Zeven Intel Z68 moederborden review

Gigabyte GA-Z68X-UD7

Gigabytes topmodel in de Z68 reeks is de UD7. Dat dit het meest luxe Z68 bord is van de Taiwanese gebruikant valt ook wel af te leiden aan de gouden randjes bij de koelers. Ook de UD7 mist monitoraansluitingen, met dezelfde argumentatie als bij de UD4. Afgezien daarvan heeft het bord heel wat te bieden.

Om te beginnen met de ruimte voor videokaarten. De GA-Z68X-UD7 is het enige Z68 bord in deze test met een nVidia NF200 chip aan boord. Dat is bij de Intel P67 en Z68 chipsets bijna een must als je drie videokaarten in Triple SLI of Triple Crossfire X wil gebruiken, laat staan vier. De vier PCI-Express x16 sloten hebben in totaal 32 lanes tot hun beschikking. Bij twee kaarten kun je beide de volle 16 lanes geven, bij vier kaarten hebben ze er elk 8.  Verder vond Gigabyte nog ruimte voor twee PCI-sloten en één keer PCI-Express x1.

Het aantal Serial ATA aansluitingen is gelijk aan de UD4: acht intern en twee extern. Ook op dit bord gebruikt Gigabyte extra controllers van Marvell.

Ook qua USB 3.0 poorten is de UD7 duidelijk een heel stuk vooruitstrevender dan de andere borden in de test: 10x USB 3.0, waarvan 6x extern. Acht van deze poorten lopen via twee onboard VIA USB 3.0 hubs, maar twee poorten zijn native. Er is dus naar onze kritiek bij de P67 borden geluisterd! Verder is er nog 8x USB 2.0, waarvan 4x extern: aan USB aansluitingen geen gebrek dus. Firewire is er uiteraard ook. In de doos bundelt Gigabyte een bracket met twee USB 3.0 aansluitingen dat in een 3,5" slot van de behuizing geplaatst kan worden.

Het bord biedt twee Gigabit netwerkaansluitingen, beide aangestuurd door Realtek RTL8111E chips. Ook op dit bord vinden we gelukkig de onvolprezen Realtek ALC889 audiocodec, voorzien van Dolby Home Theater software met Dolby Digital functionaliteit.

Voor de stroomvoorziening van de CPU biedt dit bord niet minder dan 24 fasen, gebruik makend van DrMOS chips. In totaal kun je 6 fans aansluiten op het bord. In de BIOS gaat Gigabyte qua voltages wat verder dan bij de andere twee borden: zo kun je het geheugenvoltage instellen tot maximaal 2,6 Volt en zijn ook de limieten voor de chipset en de QPI-bus hoger. (Alle maximale voltages vind je uiteraard terug in de vergelijkingstabel.) Uiteraard biedt ook dit bord twee BIOS-chips. Het gebrek aan een grafische EFI-BIOS wordt ook nu weer deels gecompenseerd door de Touch BIOS utility.

Op dit bord vinden we verder wél onboard power- en resetknoppen en ook een HEX-display met BIOS POST-codes ontbreekt gelukkig niet. Het stroomverbruik van het bord is zo'n 20 Watt hoger dan de UD4, niet geheel verwonderlijk gezien de extra functionaliteit. De prestaties zijn opnieuw prima. Het enige wat wellicht afschrikt is de prijs: gemiddeld 342 euro, duurder dan de duurste processor die je erop kunt zetten.