Logitech MX Master review: Darkfield 2.0

Vorm

De Logitech MX Master muis werd volgens de fabrikant geheel opnieuw ontworpen. Weliswaar is de vorm van de MX Performance nog herkenbaar, maar de MX Master begon toch echt het leven als een vierkant blok schuim, waar eerst de ruwe vorm uit werd gezaagd en waar vervolgens letterlijk aan geschaafd werd tot die optimaal in de hand lag. 

Links het schuimblok dat de basis voor de muis vormde, rechts het uiteindelijke product.

De tweede stap was het digitaliseren middels een 3D-scanner. Het resulterende draadmodel werd vervolgens ingevuld met zowel de interne techniek als de externe knoppen - de plaatsing daarvan beïnvloedde de vorm nog wel wat, maar wie het schuimmodel naast de MX Master zet, herkent duidelijk de vorm. 

Uiteraard is het materiaal wel heel anders. Voor het grootste deel is de MX Master bedekt met 2 mm dik kunstrubber (TPSiV van Corning, voor de kenner). Dat is vergelijkbaar met diverse andere 'soft touch' materialen die we tegenwoordig her en der aantreffen. Voor een muis is het een prettige substantie, want het geeft meer grip dan plastic en zorgt minder snel voor zweethanden. Dit materiaal is volgens Logitech weliswaar gevoelig voor slijtage, maar door de dikte zal het nooit wegslijten binnen de levensduur van het product - mogelijk worden veelgebruikte contactpunten wat gladder. De onderkant en de linker zijkant waar knoppen bevestigd zijn, is van harder, geverfd ABS plastic. 

De MX Master is grotendeels met een zacht, rubberachtig materiaal bedekt.

Als we de MX Master vergelijken met de MX Performance, is het meest in het oog springende verschil dat de inkeping voor de duim een stuk minder nadrukkelijk is geworden. Gebleven is een vlak waarop de duim kan rusten (en dat is nu ook van een patroon in het rubberen profiel voorzien), maar er is meer verticale bewegingsvrijheid. Dat is nodig ook, want een van de belangrijkste nieuwe features van de muis vereist die beweging. 

De duiminkeping is veel minder uitgesproken dan bij de MX Performance, maar wel voorzien van een extra patroon voor betere grip.

Verder is de MX Master, we zeggen het maar direct, een behoorlijk grote muis. Onze handen zijn niet bijzonder klein, maar door de breedte is de muis eigenlijk nét niet lekker vast te houden. Met name de pink een plaats geven is wat lastig. We moeten hier wel bij aantekenen dat we inmiddels gewend zijn om te werken met wat smallere muizen, zoals de Logitech G500 en de SteelSeries Kinzu. Een leercurve is dus niet ondenkbaar. De Logitech MX1000, een wat oudere voorloper van de MX Master, is beter vergelijkingsmateriaal. Ook dat model is echter wat minder groot in de hand. Het verschil lijkt vooral de hoogte te zijn en de plaatsing van het hoogste punt - net als veel recente muizen bolt de MX Master relatief ver naar achteren. De pink heeft weliswaar ook een patroontje in het rubber, maar een echte inkeping is er niet - bij de MX1000 werd de pink beter ondersteund.

Kortom, net als voor speakers zeggen we: probeer de muis vooral eerst uit, voordat je tot aanschaf overgaat. Daarbij moeten we een ding nog even benadrukken: de MX Master is echt gemaakt voor rechtshandig muizen en een linkshandige variant is tot dusver niet aangekondigd (en gezien de geschiedenis ook niet waarschijnlijk).