20 WiFi access points review: bekabeld draadloos

Upgrade bestaande WiFi

Je mag dan weliswaar een router hebben die over WiFi beschikt, dat wil nog niet zeggen dat je ook tevreden bent over het signaal dat de router produceert. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je nog een model hebt dat gebruikmaakt van de 802.11g-standaard en inmiddels toch wel wat meer bandbreedte nodig hebt. Of je hebt wel een 802.11n-router, maar je hebt het idee dat je niet het maximale uit je verbinding kunt halen. Heb je een single-band router, maar wil je in (een deel van) je huis ook graag een netwerkje op 5 GHz opzetten, dan is de aanschaf van een access point eveneens een interessante optie.

De voornaamste reden om een access point aan te schaffen is echter het creëren van een betere dekking van je netwerk. Je kunt hierbij natuurlijk denken aan die bovenste verdieping waar je maar geen verbinding kunt maken met je draadloze netwerk, maar bijvoorbeeld ook aan de tuin. Met name als je een grote tuin hebt, is de kans groot dat je niet overal bereik hebt.

Let wel, een access point moet je bekabeld op je router aansluiten. Als je de mogelijkheid hebt om kabels door je huis te trekken, is een access point wat ons betreft altijd de beste manier om de dekking van je draadloze netwerk te verbeteren. Je hebt bijvoorbeeld niet het probleem met de halvering van de bandbreedte, dat repeaters hebben. Vergeleken met powerline-adapters met geïntegreerd access point, zijn access points over het algemeen goedkoper. Daarnaast zijn de prestaties een stuk stabieler. Je gebruikt immers een netwerkkabel. Die is beter geschikt voor het vervoeren van datapakketjes dan het stroomnet.

TP-Link TL-WA801ND

Installatie

Het installeren van een access point kan voor wat probleempjes zorgen als je dat nog niet eerder hebt gedaan. Een access point deelt namelijk zelf geen ip-adressen uit. Om bij de webinterface van een access point te komen dat al is aangesloten op een router, moet je dus even in de dhcp-tabel van je router kijken wat het adres is van het access point, waarna je daar op in kunt loggen. Koppel je het access point los om hem te configureren, dan moet je vaak aan de slag met statische ip-adressen.

Maximale bandbreedte

Een andere afweging die je moet maken bij aanschaf van een access point is wat de maximale bandbreedte is die er in theorie mee behaald kan worden. Van de 20 access points in de test, zijn er 15 die 300 Mbps kunnen leveren. Alleen de ASUS EA-N66, Trendnet TEW-690AP, WD My Net Wi-Fi Range Extender en de Edimax EW-7228APn wijken hiervan af. De ASUS, Trendnet en WD hebben een maximale theoretische bandbreedte van 450 Mbps, terwijl de Edimax juist aan de andere kant van de 300 Mbps zit, op 150 Mbps.

In eerste instantie ben je wellicht geneigd om de drie uitschieters links te laten liggen. Toch zijn er wel degelijk gebruiksscenario’s te bedenken waarbij ze het overwegen waard zijn. Als het je echt te doen is om een zo hoog mogelijke snelheid, dan laten de testresultaten (zie tabel) dat de Trendnet duidelijk sneller is dan de rest en dat ook de ASUS over het algemeen uitstekende scores neerzet. De WD doet het niet noemenswaardig beter dan veel 300Mbps-modellen.

Een access point zoals de Edimax EW-7228APn is niet geschikt als je op zoek bent naar een nieuw, centraal draadloos toegangspunt. Ben je echter juist op zoek naar een apparaat waarmee je in een specifieke kamer toegang tot het internet wilt realiseren, zonder dat bandbreedte en doorvoersnelheid daarbij van belang zijn, dan is de Edimax een goedkope oplossing. De prestaties zijn duidelijk minder dan die van de andere modellen in de test, maar voldoen ruimschoots voor het browsen, mail checken en andere zaken die niet al te veel bandbreedte vereisen.

Trendnet TEW-690AP

Single-band of dual-band

Een andere beslissing die je moet nemen voor je overgaat tot de aanschaf van een access point, is of je een single-band of dual-band-exemplaar wilt. In deze test bieden vijf modellen ondersteuning voor de 5 GHz-frequentieband, te weten de ASUS EA-N66, de D-Link DAP-1522, Linksys WAP300N, Ruckus ZoneFlex 7363 en de WD My Net Wi-Fi Range Extender.

