11 PC-speakersets review: kakofonisch of melodieus?

Cost down

De term viel hiervoor al even op de vorige pagina bij Logitech, maar dat merk is zeker niet het enige dat kosten lijkt te besparen bij de constructie van pc-speakers. Dat kan ook bijna niet anders, want je lijkt anno 2016 nog altijd hetzelfde bedrag te moeten neertellen voor een setje speakers als pakweg tien jaar geleden. Als er niet gecorrigeerd wordt voor inflatie of de ongunstige euro-dollarkoers, om maar niet te spreken van de olieprijs (momenteel weliswaar laag, maar lange tijd zeer hoog) of de eerder afnemende dan toenemende schaalgrootte van de productie, dan kan het niet anders of er moet op het product bezuinigd worden. Anders gezegd: een speakerset die tien jaar terug 50 euro kostte, zou nu minstens 70 à 80 euro moeten kosten. Wat je nu dus voor 50 euro koopt, is kwalitatief dus echt een ander verhaal.

Dat zien we dan ook terug in de test, zeker bij de goedkopere modellen, maar ook bij duurdere. De speakers die je nu koopt voor 50 euro zijn niet te vergelijken met die je in 2006 kocht voor hetzelfde bedrag, en dat geldt ook voor de twee keer zo dure sets. De kwaliteit van het plastic is merkbaar minder: dunner en goedkoper. Je ziet het terug in het gewicht van de sets, in de gebruikte drivers en de aansluitmogelijkheden. Bovenal hoor je het terug in de kwaliteit van de reproductie.

We schreven al: speakertechniek is niet onderhevig aan de Wet van Moore. Voor een goede speaker zijn goede materialen van belang. Gezien de prijsstelling en de voorgaande overweging was te verwachten dat de sets in deze test lang niet alle wisten te overtuigen, en dat was dan ook het geval.

Dat was dan niet al te verrassend, maar wat wel heel opmerkelijk is, is de mate waarin fabrikanten het kennelijk geen probleem vinden om de kopers om de tuin te leiden. Bij twee modellen, de Logitech Z333 en de Trust Byron, zagen we 'nep-tweeters': als je de speakers aan de buitenkant bekijkt, denk je dat het tweeweg modellen zijn met een afzonderlijke tweeter en mid-range driver annex woofer, maar intern is maar een conus aanwezig. 

Zelfs van heel dichtbij lijkt het net een echte tweeter, maar dat is het dus niet.

Trust maakt het bij de Byron zelfs nog bonter, want in de satellieten van die set zit een blok metaal dat geen enkele functie heeft, behalve gewicht toevoegen. Een zware speaker komt immers degelijker over. 

Niet alleen een nep-tweeter (rechts), maar ook een nep-indruk van kwaliteit, door een stuk metaal in de behuizing te schroeven (links).