Huawei P30 Pro review: De beste camerasmartphone?

Camera: techniek en eigenschappen

In onze eerdere uitgebreide preview van het camerasysteem van de P30 Pro besteedden we al aandacht aan de vernieuwingen die Huawei met dit toestel heeft geïntroduceerd. Voor wie hem niet heeft gelezen bespreken we de belangrijke vernieuwingen hieronder nogmaals, op de volgende pagina vind je een cameravergelijking in praktijk. We hebben naast de Samsung Galaxy S10+ nu ook de Apple iPhone Xs Max en de Huawei Mate 20 Pro meegenomen.

Meer camera's = meer veelzijdigheid

Huawei heeft zich met de P30-serie tot doel gesteld om de wetten van de fotografie te veranderen, om de slogan van de toestellen even letterlijk te vertalen. Dat moet allereerst gebeuren middels meer camera's. Vroegen we ons bij de P20 Pro nog af of het toestel 'met drie camera's naar de top' zou gaan, vinden we aan de achterkant van de P30 Pro nu liefst vier lenzen.

Daarvan zijn er drie geschikt om een foto te maken; achter de vierde lens zit een zogenoemde time-of-flight-sensor, die diepte kan meten. Daardoor moet het toestel bijvoorbeeld nauwkeurigere bokeh-effecten kunnen produceren. Hieronder hebben we de belangrijke eigenschappen van het camerasysteem even op een rijtje gezet.

De twee belangrijkste camera-innovaties van de P30 Pro bespreken we hieronder nader: de speciale periscoopvormige telelens en het 'SuperSpectrum'-filter voor de primaire camera. Zoals hierboven te zien doe je met de 'normale' P30 op diverse vlakken een stapje terug. In plaats van de speciale telelens vinden we een normaal exemplaar, de primaire camera moet het stellen zonder optische beeldstabilisatie en de groothoekcamera heeft een sensor die minder megapixels telt.

'SuperZoom': periscoopcamera

Een tweede camera met een telelens om onderwerpen een stukje dichterbij te halen is voor een luxe smartphone allang niks bijzonders meer. Zo kunnen de iPhone Xs Max en de Samsung Galaxy S10+ een onderwerp tweemaal uitvergroten ten opzichte van de primaire camera, de Huawei Mate 20 Pro biedt driemaal 'zoom'. Nog altijd heeft de telelens van dat toestel een brandpuntsafstand van 81 mm in 35 mm-equivalent, waar een gemiddelde compactcamera met een zoomlens allang verder dan 100 mm komt. Uiteindelijk is voor een grote brandpuntsafstand ook een toeter van een lens nodig, waar in de steeds dunnere smartphones van tegenwoordig geen ruimte voor is.

Met de P30 Pro heeft Huawei het toch klaargekregen om een camera in het toestel te lepelen waarmee je vijfmaal kunt 'inzoomen'. Het geheim van 'SuperZoom', zoals Huawei het heeft gedoopt, is de periscopische lensconstructie: het licht schijnt via een prisma door de zijwaarts gemonteerde lensconstructie. Zodoende is het mogelijk een langere telelens te monteren zonder het toestel erg dik te maken. Een dergelijke lens zagen we eerder al bij Oppo, dat op de MWC een prototype presenteerde met die feature, terwijl er ongeveer vijftien jaar geleden ook al compactcamera's en mobiele telefoons met die techniek waren. Later dit jaar wil Oppo met het eindproduct op de markt komen, maar Huawei is nu dus de eerste die een smartphone met periscopische telelens daadwerkelijk op de markt brengt.

Volgens Huawei biedt de telelens vijfmaal optische zoom. Daar kun je wel een aantal kanttekeningen bij plaatsen. Zo is de vergrotingsfactor eigenlijk geen vijf keer, maar 4,63 keer. De telelens heeft een brandpuntsafstand dat in 35 mm-equivalent uitkomt op 125 mm, terwijl de primaire camera een equivalente brandpuntsafstand van 27 mm heeft. Hoewel de lens daarmee veel minder indrukwekkend lijkt dan het prototype van Oppo met zijn belofte van '10x zoom', is dat deels een kwestie van handige marketing van de kant van Oppo. Die fabrikant rekent de zoomfactor namelijk vanaf de ultrawide-camera. De telelens van het prototype van Oppo heeft een equivalente brandpuntsafstand van 160 mm - inderdaad verder, maar niet zoveel als je dus zou vermoeden.

De belangrijkste kanttekening is echter dat deze lens strikt genomen geen optische zoom biedt. Net als zowat alle smartphones maakt de P30 Pro gebruik van een telelens met een vaste brandpuntsafstand. In 'zoomstanden' behalve 0,6x, 1x en 5x wordt daarom gebruikgemaakt van interpolatie. Zoals blijkt uit de onderstaande vergelijking, waarbij we van '1x' tot '5x' hebben ingezoomd in stapjes van 1x, maakt Huawei daarbij slim gebruik van de informatie van meerdere camera's. Het midden van de foto (bestreken door de telelens) is daarmee scherp, terwijl de hoeken van het beeld (afkomstig van de primaire camera) steeds vager worden naar mate je dichter in de buurt van de '5x zoom' uitkomt. Het previewvenster lijkt tot 5x zoom alleen de informatie van de hoofdcamera te gebruiken.