De extra frequentie die deze modellen bieden, kan best nuttig zijn, bijvoorbeeld als je nog geen dual-band router hebt maar wel al apparaten hebt die je graag via de 5GHz-band wil verbinden. Een nieuwe router kopen kan dan uiteraard ook. Zeker de betere dual-band routers zijn over het algemeen wel duidelijk duurder dan een dual-band access point. Als je huidige router het nog prima doet, dan is het dus interessanter om een access point aan te schaffen. Hou er wel rekening mee dat alleen de Ruckus concurrent dual-band aanbiedt. Bij de andere apparaten gaat het om selectable dual-band. Dat maakt ze toch meteen weer iets minder interessant.

Access points kun je een eind van je router vandaan zetten. Een UTP-kabel kan immers tot ongeveer 100 meter lang zijn. Als je bijvoorbeeld een kamer in wilt richten als game/entertainment-kamer, dan kun je dat met behulp van een access point gescheiden van de rest van je netwerk doen. Heb je een tuinhuis of schuur waar je graag een betrouwbare draadloze netwerkverbinding wilt hebben, dan is een access point eveneens het overwegen waard. De meeste tuinen zijn weliswaar niet bijzonder groot, maar 802.11n en nieuwer zijn van zichzelf niet heel erg geschikt om in de buitenlucht goede prestaties neer te zetten. Dit heeft ermee te maken dat deze standaard gebruikmaakt van MIMO (Multiple Input Multiple Output), dat onder andere vertrouwt op weerkaatsingen tegen muren en plafonds. Aangezien die niet aanwezig zijn in een tuin, gaat er behoorlijk veel van het signaal verloren.

D-Link DAP-1522

Access point, maar ook repeater en bridge

Er zijn access points die je uitsluitend in die modus kunt gebruiken, maar de meeste apparaten in deze test kunnen ook op andere manieren ingezet worden. De meeste kunnen ook als repeater en als bridge fungeren. In de repeater-modus wordt een draadloos signaal ook weer draadloos doorgezet, terwijl het apparaat in de bridge-modus een draadloos signaal verder stuurt via een kabel.

Als je vooraf al weet dat je eigenlijk alleen op zoek bent naar een access point, dan is de extra functionaliteit niet echt nodig. Dat is wellicht ook de overweging geweest van Sitecom, dat als enige consumentenmerk in deze test geen repeater- en bridge-functionaliteit aanbiedt op de deelnemers aan de test, de WLX-2002, WLX-2005 en WLX-3000B, waarvan de WLX-2002 al een wat ouder model is. Het Nederlandse bedrijf biedt de repeater-functionaliteit wel in bijvoorbeeld de WLX-2006, maar die kan dan weer niet gebruikt worden als access point. Daar is op zich niets mis mee, maar dat is wel iets om rekening mee te houden als je gecharmeerd bent van de ‘stopcontact’-form factor van Sitecom, iets wat we ons best goed voor kunnen stellen.

Naast de Sitecom-producten, is ook de D-Link DAP-1522 een wat vreemde eend in de bijt. Die kan namelijk niet als repeater ingesteld worden, maar wel als access point en als bridge. Dat komen we niet heel erg vaak tegen.

Een bridge-modus kan op ten minste twee manieren nuttig zijn. Allereerst kun je er een apparaat dat niet over WiFi beschikt mee op een draadloos netwerk aansluiten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een desktop. Er zijn echter ook access points met meerdere aansluitingen. Daarop kun je meerdere apparaten tegelijkertijd aansluiten. Handig als je op een slaapkamer meerdere apparaten bekabeld op een netwerk aan moet sluiten, maar geen kabels kunt of wilt trekken.

Form factor

Access points zijn er in allerlei soorten en maten, wat er onder andere voor zorgt dat je ze op verschillende manieren kunt plaatsen. We zijn de twee ‘stopcontact’-modellen van Sitecom al tegengekomen. Die hebben als voordeel dat ze rechtstreeks in een stopcontact geprikt kunnen worden, net zoals het bijvoorbeeld het geval is bij veel repeaters; je hebt dan geen extra stroomkabels in het zicht.

