mooie weer widget, een toggle widget, een agenda e.d. De launcher ondersteunt ook scrollable widgets, wat erg fijn is voor de agenda. Ook kan vanuit de launcher instellingen eenvoudig het thema worden aangepast om je interface een andere likje verf te geven. De handige toevoegingen van Sony gaan door naar de notificatiebalk waar toggles zijn toegevoegd om snel wifi en bluetooth aan en uit te zetten.

Persoonlijk ben ik erg blij met de richting die Sony hiermee is ingeslagen. Ze houden zich aan bijna alle guidelines van Google over Android. Zo brengt een swipe omhoog vanuit de home knop de Google Now op, gebruikt Sony on-screen knoppen (en dus geen lelijke menu-balk) en is het interne geheugen één voor apps en media.

Het instellingen menu is grotendeels ongewijzigd, al zijn ook hier en daar wat nieuwe elementen die standaard niet in Android zitten. Er is ook een nieuw menu-item met specifieke Xperia instellingen zoals MirrorLink, Throw en de keuze tussen MTP en Massa-opslag. Ook is er xLoud die poogt het geluid van de speaker te verbeteren. Het geluid wat hier uitkomt is blikkerig, je zal echt niemand een plezier doen om hier muziek op af te spelen. Een groter nadeel is dat je de speaker snel afsluit doordat het slechts één gleuf is aan de zijkant. Iets voor de speaker leggen resulteert in een dramatisch verschil in geluidssterkte maar zolang dat niet het geval is kun je inkomende oproepen luid en duidelijk horen binnen komen. Het geluid van de earpiece speaker kan ook softwarematig worden verbeterd, en het is zelfs mogelijk om de spreker aan de andere kant wat langzamer te laten praten.

Ten slotte is daar het Power Managment optie en ook hier heeft Sony flink lopen huishouden. Hier zijn drie extra opties: Stamina mode, Low Battery Mode en Location-Specefic Wifi. De laatste optie spreekt redelijk voor zich: Op basis van je positie die de Z bepaalt aan de hand van telefoonmasten weet de telefoon of zich daar een wifi hotspot bevind of niet. Als die er niet is zet hij vanzelf de wifi uit en als die er wel is gaat de wifi weer aan. De Low Battery Mode laat je zelf acties instellen die je telefoon moet uitvoeren als je batterij onder een bepaald percentage gaat. In mijn geval staat dat percentage op 15% en dan gaat praktisch alles uit behalve de data (uiteraard kan je ook selecteren dat die ook uit moet). Die whatsappjes moeten toch binnen komen en de toggle om data uit te zetten is twee tikken weg. Deze functie zat ook op mijn Xperia S en is erg handig bij een avondje stappen omdat je toch bereikbaar blijft, desnoods alleen via sms of bellen. De Stamina mode is nieuw voor deze Xperia Z en is Sony’s variant van de lichten uit doen: Zodra het scherm uitgaat worden alles apps stilgezet en wordt in pricipe ook de dataconnectie verbroken. Omdat ik toch graag mijn e-mails, talk en whatsapp binnen wil laten komen heb ik deze op de uitzonderingslijst gezet en dus is in de stamina mode ook de dataverbinding nog actief. De staminamode gaat bij mij op 40% aan en het verlengt de standby tijd van je telefoon inderdaad, al is die idle al prima en is het dus niet de magische app die je uren extra met je telefoon laat doen. Met je scherm aan doet de staminamodus naar mijn weten namelijk niets. Meer screenshots van de Sony UI zijn hier te vinden.