Net als de Mate 20 Pro kan de P30 Pro bovendien verder inzoomen dan de lenzen van het toestel eigenlijk mogelijk maken, iets wat Huawei 'AI Zoom' noemt. Je kunt daarmee tienmaal inzoomen middels 'slimme' upscaling. Zoals blijkt uit onderstaande foto is het resultaat niet onaardig, al blijkt er uiteindelijk niet meer detail aanwezig dan een achteraf in een fotobewerkingsprogramma opgeblazen '5x zoom'-foto. Maximaal kun je zelfs 50x digitaal inzoomen, al heeft de foto bij zoveel interpolatie overduidelijk wel erg weinig detail.

Ook op de optimale '5x-stand' zal de beeldkwaliteit van de kleine 8 MP sensor achter de telelens minder zijn dan die van de primaire camera, al was het maar omdat de combinatie stukken minder lichtgevoelig is. Geheel zonder enig kwaliteitsverlies is de 5x-stand dus niet. Om te voorkomen dat de trillingen van je hand de camera in praktijk onbruikbaar maken, heeft Huawei voorzien in een combinatie van optische en digitale beeldstabilisatie. In tegenstelling tot bij Oppo wordt niet het prisma, maar de sensor van de zoomcamera gestabiliseerd.

'SuperSpectrum': Geel kleurfilter voor meer lichtopbrengst

Zelfs met heel weinig licht moet de camera van de P30-serie nog een bruikbaar shot kunnen afleveren, zoals Huawei tijdens zijn presentatie demonstreerde door alle lichten in de presentatiezaal te dimmen, en vervolgens met verschillende toestellen een foto te nemen. De primaire sensor van de P30-serie is daartoe allereerst een stuk groter dan die in bijvoorbeeld de Galaxy S10 en iPhone Xs Max. Door de hogere resolutie van de sensor - 40 MP in plaats van 12 MP - is iedere afzonderlijke pixel wel een stuk kleiner, maar Huawei kan weer pixel binning toepassen, waarbij informatie van meerdere pixels wordt gecombineerd tot één beeldpunt in de uiteindelijke foto. De P30 Pro kan bovendien gebruikmaken van optische beeldstabilisatie op de primaire camera, wat langere sluitertijden zonder bewegingsonscherpte mogelijk maakt. Helaas moet de P30 die nuttige feature missen, maar voor de rest is alles in deze paragraaf ook van toepassing op dit toestel.

Het meest opmerkelijke detail aan de primaire camera van de P30 en P30 Pro is het gewijzigde kleurenfilter. Veruit de meeste digitale camera's gebruiken op dit moment een Bayer-filter. Daarbij zitten om en om rode, groene, groene en blauwe filters (RGGB) voor de sensorgebiedjes, zodat een kleurenbeeld kan worden gevormd. Van zichzelf meet een beeldsensor namelijk niet de golflengte van het inkomende licht. Het nadeel van een kleurenfilter is dat er altijd veel licht mee verloren gaat. Om die reden vonden we bij de P20 Pro de speciale zwartwitsensor terug om de primaire camera te helpen: niet voorzien van een kleurenfilter kan die in principe veel meer licht opvangen.

Voor de P30 en de P30 Pro heeft Huawei geen tweede zwartwitsensor meer toegepast, maar het kleurfilter van de primaire camera meer lichtdoorlatend gemaakt. De fabrikant heeft gekozen voor een RYYB-indeling: met yellow, geel, in plaats van groen. Door het gebruik van de complementaire kleur verbetert de lichtdoorlatendheid volgens Huawei met 40 procent. Dat kan doordat het gele filter bestaat uit slechts één laag, terwijl een groen kleurenfilter (of een andere primaire kleur in een Bayer-filter) is opgebouwd uit twee verschillende lagen).

Een mogelijk nadeel van de toepassing van een geel in plaats van een groen kleurenfilter is dat de kleurnauwkeurigheid van de camera erdoor kan verminderen. Een gele filter heeft een minder scherpe spectrale responscurve dan een groen exemplaar (dat wil zeggen: het filter laat naast meer 'groen' licht ook meer licht met andere golflengten door). Zodoende zijn de 'gele' pixels van de sensor weliswaar lichtgevoeliger, maar wordt het tevens lastiger om de kleur van het licht precies te bepalen. Huawei geeft toe dat dat de ontwikkeling van de camera heeft bemoeilijkt: de software van de image signal processor van de camera in de P30-serie moest worden herschreven om de kleurinformatie op een juiste manier te reconstrueren.

Net als de periscoopcamera is het gebruik van een ander kleurenfilter voor de camera niet een helemaal nieuw idee. Rond het jaar 2000 waren er zelfs camera's met een kleurenfilter dat geheel of grotendeels bestond uit complementaire kleuren: CYYM (cyan-yellow-yellow-magenta) of CYGM (cyan-yellow-green-magenta). Een camera met RYYB-filter zagen we echter nog niet eerder.