De meeste access points in deze test zijn echter gewone modellen die er uitzien als kleine routers en dus standaard plat gepositioneerd zijn. Veel van die modellen kunnen echter ook op andere manieren geplaatst worden. Zo kunnen de D-Link DAP-1522 en de WD My Net Wi-Fi Range Extender met behulp van een houder rechtop gezet worden. Qua plaatsing heb je daar niet heel erg veel aan, want je moet hem dan nog altijd ergens op zetten. Hij neemt dan dus grofweg net zoveel ruimte in beslag.

Aangezien het bij access points een kwestie is van installeren en er nooit (of in ieder geval zo weinig mogelijk) meer naar kijken, is wat hoger aan de muur ook een interessante optie. Je moet dan natuurlijk wel even rekening houden met de bekabeling, want een kabel van onder naar boven over je muur is niet echt fraai. Vrijwel alle access points in deze test houden rekening met deze manier van plaatsen. Naast de al eerder genoemde Sitecoms, die deze mogelijkheid simpelweg niet kunnen bieden, kunnen alleen de twee modellen van Trendnet, de TEW-690AP en de TEW-638ABP, niet aan de muur opgehangen worden.

Ophangen hoeft uiteraard niet per se aan de muur, maar kan ook aan het plafond. Daarvoor zijn de ‘rookmelder’-modellen bij uitstek geschikt. In deze test zijn dat de Edimax EW-7428HCn, Sitecom WLX-3000B en de ZyXEL NWA1121-NI. Je kunt deze apparaten uiteraard ook aan de muur bevestigen als je dat wilt. Verder zijn ze vrijwel altijd wit, zodat ze zo min mogelijk opvallen. Het is jammer dat het niet meteen ook echt rookmelders zijn.

Sitecom WLX-3000B

PoE

Een beperkende factor bij het ophangen van access points is dat er niet altijd een stopcontact in de buurt zal zijn op het punt waar je hem op wilt hangen. Daarvoor is Power over Ethernet (PoE) uitgevonden. Hiermee is het mogelijk om niet alleen de data via je netwerkkabel te laten gaan, maar ook de stroomvoorziening. Dit kan ook handig zijn als je een access point in een (systeem-)plafond wilt plaatsen, al kunnen we ons zo voorstellen dat dit niet heel erg vaak voorkomt in thuissituaties.

Het is echter zeker niet zo dat PoE-ondersteuning gemeengoed is op access points. Van de 20 modellen in deze test kunnen 7 apparaten via PoE van stroom worden voorzien. Van die 7 zijn er eigenlijk maar 2 modellen die beschouwd kunnen worden als normaal, zowel qua prijs als qua form factor, namelijk de TP-Link TL-WA802ND en de TP-Link TL-WA901ND. Voor het overige komen we PoE in deze test tegen op de ‘rookmelder’-modellen en op (hele) dure, wat meer op het zakelijke segment gerichte apparaten zoals de EnGenius ECB350 en de Ruckus ZoneFlex 7363.

Voor het gebruik van PoE heb je overigens niet alleen een access point nodig dat dit ondersteunt, maar ook een router of switch die het kan leveren. Niet ieder model kan dat namelijk. Als je wel graag een PoE access point wilt hebben, maar je hebt geen zin om te investeren in een router of switch die dat ook heeft, dan kun je er ook altijd nog voor kiezen om een zogeheten PoE-injector aan te schaffen. Dit doet wat de naam al aangeeft, namelijk PoE toevoegen aan de netwerkkabel. Je stopt er aan de ene kant een netwerkkabel in die van de router of switch komt en aan de andere kant een kabel die naar het access point gaat. Bij de modellen van TP-Link is dit overigens de enige manier om PoE te gebruiken. De aansluitingen ondersteunen de officiële 802.3af-standaard niet, naar alle waarschijnlijkheid vanwege de kosten.

Je hebt overigens geen speciale kabels nodig om gebruik te kunnen maken van PoE. Wil je wel investeren in een router of switch die van zichzelf PoE ondersteunt, dan raden we je aan om voor een switch te gaan. Routers met PoE zijn namelijk zonder uitzondering de wat meer zakelijke modellen, waarbij je dus ook een (forse) meerprijs betaalt voor allerlei zakelijke functionaliteit die je hoogstwaarschijnlijk toch niet gaat gebruiken. Een unmanaged PoE-switch zoals de TP-Link TL-SF1008P heb je bijvoorbeeld al voor gemiddeld zo’n 55 euro. Hou er dan wel rekening mee dat die switch over 100Mbit-poorten beschikt. De Netgear GS108P, die wel over gigabitpoorten beschikt, heb je voor gemiddeld zo’n 90 euro, maar kun je ook al kopen voor 80 euro. Dat is op zich ook geen gekke investering.