Buiten de instellingen om heeft Sony ook nog een aantal apps meegeleverd. Als eerste is daar de album app die je een overzicht geeft van je foto’s. De app werkt goed en snel. Het is ook mogelijk om je online foto’s te bekijken van je picasa, facebook of DLNA apparaten. Ten slotte kun je zien waar je foto’s gemaakt zijn op de globeview, een leuke toevoeging voor als je veel reist.
De Back up & restore app is Sony’s light variant van Titanium Backup maar erg handig als je geen root hebt. Het stelt je in staat een volledige backup van je apps en data te maken om die op een later moment weer terug te zetten. Dit is bij mijn S al een keer nuttig gebleken toen ik mijn telefoon moest terugsturen.
De Movies app is ook geslaagd, deze haalt automatisch informatie over de film of serie van internet af en presenteert die dan met een XBMC achtige informatie aan je. Erg leuk en het ziet er chique uit. De movies app speelt naast mp4’s en nog een zooitje bestanden ook mkv’s af, wat een erg handige toevoeging is ten opzichte van standaard android.
Smart Connect is een andere Sony app, en is wederom een light variant van een populaire android app (Tasker). Smart Connect stelt je in staat om aan bepaalde evenementen en tijden een actie te koppelen. Zo start mijn telefoon automatisch de wekker op en zet hij het geluid uit als ik na 21:00 de telefoon aan de oplader hang. Ook start hij navigatie op, start hij een muziekje en zet hij media- en telefoonvolume maximaal als ik hem verbind met de autoradio. Bij het verbreken van de verbinding wordt dit dan weer teruggezet. Een erg handige toevoeging die wat kracht van Tasker inlevert voor een mooiere, duidelijkere interface.

Social life is de vervanger van TimeScape en komt veel beter uit de verf. Het combineert je Google Reader feed met je Twitter, Facebook en YouTube feeds en presenteert die in een flipboard achtige manier.
De Sony Car app maakt vooral hele grote snelkoppelingen die je weer naar apps sturen met kleine knopjes. Het kan soms handig zijn, maar is wel beperkt. TrackID is Sony’s variant op SoundCloud/Shazam en werkt even goed maar heeft een fijnere interface en koppeling met spotify en youtube. De laatste nuttige app is Xperia Link, die je eenvoudig in staat stelt om je internetverbinding te delen. Deze app is vooral nuttig voor de mensen die op de een of andere manier hotspot instellen te lastig vinden.
De bloatware op dit toestel beperkt zich tot McAffee, PlayNow en Sony Select. Van deze drie is alleen de laatste niet verwijderbaar en al met al vind ik dat een zeer nette score. Ik kan mij nog goed mijn HTC Desire herrineren die vol stond met niet-verwijderbare niet-nuttige apps in combinatie met een erg beperkte app opslag.

Bellen met de Xperia Z gaat prima, de earpiece gaat hard genoeg om de ander te verstaan en de noise cancellation doet goed zijn werk. Ik heb van de andere kant vaak te horen gekregen dat ik goed te verstaan was. De telefoon ondersteunt ook HD Voice als je op een netwerk zit die dat ondersteunt (KPN). Het bereik van de Xperia Z is prima, beter of vergelijkbaar met de Xperia S en er is geen death grip voor zover ik dat heb kunnen ontdekken. Daarnaast lijkt de Z langer vast te houden aan 3g/h dan andere telefoons in mijn omgeving, wat natuurlijk een goed teken is. Qua WiFi is de Z niet bijzonder en scoort hij gelijk aan andere mobiele apparaten die ik hier heb.

Scherm

Over het scherm van de Z is al veel geschreven, en mijn verwachtingen waren ook niet al te hoog toen ik hem eenmaal binnen had. Misschien was het juist wel daarom dat ik blij verrast was met het scherm. Vanuit een normale positie bekeken is dit echt een intens mooi scherm, kleuren lijken van het scherm af te spatten en in combinatie met de hoge resolutie lijkt het alsof je de icoontjes bijna van het scherm af kan pulken. Het ‘stickereffect’ is zeker aanwezig. Onder hoeken vervalt dit effect enigzins. De kijkhoeken zijn nog prima als je de telefoon tilt of roteert (x- of y-as) maar bij een combinatie van de twee (ergo: een hoek van de telefoon naar je toe terwijl je het scherm naar achteren kantelt) vormt zich een grijzige waas over het scherm. Omdat ik deze positie sowieso al niet bij mijn favoriete kijkposities schaarde heb ik hier niet zo veel last van. Het scherm is vanuit iedere hoek beter zichtbaar en mooier dan die van mijn Xperia S en daar had ik al weinig problemen mee. Ik kan mij niet voorstellen dat iemand bij normaal gebruik daadwerkelijk last zal hebben van de kijkhoeken, maar er zijn topmodellen die dit beter doen zoals de One X. Ik heb een poging gedaan om de kijkhoeken vast te leggen in een verdonkerde kamer, de resultaten daarvan zijn hieronder te zijn.

