Zeven Intel Z68 moederborden review

Conclusie

De nieuwe Intel Z68 chipset is bovenal een combinatie van alle unieke aspecten van zowel de P67 als de H67. Dat betekent dus én alle overklokmogelijkheden én de mogelijkheid om de in Sandy Bridge processors geïntegreerde videokaart te gebruiken. Maar de Z68 biedt ook nog wat meer: de SSD caching functionaliteit zijn we erg enthousiast over. Helaas is Intels SSD 311 wegens het gebruikte SLC-geheugen niet bijster goedkoop, maar het met een factor 5 versnellen van de harde schijf toegang is een verademing.

Het feit dat P67 de facto niets meer biedt wat Z68 niet heeft, maar Z68 juist wel een toegevoegde waarde heeft boven P67, maakt dat we Gigabyte gelijk moeten geven in haar strategie om Z68 nu als luxe oplossing voor Sandy Bridge te positioneren en P67 uit te faseren: er is simpelweg geen reden meer om nog voor een P67 bord te kiezen. Dat andere fabrikanten wel nog P67 borden courant houden is hooguit te rechtvaardigen vanwege een beperkt prijsverschil  tussen beide chipsets. Het zou ons niets verbazen als Gigabytes strategie, een pure focus op H61 en Z68, spoedig ook door de andere fabrikanten wordt overgenomen.

Om direct maar even bij Gigabyte te blijven: de firma heeft zich met deze generatie goed gerevancheerd. Bij de P67 borden waren we niet bijster enthousiast, vanwege een combinatie van enkele vreemde beslissingen qua features, relatief hoog stroomverbruik, geen grafische BIOS en een hoge prijsstelling. Voornamelijk dat laatste kritiekpunt blijft over. De nieuwe Gigabyte borden zijn een stuk zuiniger, we zien geen gekke keuzes meer zoals het laten lopen van alle USB 3.0 poorten via hubs en hoewel men nog steeds geen grafische BIOS heeft, biedt de Touch BIOS Windows software toch een mooi alternatief. De GA-Z68X-UD7 is het meest luxe Z68 bord dat we tot nu toe hebben getest. Helaas duur en vanwege de vele extra features niet bepaald zuinig meer, maar op dit moment de enige juiste keuze voor wie lekker veel USB 3.0 poorten wil (10 stuks), triple-SLI of -Crossfire wil draaien, behoefte heeft aan twee netwerkaansluitingen en geen consessies wil doen qua geluidskwaliteit (Realtek ALC889). Als meest luxe bord wint de UD7 een Hardware.Info Gold Award.

Zetten we een stapje terug naar de UD4, dan vinden we een bord dat qua functionaliteit bijna één-op-één te vergelijken is met de MSI Z68-GD80. Gigabyte heeft als voordeel de Realtek ALC889 audiocodec. MSI stelt daar een derde PCI-Express x16 slot, een tweede netwerkpoort en een grafische EFI BIOS tegenover. Maar goed, zo'n 230 euro blijft nog niet heel erg betaalbaar: het doet ons verlangen naar het Z68-equivalent van de P67A-GD65.

De ASUS P8Z68-V Pro is met gemiddeld 172 euro al een stuk voordeliger dan het genoemde duo en scheelt qua functionaliteit niet eens zo heel veel. De wat mindere audiokwaliteit is jammer, een gebruiksvriendelijke en netjes vormgegeven grafische BIOS is een voordeel. Eigenlijk is die ASUS P8Z68-V Pro een prima Z68-bord voor wie niet té veel geld wil uitgeven. Een Silver Award wat ons betreft.

Van de ASRock en Gigabyte UD3H zijn ons op het moment van schrijven nog geen prijzen bekend, zodat het lastig is daar een juiste conclusie aan te hangen. Beide borden hebben het in zich een interessant alternatief voor die P8Z68-V Pro te zijn, mits de prijs scherp is.

De Intel DZ68DB zul je als hardwareliefhebber vermoedelijk liever niet hebben. Het bord is veel kaler dan alle andere geteste borden en mist enkele vitale zaken, zoals een interne USB 3.0 connector. Als Intel de Z68 als luxe chipset wil positioneren, geeft men zelf in ieder geval niet het juiste voorbeeld.

Gigabyte GA-Z68X-UD7

ASUS P8Z68-V Pro