Andere prijsklasse

De meeste access points die we in dit artikel bespreken, kun je onder de noemer ‘huis-tuin-en-keuken’-modellen vatten. Ze zijn relatief vriendelijk geprijsd en bieden niet bijster veel mogelijkheden. De EnGenius ECB350 (gemiddeld circa 130 euro) en met name de Ruckus ZoneFlex 7363 (gemiddeld zo’n 730 euro) vallen echter in een (totaal) andere prijsklasse en zijn ook gericht op een andere doelgroep, namelijk het wat zakelijker segment. De ECB350 zet bij onze tests niet bijster hoge scores neer, maar daar is het bij dit model in eerste instantie ook niet om te doen. De grote 5 dBi-antennes geven al aan dat het hier hoofdzakelijk om bereik te doen is. EnGenius biedt daarnaast ook nog de EZ Controller Access Point Management software aan, waarmee je een heatmap kunt maken van de dekking van je draadloze signaal en een en ander zodoende zo goed mogelijk kunt instellen. Die werkt jammer genoeg niet met onze ECB350. Er zijn namelijk verschillende hardware-versies van dit access point. De ene ondersteunt het wel, de andere niet.

De Ruckus ZoneFlex 7363 is een apparaat dat je normaal gesproken aantreft in grote gebouwen met veel bezoekers. Dit access point heeft zijn antennes intern zitten, maar dat zijn wel exemplaren met een gain van 6dBi. Ze zijn daarnaast ook nog eens zo op elkaar afgestemd dat ze in theorie voor elk aangesloten apparaat continu een optimaal signaal kunnen leveren, ook als een apparaat in beweging is. Naast een PoE-poort, heeft de ZoneFlex 7363 ook nog twee extra 100Mbit-poorten voor het bekabeld aansluiten van apparaten. De prestaties van de ZoneFlex bij onze tests zijn prima, maar ook hier is dat niet het voornaamste doel van het apparaat. Je kunt de ZoneFlex 7363 instellen vanaf een console, maar ook gewoon vanaf een laptop. De mogelijkheden zijn zeer uitgebreid.

Beide apparaten kunnen niet minder dan 8 verschillende SSID’s aanmaken per radio (de ZoneFlex is een dual-band-exemplaar). Je kunt hier dan ook weer verschillende VLAN-tags mee associëren. Als dit soort zaken je interesse hebben, kun je overigens ook eens kijken naar de ZyXEL NWA1121-NI. Die biedt deze functionaliteit ook, maar dan tegen een wat vriendelijker tarief.

Ruckus ZoneFlex 7363

EnGenius ECB350

Prestaties

De prestaties zijn uiteraard een van de, zo niet het belangrijkste onderdeel van een access point. Zoals we al hebben gezegd hoef je niet voor alle toepassingen de snelste en vaak ook duurste modellen te hebben. Zelfs een 150N-model kan dan volstaan, al zouden we dat alleen maar doen als het budgettair echt niet anders kan. De enige 150N-deelnemer aan deze test, de Edimax EW-7228APn, heb je namelijk al voor zo’n 25 euro en is daarmee duidelijk goedkoper dan de modellen met een hogere bandbreedte. De prestaties blijven steken bij maximaal zo’n 40-45 Mbps. Dit zijn scores die passen bij de techniek, maar er wel voor zorgen dat het met afstand het langzaamste access point is uit de test.

De langzaamste is dus eenvoudig te benoemen, maar ook de snelste valt meteen op als je je oog laat gaan over de grafieken op de volgende pagina's. Dat is namelijk de Trendnet TEW-690AP. Die haalt vrij consistent scores van meer dan 100 Mbps. Dat is erg netjes. Dit model is ruim drie keer zo duur als de eerder besproken Edimax, maar ook bijna drie keer zo snel. Wat ons betreft is de Trendnet zijn geld dus zeker waard.