De Xperia Z is uitgerust met de Bravia Engine 2. Deze softwarematige truuk moet foto’s en videos verbeteren en je herinneringen doen laten herleven. De theorie is dat je kleuren levendiger herinnert dan dat ze daadwerkelijk zijn en dat de bravia engine de foto’s hiervoor corrigeert. Daarnaast zou het natuurfilms (landschappen en dergelijke, niet DIE natuurfilms) mooier maken terwijl sport sneller zou lopen. In die opzet zijn ze zeker gelukt, kleuren zien er echt spetterend uit als is het natuurlijk wel nep. In onderstaande vergelijking kun je het verschil zien tussen de bravia engine aan (rechts) en uit (links):

Geluid

Sony heeft veel werk gemaakt van het geluid van deze telefoon. Dat zie je vooral terug in de Walkmann app. Ten eerste is deze grafisch erg aangenaam. De interface is erg duidelijk, bied alle opties die je je kunt wensen en de achtergrond kleurt mee afhankelijk van de albumart. De albumart kan via gracenote automatisch binnen worden gehaald, wat ook een welkome toevoeging is. Muziek kan worden afgespeeld van de telefoon (sd-kaart en intern geheugen) maar ook via DLNA. Andersom kan er ook muziek gedeelt worden naar DLNA en bleutooth apparaten. Deze functionaliteit lijkt een beetje op Airplay van Apple en het is een fijne toevoeging aan Android. Op deze manier is het mogelijk om zonder in de instellingen te hoeven duiken je muziek van bijvoorbeeld je bluetooth headset naar je logitech bluetooth adapter te sturen. De walkman app bied ook veel mogelijkheden om je geluid in te stellen. ClearAudio probeert de compressie van mp3’s te verdoezelen, vergelijkbaar met Creative’s Crystalizer techniek. Zeker op wat slechtere speakers, zoals die in mijn auto, heeft dit een erg gunstig effect. Voor wie liever zelf de controle heeft over wat er met de muziek gebeurd is er een uitgebreide equalizer en ook de MegaBass uit het Walkman tijdperk is hier terug. Er is ook een normaliser ingebouwd, wat fijn is voor mensen met mp3’tjes waar veel verschil is in geluidsniveau tussen de verschillende albums. De Walkman app is wat mij betreft een van de beste toevoegingen die Sony heeft gedaan aan de Xperia Z.

Belangrijker nog dan de app die het geluid afspeelt is natuurlijk de hardware die het geluid daadwerkelijk produceert. Dit wordt gedaan door de processor in de Xperia Z en Qualcomm levert hier nu al een poosje goede resultaten af. Het geluid van de Z is beter dan van mijn S. Het is nog niet zo helder als dat van mijn echte Walkman MP3-speler, hiervoor ‘trekt’ hij nog teveel in het hoog. De combinatie van software en hardware van de Z maakt het echter moeilijk om een telefoon te vinden die muziek beter afspeelt dan de Z, misschien een telefoon met een Wolfson DAC daargelaten.

Ten slotte verdient Sony complimenten door goede in-ears bij te leveren. Veel fabrikanten maken zich het hier makkelijk vanaf door hun goedkoopste dopjes er bij te leveren, maar de standaard oordopjes van de Z zijn bijzonder degelijk. Ze klinken goed, hebben een flinke bas, een goed midden en zijn redelijk helder. Al met al beter dan waar 80% van de mensen mee rond loopt en meer dan voldoende voor OV-gebruik. Hier komt wel een nadeel van de waterdichtheid naar boven: Om de 3.5 mm jack te bereiken moet er een klepje open. Nu gebruik ik al een aantal jaar een bluetooth headset en zou sowieso niet meer terug willen naar draden langs mijn lichaam maar ik kan mij voorstellen dat dit voor sommigen een probleem kan veroorzaken. Overigens is het geluid over bluetooth erg goed, ik heb dit getest met een logitech bluetooth adapter, een MW600 en de Smart Headset. Er is geen merkbaar verschil tussen muziek luisteren over bluetooth of via de jack, dus vanwege het gemak is het zeker aan te raden om eens een serieuze blik te werpen op een bluetooth headset (ook als je geen Z hebt trouwens).

Camera

De camera van de Xperia Z is van het vernieuwde Exmor R 2 type. Deze module zou beter moeten presteren bij laag licht, en scherpe foto’s moeten kunnen afleveren onder alle omstandigheden. Deze sensor wordt bijgestaan door de Cybershot software die Sony meelevert, waarin de Superiour Automatic stand is bijgevoegd (vergelijkbaar met de Sony Nex lijn). Deze stand detecteerd automatisch op welke preset de foto gemaakt moet worden. In theorie klinkt het dus alsof het je bijna niet gaat lukken om foto’s te laten mislukken, de praktijk ligt wat anders.

Om te beginnen met Superiour Automatic; die doet zijn werk meestal goed. Ik zeg meestal, omdat hij trillingen van je hand nog wel eens wil zijn als beweging van het voorwerp en daarom in sportmode schiet. Sportmode kent een extreem korte sluitertijd om bewegingen goed vast te leggen, maar daardoor krijg je meer ruis. Op deze ‘bug’ na echter werkt superiour automatic echt heel goed. Hij selecteert HDR modes bij achtergrondverlichting (zie de koefoto) en een langere sluitertijd bij weinig licht. Landschappen en portretten pakt hij ook direct op. Al met al goed dus. Naast de Superiour Automatic modus heeft de Xperia Z nog een heel schala aan andere modussen. In de normale modus kun je zelf heel veel aan de foto tweaken, zoals witbalans, belichting, hdr, iso, metering, beeldstabilisatie etc. Ook is er een burst modus die echt heel snel foto’s maakt. Binnen 4 seconden kun je 99 foto’s verder zijn. Daarnaast is er nog een modus met wat filters en een modus om handmatig de juiste scene te kiezen.

Maar de goede modes kiezen is nog maar het halve werk, de post-processing moet ook in orde zijn en daar gaat het soms mis bij de Xperia Z. Ten eerste is de compressie domweg te hoog, de foto’s van de Xperia Z op 12 MP zijn ~2 MB. Ter vergelijking: Een zelfde foto van de Galaxy S4 is ~5MB en dat verschil zie je. Ik zeg 12 MP omdat de Xperia Z op Superiour Automatic daarop gaat staan, dit om het randje pixels ten opzichte van 13 te gebruiken voor stabilisatie. Met 12 MP schiet je op 4:3, voor 16:9 foto’s schakelt de telefoon terug naar 9 MP.Daarnaast probeert Sony teveel ruis te onderdrukken en schieten sommige foto’s daardoor door naar het schilderijeffect. De vraag is natuurlijk of dat dit een softwarematig ‘probleem’ is of dat het in de sensor zit, en daarmee komen we aan bij de laatste nieuwigheid van de Xperia Z, de sensor.

De sensor lijkt namelijk prima, bij laag licht kun je inderdaad best degelijke foto’s maken (toch zeker beter of vergelijkbaar met de concurrentie). Ook foto’s met flits lijken niet verkeerd (de filts is vrij subtiel en niet zo in-your-face als sommige led-flitsers, die van de HTC Desire komt nu in mij op). Alleen foto’s die onder goede omstandigheden zijn gemaakt blijven er soms een beetje raar uitzien. Toen kwam de ‘tip’ de wereld in dat het aanzetten van burst modes hier voor kon helpen. Dit is onderzocht door een aantal mensen en dit blijkt inderdaad flink te schelen. De foto’s die met burst zijn gemaakt, en dus zonder de aggresieve post-processing zijn veel scherper en worden in alle gevalen geprefereerd boven de foto’s met post-processing. Dit laat zien dat de sensor tot veel meer in staat is dan wij hier te zien krijgen en dat als Sony met een firmwareupdate komt voor de camera wij een substantiele vooruitgang kunnen krijgen in de foto’s.

Qua video’s is het nu mogelijk om in HDR te filmen. Dit is vooral handig met tegenlicht, zonder tegenlicht lijkt het verschil niet zo heel groot te zijn en kun je beter zonder HDR filmen (want betere stabilisatie en natuurgetrouwere kleuren). Video’s zien er erg goed uit in alle lichtomstandigheden en zijn erg scherp en kleurrijk. Video’s hebben dan ook geen last van het overdreven post-processing probleem, en zijn prima. Een leuke bijkomstigheid is het kunnen filmen onderwater, wat door sommige mensen uiteraard is uitgeprobeerd: YouTube filmpje van SoyaCincau.com

Op picasa/Google+ heb ik wat foto’s gezet die ik heb gemaakt, allemaal op Superiour Automatic. Dit omdat ik vermoed dat de meeste mensen hun telefoon in die stand laten staan.
Ik heb gekozen voor Google+ om de compressie zo min mogelijk te laten. Het album is hier te vinden. In de captions staat informatie over de foto.