De Trendnet TEW-690AP is dan weliswaar de snelste, maar is geen optie als je op zoek bent naar een dual-band-access point. In dat geval kom je uit bij de ASUS EA-N66, D-Link DAP-1522, Linksys WAP300N en de WD My Net Wi-Fi Range Extender. De ASUS is met name heel erg snel op 5 GHz, maar de D-Link doet het juist weer beduidend beter bij zware belasting, met drie aangesloten clients. Met die test hebben de meeste access points toch wel wat moeite, al zijn er maar een paar die echt richting de gevarenzone gaan, namelijk de Sitecom WLX-2005 en de Trendnet TEW-638APB.

Het is uiteraard ook altijd interessant om te kijken waar je het meeste waar voor je geld krijgt. Laten we de Edimax EW-7228APn even buiten beschouwing, dan komen we uit bij de TP-Link TL-WA801ND en de Edimax EW-7416APn. Die kosten allebei gemiddeld ongeveer 35 euro en zetten prima scores neer. De eerste bovengemiddeld scorende access points komen we rond de 50 euro tegen, met de TP-Link TL-WA901ND en de ZyXEL WAP3205 v2.

ZyXEL WAP3205 v2

Testresultaten: 2,4 GHz

We hebben de access points getest in combinatie met een laptop met Intel Centrino 6300 adapter, zowel op 2,4 GHz als op 5 GHz.

In onderstaande grafieken vind je de resultaten op 2,4 GHz, met een enkele laptop verbonden, zowel op 3 meter als op 10 meter afstand en zowel verkeer van het access point naar de laptop (LAN -> WLAN) als van de laptop naar het access point (WLAN -> LAN).

De Trendnet TEW-690AP zet overduidelijk de beste resultaten neer, maar ook de Western Digital My Net Wi-Fi Range Extender en ASUS EA-N66 scoren goed op 2,4 GHz.

Testresultaten: 5 GHz

Slechts een vijftal van de geteste access points is geschikt voor de 5 GHz band. De ASUS EA-N66 zet hier de beste resultaten neer, gevolgd door de Ruckus ZoneFlex 7363.

Testresultaten: 2,4 GHz / 5 GHz (Drie laptops)

Onderstaande grafiek toont de totale gemeten draadloze doorvoersnelheid wanneer we met drie laptops tegelijkertijd verbonden zijn met de accesspoints, zowel op 2,4 GHz als 5 GHz. Op 5 GHz is het opnieuw de ASUS die als beste uit de bus komt. Op 2,4 GHz presteren vooral de D-Link Xtreme N Duo Wireless Bridge, de Trendnet TEW-690AP, de Western Digital My Net Wi-Fi Range Extender en de ZyXEL WAP3205 v2 erg goed.

Testresultaten: Stroomverbruik

In onderstaande grafiek vind je het stroomverbruik van de access points wanneer deze inschakeld zijn.

Conclusie

Als je op zoek bent naar een access point, dan is er volop keuze. Welke de beste is voor jou, hangt af van waar je hem voor wilt gaan gebruiken. Kijken we puur naar prestaties, dan kunnen we niet om de Trendnet TEW-690AP heen. Die presteert verreweg het best. Toegegeven, het is geen dual-band-model en hij kan niet opgehangen, maar dat is geen enorm probleem wat ons betreft, zeker niet als je bedenkt dat de betaalbare dual-band modellen die in de test zitten allemaal selectable dual-band aanbieden, niet concurrent.Een Hardware.Info Gold Award is wat ons betreft op zijn plaats.

Een Silver Award is er voor de ASUS EA-N66, D-Link DAP-1522, TP-Link TL-WA901ND en de ZyXEL WAP 3205 v2, waarbij de eerste twee dual-band-modellen zijn en de ASUS het met name op 5 GHz heel erg goed doet. Als het je uitsluitend te doen is om 2,4 GHz, dan zouden we gezien het forse prijsverschil een keuze maken tussen de TP-Link en de ZyXEL, waarbij de eerste zich verder onderscheidt door het gebruik van PoE. 

Een Bronze Award gaat naar de TP-Link TL-WA801ND en de Edimax EW-7416APn. Die leveren de beste prijs/prestatie-verhouding. Kijken we naar de plafondmodellen, dan komt de Edimax EW-7428HCN het best uit de bus.

Klik hier voor een uitgebreide vergelijkingstabel van de 20 geteste access points.

Trendnet TEW-690A

ASUS EA-N66
D-Link DAP-1522
TP-Link TL-WA901ND
ZyXEL WAP 3205 v2

TP-Link TL-WA801ND
Edimax EW-7416APn