Hieronder is de camera van de Xperia Z vergeleken met die van een NEX-5R.

Zoals te zien is in de foto's komt de Xperia Z in buitenfoto's met goede belichting goed mee. Bij wat ingewikkeldere belichting moet hij echter diep buigen voor de NEX. Meer buitenfoto's zijn hier te vinden. Daarin is duidelijk te zien dat de Z echt prima foto's kan maken onder de juiste omstandigheden. Hopelijk lost sony de post-processing problemen op, de hout-foto zou daar bijvoorbeeld een stuk van opknappen.

De burst mode van dit toestel is bizar snel. Op onderstaande foto kun je zien hoe het beeld aan het verversen is, en daaronder zie je hoe weinig verschil er zit tussen de twee opnames.

Voor snelle acties zit je dus wel gebakken bij de Z.

Accu
De accuduur van de Xperia Z beoordelen is een moeilijke opgave. Dit komt vooral doordat de telefoon tussen twee extreme in zit. Zo verliest de Z in idle minder dan 1% per uur terwijl alles synct, wat erg netjes is. Aan de andere kant lust de telefoon nog wel een slok zodra je het scherm aan het werk zet. De tijd waarin ik het scherm aan kan hebben staan (automatische stand met de slider op 80%) zal ergens tussen de 3.5-4 uur hangen. Dit kan een half uurtje meer worden als ik lichter werk doe, of wat minder als ik ga gamen. Niet heel sterk dus. Desondanks is de accu meer dan genoeg om een normale dag mee door te komen en ik heb ‘s avonds eigenlijk nog meer dan voldoende sap over als ik hem aan de lader leg. Misschien komt het omdat je met de Xperia Z kan zien op hoeveel procent je accu staat dat je er opeens op gaat letten. Qua battery drain over de hele dag lijkt de Xperia Z vergelijkbaar of beter dan mijn vorige telefoons, maar die procenten zien wegebben terwijl je scherm aanstaat doet je toch anders denken.

Het opladen van de Z gaat gelukkig wel erg snel. Met de bijgeleverde lader zit je telefoon met een uur tot anderhalf uur weer tot 90% vol, de laatste paar procent gaan wat langzamer om de accu te sparen. Voor het laden heb je wel last van de klepjes, al is dit eenvoudig op te lossen door een dock. Het is jammer dat Sony geen Qi pad heeft ingebouwd zodat je draadloos kan opladen, dat zou de telefoon echt compleet maken.

Conclussie
De sterke punten van Sony zitten duidelijk in deze telefoon: De walkman app is prachtig met goed geluid, het scherm is onder de juiste hoeken een plaatje en de gpu is een beest om te gamen. Helaas voor Sony zit de concurrentie ook niet stil en de Xperia Z zal een hele kluif hebben aan de HTC One en de Galaxy S4. Het is Sony te prijzen dat ze nu eindelijk in dat rijtje staan en dat geeft aan waar de Xperia Z ze heeft gebracht: De absolute top van het Android marktsegment. Sony kan nu eindelijk concurreren met de grote namen en de Xperia Z geeft ze weinig ruimte voor fouten. Het toestel heeft geen grote nadelen en combineert een zeer geslaagd design met krachtige hardware. Ik geloof oprecht dat ‘het gevecht’ tussen deze 3 telefoons een gelijkwaardig strijd is/zal zijn met aan de koper de luxepositie te kiezen welke van de 3 hem of haar het meest bezint.

De Xperia Z is een uitstekende telefoon die alles aankan wat je er naar gooit. De Sony software is een daadwerkelijke toevoeging aan Android in plaats van een cosmetische verandering of een verzwaring en ook op hardware vlak behoort de Z tot de top. De belangrijkste reden om de Xperia Z niet te nemen die ik kan verzinnen is de grootte. Nu heb ik zelf normale handen en de Xperia Z past precies. Zijn jou handen dus net wat kleiner, loop dan even langs de elektroboer en bekijk in hoeverre de Xperia Z bij jou past.

Uiteindelijk heeft Sony met de Xperia Z eindelijk een daadwerkelijk vlaggenschip neergezet die ik van harte kan aanraden aan iedereen die in de race is voor een smartphone.